نامه یک مددکار اجتماعی به رییس جمهور
امیدوارم یک جمعه ایی بیاید که شما این یادداشت را بخوانید. این یادداشت به عنوان یک مددکار اجتماعی شهروند مسوول در قبال مردم و کشور عزیزش ایران اسالمی)شخصیت حقیقی( و کمی هم مطلع نسبت به حوزه اجتماعی است و کسی می نویسد که دکتری مددکاری اجتماعی است و هنگام فارغ التحصیلی سوگند یاد کرده که منافع مردم را بر منافع فردی ترجیح دهد.کسی که حضرت علی )ع( بزرگ مددکار عالم اسالم را در زندگی دارد. قصدم نیست خودم را به شما معرفی کنم چون برای شما مهم نیست .فقط می خواهم بدانید که ۲۷ سال سابقه در سطوح مختلف مدیریتی و کارشناسی در بهزیستی، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، ستاد مبارزه با مواد مخدر، سازمان برنامه و بودجه، …. دارم و بیش از چهل جلد کتاب نوشتم.
یکی ازکارهای کوچکم اورژانس اجتماعی است که مهمترین برنامه اجتماعی دو دهه اخیر در کشور و در فدراسیونجهانی مددکاران اجتماعی شناخته شده است. ولی از پشت میز مددکاری اجتماعی کارم را شروع کردم. برای من مهم است از این بابت که بدانید این یادداشت فرد کم تجربه ایی نیست که از روی هوا و هوس نوشته باشد یا بخواهد در حوزه اجتماعی دیده شده یا شناخته شود.با اطمینان می گویم که اکثریت قریب به اتفاق کسانی که در حوزه اجتماعی و سیاستگذاری اجتماعی، مسایل و آسیب های اجتماعی و … در این دو دهه کار کرده باشند من را می شناسند چون درس های زیادی از آنان آموختم. فرد کم تجربه ایی نیستم و کم هوش هم نیستم که ندانم نقد کارشناسانه چقدر هزینه دارد.چون بارها هم خودم و هم خانواده ام پرداخت کرده ایم .االن که این نامه را می نویسم، دارم پرداخت می کنم.
بعد از این یادداشت هم حتما شما و مدیران تان به شکل های مختلف دستور پرداخت هزینه دیگری را خواهید داد. پیامبر اکرم )ص( می فرماید: با تقواترین مردم کسى است که ح ّق را بگوید،چه به سودش باشد چه به زیانش. از امام علی)ع( هم آموختم که حقیقت را بگویم حتی اگر به زیان من باشد. هم ایشان که در عهد نامه مالک اشتر تاکید می کند برگزیده ترین )مدیر( تو کسی باشد که سخن تلخ حق را بگوید. این یادداشت را می نویسم تا بگویم با افتتاح مراکز به اصطالح مثبت زندگی )من از آن به عنوان مصیبت اجتماعی یاد می کنم( تیر خالص را بر پیکر نحیف بهزیستی زدید و خفت و خواری را برای فقرا به ارمغان آوردید.همان هایی که ولی نعمتان ما هستند و شما هم به عنوان رییس جمهور مسوول اجرای حداقل دو اصل ۲۱ و ۲۹ قانون اساسی و مسوول ایجاد رفاه اجتماعی و امنیت خاطر برای آنان هستید.
شاید بپرسید که چرا برای من نامه ارسال می کنید؟ پاسخ من این است که سه نامه برای بهزیستی در خصوص فسادانگیز بودن و ناکارآمد بودن این مراکز و تبعات امنیتی آن نوشتم، سه جلسه با رییس سازمان و مدیران مرتبط داشتم، سه نامه در تاریخ های۱۹و ۲۸ مهر و ۱۸ آذر۹۹ به وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی نوشتم )تصویر آن را هم به همراه این یادداشت منتشر می کنم(که دریغ از یک پاسخ از طرف وزیر به اصطالح رفاه اجتماعی.به مشاور ارتباطات اجتماعی شما)آقای دکتر ربیعی چون جواب تلفن را نداند( هم پیام دادم
آقای رییس جمهور در مراسم افتتاحیه و سایر مطالبی که در خصوص این مراکز مطرح شده است را بررسی می کردم متوجه چند گزارش غیر واقعی شدم که به برخی از آنان اشاره می کنم: