مصاحبه با کاناکو از انجمن نعناع

مقایسه معلولان و انجمن های معلولان زاپن با ایران از نگاه یک معلول ژاپنی فعال در امور معلولان

تفاوت یک معلول قطع نخاعی در ژاپن و ایران چگونه است؟

در ژاپن یک معلول قطع نخاعی به راحتی می تواند زندگی کند ، حضور فعال در جامعه داشته باشد و خیلی راحت است ولی در ایران یک معلول قطع نخاعی برای بیرون رفتن با مشکلات زیادی روبرو است . در قدم اول باید به کمک دیگران بیرون رود تازه اگر بتواند بیرون برود زیرا اغلب خیابان ها امکان رفت و آمد برای یک معلول ضایعه نخاعی وجود ندارد.

از لحاظ اطلاعات بهداشتی معلولان قطع نخاعی ایران در قیاس با معلولان ژاپنی چه وضعیتی دارند؟

در این زمینه معلول ژاپنی با معلول ایرانی قابل مقایسه نیست بعد از ابتلا به این عارضه با تعداد زیادی از هموطنان ایرانی پیرامون این وضعیت صحبت نمودم وقتی فقر اطلاعاتی آنها را دیدم تصمیم به انتقال تجربیاتم به هموطنان معلول خود گرفتم.

چه تعداد NGO در ژاپن فعالیت دارد؟

موقعی که من انجمن نعناع را به ثبت رساندم ، بیش از  ۳۰ هزار انجمن در محل زندگی من فعال بودند ، در ژاپن تعداد انجمن ها با اهداف مختلف فعال و رو به رشد هستند.

ممکن است در این مورد بیشتر توضیح دهید ؟

همانگونه که گفته شد  انجمن های مختلف با اهداف مختلف مثلاً با یک انجمنی برخورد کردم به نام انجمن توالت (سرویس های بهداشتی ) که خیلی برای من عجیب بود زمانی که با رئیس انجمن ملاقات نمودم با او در مورد انگیزه و هدف او صحبت نمودم گفت : می خواهم تمام سرویس های بهداشتی موجود در ژاپن را شناسایی نمایم و از مردم کمک خواستم و تا کنون حدود ۱۰ هزار سرویس بهداشتی شناسایی نموده ام  تا مسافرانی که به آن شهرها مسافرت می کنند از وجود سرویس های بهداشتی مطلع باشند.

اشاره داشتید که شهرداری ها به معلولان خدمات می دهند چگونه شهرداری ها خدمات را ارائه می دهند؟

شهرداری سالیانه به معلول فرمی اختصاص داده  و معلول با پر کردن آن فرم بر اساس نیازی که دارد خدمات دریافت می کند به عنوان مثال من که معلول T8  هستم از ناحیه کمر معلولیت دارم هر هفته ۲۵ ساعت خدمات شخصی به من ارائه می دهند.

مثلاً چه نوع خدمتی ارائه می دهند؟

کارهای شخصی من از قبیل شستن لباس ها ، نظافت منزل ، اوایل که معلول شده بودم استحمام نیز انجام می دادند علاوه بر آن ۵۰ ساعت خدمات خارج از منزل به من می دهند که من به دلیل توانایی در انجام کارهایم ۵۰ ساعت خدمات بیرون از منزل را نمی گیرم.

معلولان در ژاپن از بیمه هم استفاده می نمایند؟

بیمه ای که در ژاپن است بیمه خدمات درمانی است و این بیمه در ایران هم است که ۷۰ درصد آن توسط بیمه و ۳۰ درصد آن توسط شخص پرداخت می شود ، در ژاپن قانونی است که معلولان دارای کارت معلولیت ، آن ۳۰ درصد هم پرداخت نمی کنند و شهرداری ۳۰ درصد بقیه را  پرداخت می کند.

به عنوان یک معلول قطع نخاعی مناسب سازی از نظر شما چه معنایی دارد؟

مناسب سازی یعنی باید محلی را درست کنیم که همگان بتوانند در آن شهر زندگی کنند از شخص سالم تا یک معلولو دچار ضایعه نخاعی پیر باشد یا جوان ، بینا باشد یا نابینا.

