عفونت های تنفسی بعد از آسیب نخاعی

عفونتهای تنفسی می توانند به سرعت، بدن مصدومین را تحت تاثیر قرار دهند و تنفس را غیر ممکن کرده و باکتری های خطرناک را به خون و مغز فرد منتقل کنند. این عفونت ها به قدری خطرناک هستند که در زمره عوامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان قرار می گیرند. در میان افراد دچار آسیب نخاعی نیز ، عفونتهای تنفسی به طور ویژه ای خطرناک هستند و بیش از هر علت دیگری باعث مرگ مبتلایان می شوند.

البته لازم نیست افراد دچار آسیب نخاعی با ترس از عفونت های تنفسی زندگی کنند. در عوض با آموزش تمام چیزهای مرتبط با نحوه تأثیر صدمات نخاعی بر سیستم تنفسی می توان به جلوگیری از ابتلا به این گونه عفونتها کمک نمود. اگر فرد به اندازه کافی بدشانس نباشد که عفونت را تجربه کند، این قدرت را پیدا می کند که سریع واردعمل شود.

چگونه آسیب نخاعی بر سیستم تنفسی تأثیر می گذارد

خطر اصلی برای سیستم تنفسی پس از ضایعه نخاعی هنگامی رخ می دهد که آسیب، مانع از توانایی فرد جهت تنفس، بلع یا سرفه شود. هرچه سطح آسیب بالاتر باشد، احتمال ابتلاء به مشکلات تنفسی و ضرورت استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی بیشتر خواهد بود. البته در برخی موارد، خود دستگاههای کمک تنفسی عامل خطر ابتلا به عفونت های تنفسی محسوب می شوند، چراکه ممکن است این تجهیزات به باکتری های خطرناک آلوده شده باشند.

حتی اگر آسیب نخاعی به اندازه ای کوچک باشد که فرد مصدوم بتواند به تنهایی نفس بکشد، باز هم ممکن است تغییراتی را در سیستم تنفسی خود تجربه کند. احتمالاً نمی تواند خیلی فعالیت کند، و این بدان معناست که ممکن است ریه ها و قلب او ضعیف شده باشد. روند درمان آسیب نخاعی نیز می تواند باعث  تضعیف سلامت تنفسی ، یا دشواری تنفس او شود.

چرا آسیب نخاعی یک عامل خطرناک برای عفونت های تنفسی محسوب می شود

اگرچه هر کسی به ویژه پس از آسیب یا بیماری دیگر، ممکن است به عفونت تنفسی مبتلا شود، اما افراد دچار آسیب نخاعی به طوری خاص آسیب پذیرتر هستند. عوامل خطر منحصر به فرد افراد مبتلا به آسیب نخاعی شامل موارد زیر است:

• کاهش ایمنی بعد از آسیب دیدگی: داروهایی که برای فرد تجویز می شوند و همچنین واکنشهای طبیعی ایمنی بدن در برابر آسیب دیدگی، هر دو می توانند توانایی بدن را در مقابله با عفونت تنفسی کاهش دهند.
• دراز کشیدن یا نشستن طولانی مدت: این موضوع می تواند باعث تجمع مایعات در ریه ها شود.
• قرار گرفتن در معرض باکتری در بیمارستان و مراکز وامکانات توان بخشی: وقتی قسمت قابل توجهی از وقت خود را در محلی که افراد بیمار در آن تجمع دارند می گذرانید، به احتمال زیاد به یک عفونت جدی مبتلا خواهید شد.
• عدم توانایی کنترل دستگاه تنفسی: اگر کسی توانایی سرفه کردن، نفس کشیدن یا قورت دادن را به اندازه کافی نداشته باشد، مطمئنا”در تخلیه مواد تحریک کننده و باکتری ها توانایی کمتری خواهد داشت.
• دستگاه های تنفسی مصنوعی: در صورت تمیز نشدن، این دستگاهها وتجهیزات مربوطه، باکتری های خطرناکی روی آنها جمع شده که می توانند منجر به عفونتهای خطرناکی شوند.

چگونه عفونت های تنفسی به بدن آسیب می رسانند

ریه ها خون را مملو از اکسیژن می کنند و با اینکار بدن می تواند هر عضوی را تغذیه کند. اگر اکسیژن رسانی مناسب و کافی نباشد، ممکن است فرد به سرعت دچار آسیب مغزی و نارسایی برخی از اعضاء شود. وقتی کسی به عفونت تنفسی مبتلا شود، به اندازه موثر توانایی تنفس نخواهد داشت  و اکسیژن خون او کاهش می یابد. در موارد شدید، ممکن است مصدوم به هیچ وجه توانایی نفس کشیدن نداشته باشد. همچنین برخی از عفونت های تنفسی – حتی موارد به ظاهر جزئی – می توانند به مناطق دیگر بدن منتقل شوند.

