فکر مصائب ائمه اطهار سختی‌های راه را برایم آسان می‌کند

به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری فارس به عراق، مهدی فکوری،دانشجوی ترم آخر دانشگاه خواجه نصیر طوسی را می‌گذارند با دوستان دانشجو پای در مسیر پیاده روی اربعین قرار داد.

وی به دلیل معلولیت که داشت از گروه جاماند، البته حساسیتی هم نداشت، با بیماری‌اش کنار آمده بود، می‌گفت: ۹ سال به نوعی معلولیت جسمی حرکتی دچار شده،دستور مغز دیرتر به انتهای عصب پا و دست می‌رسد، به همین دلیل زمان قدم برداشتن، پاهایم دچار افتادگی می‌شود.

می‌گفت برای قدم زدن دو برابر دیگران باید انرژی مصرف کنم، به همین دلیل از دوستانم جاماندم، البته نگرانی هم نداشت، علت عدم نارحتی‌اش این بود که در تنهایی بیشتر می‌تواند بیشتر به مصائبی که اهل بیت امام حسین(ع) در این مسیر طی کردند، فکر کند.

 این طور به حرف‌هایش ادامه داد:درسته معلول هستم و با مشکلات جسمی مواجه هستم، اما ذره ای از کوه مصائب ائمه اطهار را ندارم،با هر سختی که در طول مسیر مواجه باشیم، به اندازه یک درصد مصیبت‌های فرزندان ائمه اطهار نیست.

این دانشجوی دانشگاه خواجه نصیر طوسی خاطر نشان کرد:  در مراسم اربعین فعلی همه نوع پذیرایی از مردم می‌شود، آیا فرزندان ائمه اطهار این گونه مورد لطف و مرحمت مردم زمان خویش قرار می‌گرفتند، پس سختی متوجه بنده و امثال من نیست.

وی قدرت ایمانش استثنائی بود، می‌گفت: با همین روش راه بروم احتمالا تا اربعین به حرم و محل اسکان که قرار است از فردا فراهم شود، می‌رسم.

حقیقتا با توجه به قدرت ایمان و علاقه‌ای داشت، جرات نکردم بحث استفاده از وسیله نقلیه را پیش بکشم که خودش گفت: برای اینکه به مراسم اربعین کربلا برسم، اگر احساس کردم که به موقع نمی‌رسم، مجبور می‌شوم  ماشین بگیرم.

گفتم در این مسیر هیچ وقت برای خودت چیزی خواستی، بالاخره با این شرایط سخت و برای دومین بار حضور پیدا کردی، به حدیثی از ائمه اطهار اشاره کرد و گفت: اول برای دوستانم و در نهایت هم برای سلامتی خودم دعا می کنم.

البته سلامتی را هم به این دلیل درخواست دارم که سنگینی نگاه مردم تا حدودی زجر آور است، با لبخند گفت: بی خیال، قسمت ما این بود و راضی هستیم به رضای خدا.