به عبارتی شهر باید برای همه قابل دسترس باشد یک فرد معلول در ژاپن می تواند سوار اتوبوس ، مترو شود از خدمات اجتماعی بهره مند گردد و از همه مهمتر اگر مشکلی داشته باشد می تواند با مراجعه به قسمت معلولان در  شهرداری مشکلات خود را بازگو کرده تفاوتی هم ندارد که مشکل شخصی یا اجتماعی باشد.

چگونه مهارت های لازم در مناسب سازی را به دست آورده اید ؟

در ژاپن در کلاسهای مناسب سازی که دایر می شود شرکت نمودم . در آن کلاسها اشخاصی شرکت می کنند که با ارائه نظریات خود در جهت مناسب سازی وضعیت بهتری را پیشنهاد می دهند. در کلاسی که من شرکت کردم افراد معلول ، مسن و کسانی که دچار عارضه قلبی بودند حضور داشتند.

آموزشها فقط سر کلاس ارائه شد یا کارگاه آموزشی هم داشتید؟

یک روز تمام افراد برای دیدن شهر و استفاده از وسایل نقلیه شهری به داخل شهر رفتیم و شرکت کنندگان در کلاس از وسایل نقلیه مختلف استفاده نمودند و به ذهن هر کس اشکالاتی که می آمد آن را مطرح می ساخت و استاد به آن اشکالات جواب می داد.

در ایران کارشناسان تا چه اندازه با اصول مناسب سازی آشنایی دارند؟

در صحبت و حرف خیلی عالی است و تسلط به فن و علم آن دارند ولی در عمل اصولی که باید در مناسب سازی رعایت شود مراعات نمی گردد.

در ژاپن این پروسه چگونه طی می شود؟

در ژاپن برای ساختن یک پیاده رو ۲ متری نقشه برداری انجام می دهند و تمام ساخت آن عکسبرداری می شود و به شهرداری ارائه می دهد اگر در زمان تحویل پروژه ایرادی وجود داشته باشد شهرداری آن پروژه را تحویل نمی گیرد و پیمانکار نیز جریمه می شود.همچنین سر تاریخ تعیین شده شهرداری پروژه را از پیمانکار تحویل می گیرد.

تاریخ فعالیت و ثبت انجمن چه زمانی است؟

آغاز فعالیت ما سال ۲۰۰۶ است و اوایل سال ۲۰۱۰ انجمن به ثبت رسید و چون آن زمان هنوز به ثبت نرسیده بود ترجیح دادیم که رسانه ای نشود.

چگونه با همکارانتان در انجمن نعناع آشنا شدید؟

خانم اساوا پرستار من در منزل بودند و از طریق وی با همسرشان آشنا شدم و خانم کاناکو کویاما

دانشجو هستند که با مراجعه به سفارت ایران در توکیو بروشورهای انجمن را دیدند و چون علاقه به فرهنگ ایران داشتند و از سوی دیگر خودشان در منازل به معلولان کمک می کنند همکاری با ما را از سال گذشته شروع نموده اند.

اسم نعناع پیشنهاد چه کسی بود؟

زمانی که خانم اساوا به ایران آمدند و کاربردهای زیاد نعناع را دیدند این نام را پیشنهاد نمودند.

چه تعداد معلول در کشور ژاپن است؟

برای پاسخ به این سئوال آقای پاشایی با خانم کویاما صحبت می کنند ظاهراً خانم کویاما در این زمینه مطالعه نموده و اطلاعاتی دارد که بعد از گفتگو پاشایی می گوید :بر اساس تعرفه جهانی ۱۰ درصد جمعیت موجود در دنیا معلول است و بالطبع ۱۰ درصد جمعیت ژاپن نیز معلول هستند

جامعه هدف شما کدام و عمده اقدامات شما چیست؟

هدف ما کمک به جامعه معلولان قطع نخاعی ایران است هر گونه کمکی از دستمان برآید از قبیل ارائه آموزش از طریق چاپ جزوات و کتابهای آموزشی و توزیع CD در زمینه ورزش معلولان ، چگونگی رعایت بهداشت ، مناسب سازی زیست شهری و آموزش آن است.

