علائم آسیب نخاع در نواحی C4 ،C3 و C5
اعصاب نواحی C3 ،C4 و C5 در بخش مرکزی نخاع گردنی، نزدیک به پایه گردن، شکل گرفته اند. آسیب مهره های گردنی، می تواند یکی از وخیم ترین نوع ضایعات نخاعی را ایجاد کند، چراکه هر چه ضایعه نخاعی بالاتر باشد، آسیب واردشده به سیستم عصبی مرکزی بیشتر خواهد بود. بسته به شدت آسیب طناب نخاعی، ضایعه می تواند به صورت کامل یا ناکامل اتفاق بیافتد. ضایعات ایجاد شده در هر از ناحیه گردن علائمی را در کل بدن می تواند ایجاد کند که در اینجا به مهمترین آنها بر اساس سطح ضایعه اشاره می شود:
علائم آسیب نخاعی مربوط به ناحیه C3
علائم آسیب نخاعی مربوط به ناحیه C3 می تواند شامل موارد زیر باشد:
- محدود شدن دامنه حرکتی
- از دست دادن عملکرد دیافراگم
- نیاز به دستگاه هواساز برای تنفس
- فلج شدن دستها بازوها، انگشتان، بالاتنه و پاها
- مشکل در کنترل عملکرد مثانه و روده ( دفع ادرار ومدفوع )
علائم آسیب نخاع در ناحیه C4
بیماران مبتلا به ضایعات نخاعی در ناحیه C4، معمولاً برای تنفس و حفظ سطح اکسیژن نیاز به پشتیبانی ۲۴ ساعته دارند . علائم آسیب نخاعی مربوط به مهره C4 شامل موارد زیر است:
- از دست دادن عملکرد دیافراگم
- نیاز به دستگاه کمک تنفسی برای تنفس
- محدود شدن دامنه حرکتی اندامها
- فلج شدن دستها بازوها، انگشتان، بالاتنه و پاها
- مشکل در کنترل عملکرد مثانه و روده ( دفع ادرار ومدفوع )
علائم آسیب نخاع در ناحیه C5
صدمه به نخاع در مهره ۵C بر روی عملکرد تارهای صوتی، ماهیچه های دوسر بازو و عضلات دلتوئید در دستها تأثیر می گذارد. برخلاف برخی از آسیب های گردنی بالاتر، بیمار مبتلا به ضایعه نخاعی C5 به احتمال زیاد قادر به تنفس و صحبت خواهد بود. علائم آسیب نخاعی مربوط به مهره های C5 شامل موارد زیر است:
- حفظ توانایی گفتار و تنفس بدون کمک، هرچند ممکن است تنفس ضعیف باشد
- فلج شدن دستها بازوها، انگشتان، بالاتنه و پاها
- ممکن است بیمار ، فلج بدن را در یک یا دو طرف بدن تجربه کند
- بیماران اغلب می تواند دستان خود را بالا آورده و یا آرنج خود را خم کند
- بیماران در زندگی روزمره نیاز به کمک دارند، اما ممکن است بتوانند عملکردهای مستقلی داشته باشند
درمان های صدمات نخاعی C3 – C5
متأسفانه، هیچ روش خاصی وجود ندارد که توسط آنها بتوان آسیب نخاعی ناشی از ضایعات مهره های گردنی در سطوح C3 – C5 را بطور کامل درمان کرد . از این روی تمرکز مراقبت های پزشکی، بیشتر بر جلوگیری از آسیب بیشتر به نخاع و استفاده از عملکرد باقی مانده در اندامها است.
شکستگی ستون فقرات می تواند با اقدامات جراحی برطرف شود، اما قبل از آن حرکات غیرطبیعی مهره ها یا جابجائی قطعات استخوان می تواند باعث آسیب شدیدتر نخاع شود. بنابراین موضوع دقت درجابجائی و حمل و نقل ایمن مصدوم در زمان امداد و انتقال به بیمارستان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. چراکه در غیر اینصورت ممکن است آسیب دیدگی مصدوم شدیدتر و وخیم تر گردد.
درمان های رایج برای این بیماران عبارتند از:
- ترمیم استخوانهای آسیب دیده ستون فقرات ( تثبیت وجوش خوردن آنها ) و رفع فشار از روی اعصاب اطراف نخاع برای بهبودی ازاقدامات اولیه مفید دردرمان آسیب نخاعی گردنی محسوب می شوند.
- استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) می تواند به بیمار کمک کند تا برخی از عملکردهای حسی و حرکتی را بازیابی کند، به شرطی که در سریعترین زمان ممکن انجام شود.
- فیزیوتراپی بخش مهمی از بهبودی فرد آسیب دیده است تا بتواند توانایی استفاده از نواحی غیر آسیب دیده بدن و همچنین مناطقی که مستقیماً تحت تاثیر صدمه به نخاع قرارگرفته اند، را حفظ کند.
ترمیم آسیب نخاعی C3 ،C4 و C5
این یک حقیقت تأسف آور است که تا این زمان، گزینه های چندانی برای بهبودی کامل آسیب نخاعی گردنی وجود ندارد. محققان پزشکی به طور مداوم به دنبال درمان های دارویی جدید برای کمک به بازیابی عملکردهای حسی و حرکتی بیماران هستند. در این میان تحقیقات در مورد استفاده از سلولهای بنیادی بیشتر و بیشتر دیده می شود، چرا که این سلولها به احتمال زیاد قدرت کافی برای بازسازی بافتهای آسیب دیده نخاع را دارا می باشند. نتایج مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهند که عملکرد حسی و حرکتی در بیماران مبتلا به آسیبهای نخاعی، با استفاده از سلولهای بنیادی می تواند درمان شود.