ویلچر، نمادی از قدرت / نه ضعف !

 تاکنون چند بار افراد ویلچری را دیده اید که با آنها با ترحم ودلسوزی رفتار شده است؟

اما اگر کمی عمیق تر شوید و زندگی آنها را مطالعه کنید، می‌توانید یکسری ویژگی‌های شگفت انگیز را از آنها یاد بگیرید. می‌توانید داستان هایی را در مورد عدم تسلیم شدن آنها در نبرد با مشکلات پیدا کنید و خواهید دید که ویلچر به جای ضعف، نمادی از قدرت آنها است.

افراد مختلف به دلایل گوناگونی دچار ناتوانی در راه رفتن شده و مجبور می‌شوند از ویلچر استفاده کنند. ممکن است بدلیل بیماری‌هایی باشد که از بدو تولد دچار آن بوده اند یا بعدها و به دلیل برخی حوادث و در اثر آسیب نخاعی دچار ناتوانی شده باشند. امروزه شما می توانید کاربران ویلچری را ببینید که مشغول به کار، تجارت یا ادامه تحصیل و از این قبیل هستند وزندگی فعال و موفقی دارن

این فعالیتها برای یک فرد سالم ممکن است طبیعی باشد اما برای کسی که بر روی ویلچر نشسته،  داستانی از شجاعت، مقاومت، سخت کوشی، خوش بینی و مهمتر از همه مثبت اندیشی اوست.  

تاکنون چند بار افراد ویلچری را دیده اید که با وجود دست کم گرفتن یا تبعیض بر علیه آنها، صبورانه و مثبت عمل کرده اند؟

جهان ما، محیطی پر از موانع است. اما واقعیت این است که هیچ چیزی در اطراف ما، نمی تواند مانع از حرکت آنان شده  و آنها را از دستیابی به آرزوها و اهدافشان باز دارد.

بیایید نگاهی به چند ویژگی یا فضیلت کاربران ویلچر بیندازیم که در اکثر آنها وجود دارد:

آن دسته از کاربران فعال ویلچر که از بدو تولد دچار ناتوانی شده اند، در حقیقت از کودکی قهرمان هستند. آنها برای گذر از همه موانع زندگی به شکل موانع محیطی و اجتماعی، قدرت ذهنی و استقامت زیادی از خود نشان داده اند تا بتوانند خود را ثابت کرده و به موفقیت برسند.

بیشتر کسانی که به دلیل آسیب نخاعی روی ویلچر نشسته اند، در اوج سن و سلامت خود از کار افتاده شده اند. آنها مانند پرنده ای بوده اند که بلند پرواز می کردند، اما بر زمین افتاده اند و بال و پاهایشان شکسته شده است. برخاستن پس از چنین سقوطی و تحمل درد و ناملایمتی با چنین شجاعتی نیازمند، شکیبایی زیادی است. بنابراین اولین فضیلتی که می توان از افراد فعال ویلچری یاد گرفت، ” صبوری ومقاومت” است.

هنگامی که پس از آسیب نخاعی، بدن محبوس و محدود به ویلچر می شود، دیگر زندگی مانند گذشته نخواهد بود. قبل از آن، فرد مبتلا، یک جوان بلند پرواز و در جستجوی رویاهای خود بوده، اما پس از آسیب دیدگی همه چیز تغییر پیدا کرده است. در اینجا باید به خود بگویید که این خواست خدا بوده است. شما هیچوقت تنها نیستید و خداوند همیشه به شما کمک خواهد کرد. باید به توانایی های خود ایمان داشته باشید و به خود بگویید اگر مسئله رسیدن به مقصد باشد مشکلی نخواهد بود، و از چرخ به جای پا استفاده خواهید کرد. بنابراین ” ایمان به خدا ” و” اعتماد به توانایی های شخصی” دومین فضیلتی است که بیشترین استفاده را در استفاده از ویلچر دارد.

“امید” نقش زیادی را در موفقیت کاربران فعال ویلچر داشته و سومین فضیلتی است که می توان از آنها آموخت. هنگامی که یک کودک به جای راه رفتن شروع به راندن ویلچر می کند، همیشه به فردای بهتر امیدوار است و به مبارزات خود ادامه می دهد امیدواری به فرد قدرت می دهد تا بتواند با تمام مشکلات مبارزه کند و زندگی فعال خود را دوباره شروع کند.

در واقع ویلچر که به عنوان نشانه ضعف در نظر گرفته می شود، نشانه قدرت ذهنی و شخصیت قوی کاربرآن است. موانعی که کاربران ویلچر در کشورهای فقیر با آن روبرو هستند، بسیار بیشتر از موانع موجود در کشورهای پیشرفته است. بنابراین اگر کاربران فعال ویلچر را در کشورهای پیشرفته  ” قهرمان ” بنامیم، در کشورهای در حال توسعه وفقیر، شایسته است که آنها ” ابر قهرمان ” بنامیم.