خدمات انجمن نعناع تا کنون چه بوده است ؟

تا کنون تعداد ۱۱۵ ویلچر معمولی ، ۸ ویلچر و ۸ تشک برقی ارسال شده است علاوه بر آن حدود ۲۲۰۰ جلد کتاب ضایعات نخاعی و جزوات آموزشی و CD آموزشی و مناسب سازی آماده نمودیم و رایگان توزیع نمودیم.

چگونه می خواهید تجربیات خود را به ایران منتقل نمایید؟

مهمترین و اصلی ترین کار ما برای رسیدن به اهدافمان فرهنگ سازی در برخورد و چگونگی رفتار با معلولان قطع نخاعی است به نظر من تک تک افراد جامعه در قبال این موضوع مسئول هستند و مسئولیت اصحاب رسانه برای فرهنگ سازی و آگاه نمودن مسئولان شهر و استان و کشور نسبت به این موضوع بیشتر است.برای انتقال تجربیاتم همایش هایی با حضور خود معلولان برگزار نمودم ،  همچنین در منازل معلولان حضور پیدا می کنم و آموزشهایی را به آنها می دهم

با توجه به تجربه ای که دارید چه اشکالاتی برای معلولان در جامعه ایران وجود دارد؟

این که یک معلول حدود ۸ الی ۹ ماه نمی تواند از منزل خود خارج شود خودش بزرگترین معضل است حال بگذریم از اینکه یک معلول قطع نخاعی نمی تواند از اتوبوس و مترو استفاده نماید.

در ادامه با سئوال از مهمانان ژاپنی مصاحبه را ادامه می دهیم.

تا چه اندازه با فرهنگ ایران آشنایی دارید؟

خانم کاناکوکویاما که دانشجو است در جواب می گوید من حدود یک سال زبان فارسی را خوانده ام و در مورد اسلام ، ماه رمضان ، محرم و عاشورا اطلاعاتی دارم. آقا و خانم اساوا تا قبل از آشنایی با آقای پاشایی از ایران اطلاعاتی نداشته اند.

چگونه با ایران آشنا شده اید ؟

خانم کویاما در جواب می گوید در دانشگاه یک استاد داشتیم که اشراف خوبی نسبت به کشور ایران داشت و یکی از همکلاسی های من  پدرش ایرانی بود و اطلاعات لازم را از او کسب می کردم و قبل از آن هیچگونه اطلاعاتی در این زمینه نداشتم. خانم و آقای اساوا در جواب به این پرسش می گویند قبل از ارتباط با انجمن نعناع هیچگونه اطلاعاتی نداشته اند.

چگونه با انجمن نعناع آشنا شده اید؟

خانم اساوا در جواب می گوید : برای کمک به آقای پاشایی و با دیدن انگیزه وی در کمک به مردم  انجمن نعناع را تاسیس نمودیم و آقای اساوا از طریق همسرشان جذب این فعالیت شده اند. خانم کویاما در جواب می گوید: آشنایی من با انجمن نعناع به سال گذشته باز می گردد که برای گرفتن ویزای مسافرتی به سفارت جمهوری اسلامی ایران در توکیو رفته بودم در آنجا  بروشورهای انجمن نعناع را دیدم و چون به ایران علاقمند بودم و علاوه بر آن به معلولان در منازلشان کمک می نمودم این دو دلیل باعث شد تا با انجمن همکاری نمایم.

به نظر شما وجود NGO در کشورهای مختلف تا چه اندازه می تواند در ترویج صلح و دوستی بین ملتها موثر باشد؟

ارتباط بین ملتها خیلی نزدیکتر از دولتها است و مردم کشورهای مختلف در نیات خیرخواهانه با هم شباهتهای زیادی دارند و اگر رابطه NGO ها در کشورهای مختلف به هم نزدیک شوند خیلی از مشکلات به راحتی حل می شود.

لازم به ذکر است این مصاحبه در سال ۱۳۹۰تهیه شده است.