وقتی عفونت های تنفسی گسترش می یابد

وقتی عفونت تنفسی به اندام دیگری سرایت می کند، درمان عفونت به طور قابل توجهی دشوار تر می شود. این موضوع به ویژه در مورد افراد دچارآسیب نخاعی که با کاهش ایمنی دست و پنجه نرم می کنند و ممکن است مشکلات جسمی دیگری داشته باشند، بیشتر صدق می کند . هرچه سرعت انتشار عفونت بیشتر باشد، بدن به راحتی تحت تاثیر قرار می گیرد. حتی اگر عفونت به موقع هم درمان شود، ممکن است آسیب جدی به عضو، بافت و عضله وارد شود. به همین دلیل بسیار مهم است که در صورت مشاهده علائم دیگری در کنار عفونت تنفسی، حتی اگر این علائم نسبتاً خفیف به نظر برسند، سریعاً به پزشک مراجعه شود.

علائم و نشانه های عفونت های تنفسی

بسیاری از عفونت های تنفسی با علائم بسیار جزئی شروع می شوند، دقیقاً مانند سرماخوردگی. اما اگرفرد  آسیب نخاعی داشته باشد، حتی عفونت های جزئی نیز می توانند به سرعت تشدید شوند. علائمی که بایددر اسرع وقت  به پزشک گزارش شوند شامل موارد زیر است:

• تورم غدد لنفاوی گردن
• احساس پری در سینه
• سرفه های مکرر
• احتقان
• سوزش گلو
• مشکل یا درد هنگام بلع
• بثورات غیر عادی  یا رشد آنها
• تب، حتی اگر با علائم دیگری همراه نباشد.
• سرفه همراه با خلط بیش از حد ، یا خلطی که سبز رنگ است.
• اشکال در تنفس هنگام دراز کشیدن یا خوابیدن

درمان عفونت های تنفسی

عفونت های تنفسی به دو شکل کلی وجود دارند: ویروسی و باکتریایی.

عفونت های ویروسی معمولاً باید روند خود را طی کنند و با آنتی بیوتیک قابل درمان نیستند. اگر کسی به عفونت ویروسی مبتلا شود، باید به دقت تحت نظر پزشک باشد و ممکن است او درمانی را برای کاهش علائم تجویز کند.

عفونتهای باکتریایی قابل درمان با آنتی بیوتیکها هستند و اگر عفونت زود تشخیص داده شود، درمان بطورموثری انجام خواهد شد. عفونتهای شدید می توانند با آنتی بیوتیکهای تزریق وریدی وبستری شدن بهبود یابند. بندرت اگر عفونت نسبت به آنتی بیوتیکها مقاوم شده باشند، پزشک می تواند عفونت را درمان کند.

پیشگیری ازعفونتهای تنفسی

اگرکسی عفونت تنفسی بگیرد، مرتکب گناهی نشده است. ما در دنیایی زندگی می کنیم که مملو از باکتریها و ویروسهایی است که پرهیزاز آنها تقریبا” غیرممکن است. بااین وجود، یکسری راهبردها وجوددارند که می توانند درکاهش احتمال ابتلاء به عفونت تنفسی به شما کمک کنند. درزیربه تعدادی از آنها اشاره شده است:

• تاآنجاکه ممکن است در وضعیت قائم قرار بگیرید.
• سعی کنید بطور مکررسرفه کنید، حتی اگراحساس و تمایلی به انجام آن ندارید.
• هر نوع وسیله تنفسی مورد استفاده را تمیزنگهدارید. پزشک شما می تواند درمورد تکنیکهای مناسب پاکسازی تجهیزات توصیه های لازم را ارائه دهد. شما هم باید از نظر اخلاقی به تمام پروتکلهای بهداشتی توصیه شده پایبند باشید.
• واکسیناسیون سالیانه را انجام دهید و در مورد تمام واکسنها به ویژه واکسن پنومونی ( ذات الریه ) به روز باشید.
• طبق توصیه های پزشک ورزش کنید.
• مقدار زیادی آب بنوشید بخصوص هنگامی که احساس احتقان یا عفونت دارید.
• ازمصرف سیگار خوداری کرده و از افراد سیگاری و حضور در مکانهای با دود سیگار ( دود ثانویه ) پرهیز نمائید.
• از مناطق آلوده دور مانده و از رفتن به مکانهایی که دارای هشدار آلودگی هوا هستند، پرهیز کنید.
• از استنشاق موادی که به آنها حساسیت دارید، خوداری کنید.
• شستن دقیق دستها را بطور مرتب اانجام دهید بویژه وقتی در تماس با افراد احتمالا بیمار باشید.
• تنها مادامیکه ضرورت دارد در بیمارستان حضور داشته باشید.
• از عزیزانتان که بیمارند بخواهید که از ملاقات با شما پرهیز کنند.
• درفصولی که سرماخوردگی و آنفلانزا شایع است، از سفرهای هوائی خوداری نمائید.
• برای حمایت از ماهیچه های شکم ازیک شکمبند استفاده کنید ، اینکار شما را قادر می سازد بطور موثرتری سرفه کنید.
• تمام پروتکلها را طبق توصیه های پزشکتان پیگیری نمائید.