نحوه اثرات آسیب نخاعی گردنی بر دستگاه تنفس

آسیب نخاعی نوحی گردن یکی از وخیم ترین انواع آسیبهایی است که بر روی ستون فقرات و نخاع ایجاد می شود. در آسیبهای نخاعی گردنی، علاوه بر افزایش خطر مرگ، فلج اندامهای پائین تراز محل ضایعه گردن موسوم به فلج چهار اندام یا کوادری پلژی ایجاد می شود. علت این موضوع این است که ستون فقرات گردنی متشکل از گروهی از اعصاب (C1-C7)  هستند که کنترل عملکردهای حسی و حرکتی سرتاسر بدن را انجام می دهند.

طبق برآورد مرکز آمار آسیبهای نخاعی ایالات متحده (NSCISC) هر ساله حدودا” بین ۲۴۰۰۰ تا ۳ ۵۰۰۰ نفر مبتلا به آسیب نخاعی در این کشور زندگی می کنند. مطابق با اعلام بنیاد جان هاپکینز ” شایعترین نواحی آسیب نخاعی ، قسمتهای گردن وقفسه سینه هستند “.

نخاع گردنی بالاترین بخش نخاع، و بالای قفسه سینه است و در قسمت گردن قرار دارد. از آنجایی که این بخش از نخاع نزدیک ‌ترین قسمت نخاع به مغز است، آسیب‌های نواحی گردنی می توانند ارتباط بین مغز و بقیه بدن را مختل ‌کند.

تاثیر آسیب های نخاعی گردنی بربدن

هنگامی که فردی دچار آسیب نخاعی گردنی می شود، همه چیز در زیر محل آسیب تحت تأثیر قرار می گیرد. درافراد مبتلا به آسیب نخاعی گردنی ناکامل ( که در آن بخشی ازمقطع نخاع سالم مانده ) ممکن است مقدار مشخصی از عملکرد های حسی یا حرکتی باقی بماند. یعنی در آسیب نوع ناکامل، اعصاب نخاعی تحت تأثیر ضایعه قرار گرفته اما فعالیت انها کاملاً مختل نمی شود. از سوی دیگر، در مصدومینی که آسیب نخاعی کامل دارند ، ممکن است هیچ عملکرد حرکتی یا حسی در زیر محل آسیب گردن آنها وجود نداشته باشد.

قاعده کلی این است که هرچه آسیب بیشتری درطناب نخاعی اتفاق بیفتد، نتایج تهدید کننده زندگی و آسیب های بدنی بیشترخواهد بود. به عنوان مثال، صدمات نخاع در نواحی مهره های  ۱C و ۲C  گردن، بدترین نوع آسیب‌ها هستند که اغلب منجر به مرگ یا فلج کامل می‌شوند.

اختلال در عملکردهای ضروری بدن پس از آسیب به ستون فقرات می تواند همه چیز را، از عملکردهای حرکتی و حسی گرفته تا قابلیت های سیستم تنفسی به عنوان یک کل، تحت تاثیر قرار دهد. آسیب نخاعی گردنی ، مصدومین را در معرض خطر ابتلا به انواع خطرات سلامتی و عوارض ثانویه قرار می دهد،  از جمله:

• مشکلات قلبی و گردش خون
• مشکلات یا فقدان عملکرد تنفسی
• بی حسی یا از دست دادن حس در زیر محل آسیب
• فلج اندامها
• از دست دادن عملکرد مثانه و روده
• عفونت های دستگاه ادراری
• اختلال در تنظیم حرارت بدن ( ناتوانی در تنظیم دمای بدن )

در زیر به چند مورد از راه هایی که آسیبهای نخاعی گردن، باعث ایجاد خطرات سلامتی و تأثیر بر سیستم تنفسی می شود، اشاره شده است:

چگونه آسیبهای نخاعی گردنی بر عملکرد تنفسی تأثیر می گذارد

آسیب های نخاعی سینه ای و گردنی، هر دو بر اعصاب نخاعی که عضلات تنفسی بدن را کنترل می کنند، تأثیر می گذارد. آسیب نخاعی کامل در نواحی نخاع گردنی بر روی عملکرد دیافراگم و همچنین عضلات بین دنده ای و شکمی تأثیرمی گذارد. در نتیجه ، مصدومین آسیب نخاعی، با انواع مشکلات در عملکرد تنفسی، عطسه کردن و سرفه کردن مواجه می شوند. البته آسیب های ناکامل نیز تا حدودی منجر به مشکلات تنفسی می شوند.

به گزارش مرکز شپرد:

• صدمات وارده به مهره های C3 و بالاترآن، بر عملکرد دیافراگم تاثیر می گذارد. لذا برای کمک به تنفس اینگونه مصدومین، نیاز به یک دستگاه تنفس مصنوعی است و معمولا” این بیماران قادر به سرفه کردن و عطسه نیستند. عدم توانایی در اجرای عطسه یا سرفه، مانع از دفع ترشحات ریه ها شده و در نتیجه این افراد، بیشتر از بقیه در معرض ابتلا به عفونت های تنفسی قرار دارند.
• آسیب های نخاعی در نواحی ۴ C- 5 C، باعث از بین رفتن حرکات عضلات بین دنده ای و شکمی می شود. با این حال، عملکرد دیافراگم تا حدودی امکان پذیر است. بدان معنا که ممکن است به طور مداوم به ونتیلاتور نیاز نباشد ، اما گاهی اوقات به آن نیاز است.
• در آسیب های نخاع گردنی C6 – 8C، کنترل و عملکرد دیافراگم به خوبی امکان پذیر است . اما ماهیچه های شکمی و بین دنده ای تنها تا حدی عملکرد دارند.

در مجموع:

هر چه آسیب وارد بر نخاع در نواحی پایین ‌تر باشد ، مصدومین عملکرد بیشتری در اندامهای خود خواهند داشت.