آپاندیسیت و آسیب نخاعی
آپاندیسیت و آسیب نخاعی
آپاندیس کیسه ی لوله ای شکل باریکی است که به روده بزرگ وصل شده و در قسمت پائینی سمت راست شکم قرار دارد . آپاندیسیت عبارت است از التهاب و تورم آپاندیس . طبق مقالاتی که درنشریات مختلف به چاپ رسیده ، حدود ۷ درصد از مردم ایالات متحده در طول عمر خود مبتلا به آپاندیسیت شده اند و بطورکلی شایع ترین علل آن انسدادهای ایجاد شده توسط ضایعات مواد غذایی ، قطعات مدفوع سفت یا عفونت هستند . گروه بهداشت نشریه PubMed اعلام کرده که یکی از متداولترین علل جراحیهای اورژانس شکم آپاندیسیت است. معمولا” اولین علامت آن ، درد در قسمت سمت راست و پائینی شکم می باشد . از جمله علائم دیگر می توان به کاهش اشتها، احساس تهوع و تب پایین اشاره نمود .
آپاندیسیت یک وضعیت اضطراری محسوب می شود . اگر آپاندیسیت جراحی و برداشته نشود ، ممکن است پاره شده و به سرعت زندگی فرد در معرض تهدید قرار دهد . پاره شدن آپاندیس می تواند منجر به پریتونیت (عفونت دیواره شکم ) شده و باعث سپسیس ( وجود باکتری ها در جریان خون ) می گردد .
برایکر دایدر ( Diedre Bricker ) ازمشاوران بیمارستان کریگ ، توضیح می دهد که داشتن آسیب نخاعی ، احتمال ابتلاء به آپاندیسیت را نسبت به سایر مردم بیشتر یا کمتر نمی کند ، اما کاهش یا فقدان حس در افراد نخاعی ، باعث شده که تشخیص آپاندیسیت در آنها بسیار مشکل تر باشد . با توجه به پیچیده تر بودن وضعیت مبتلایان به آسیب نخاعی ، علائم معمول آپاندیسیت در این افراد با علائم بسیاری از عوارض حاصل از ضایعات نخاعی از جمله عفونتهای ادراری شبیه هستند .
برایکر می گوید : ” درد شکمی شایعترین مشکلی است که ما در موقع تماس مردم با آن مواجه می شویم “. فقدان یا کاهش حس که در افراد نخاعی وجود دارد ، باعث شده که تصمیم گیری در مورد آنچه که با مواجه می شویم ، خیلی سخت شود . از آنجایی که شکم ، جایی است که اندامهای زیادی را در خود جای می دهد ، درد های این ناحیه می تواند ناشی از هر چیزی باشد ، ازعفونت ادراری گرفته تا مشکلات روده ، سنگ کیسه صفرا، سنگ کلیه و یا مشکلات کبد یا لوزالمعده باشد “.
به گفته ی برایکر : زمانی که احتمال آپاندیسیت برای فرد وجود داشته باشد ، نکته ی مهم بررسی وضعیت بدن و در صورت وجود مشکل توجه به علائم هشدار دهنده است . اگر مشکلاتی مانند عرق ریزی شبانه ، و یا کاهش اشتها یا احساس تهوع ، افزایش اسپاسم، یا دیس رفلکسی دارید ، آن را نادیده نگیرید . برایکر می گوید : ” نشانه های مذکور حاکی از عدم صحت چیزی است که با مشاهده آنها باید با پزشک خود مشورت نموده ، یا به یک مرکز اورژانس مراجعه کنید ودر پی یافتن علت آنچه باشید که برای شما پیش آمده است .
گام بعدی این است که پزشک با استفاده از یک چک لیست آنچه که باعث ایجاد علائم شده را پیدا کند – در این چک لیست باید وضعیت فرد از نظر عفونتهای ادراری ؛ اطمینان از صحت برنامه های اجابت مزاج ، بررسی در خصوص عدم وجود یبوست یا انباشتگی مدفوع ، کنترل های لازم از نظر وجود هر گونه التهاب ، قرمزی و زخم فشاری ، اطمینان از عدم وجود سنگ کلیه و سنگ کیسه صفرا، و غیره مورد توجه قرار گیرد . تا این که تشخیص نهائی داده شود .
در سال ۱۹۹۹ مطالعه ی با عنوان ” آپاندیسیت در بیماران دچار آسیب نخاعی ” انجام شده است، که به مشکلات موجود در تشخیص آپاندیسیت در افراد مبتلا به آسیب نخاعی اشاره می کند. این مطالعه به بررسی پرونده های ۲۶ نفر از مبتلایان به آسیب نخاعی و درمان آپاندیسیت آنها که بین سال های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷ در بیمارستان VA انجام شده پرداخته است . نیمی از افراد ، پاراپلژی و نیمی دیگر کوادری پلژی بودند . میانگین طول مدت آسیب دیدگی آنان از زمان نخاعی شدن ۲۲ سال بود و میانگین سنی آنان ۵۵ ، و محدوده سنی آنها از ۲۷ تا ۷۹ بود .
بسیاری از علائم مشاهده شده در گروه تحت مطالعه همان عوارض مرتبط با آسیب نخاعی بودند و هیچ الگوی نا متناقضی از علایم ( که دلیلی برای جستجوی درمان باشد ) دیده نمی شد. بیشترین علائمی که پس از انجام معاینات فیزیکی در این گروه دیده شد ، شامل اتونومیک دیس رفلکسی ، تب و افزایش تعداد گلبولهای سفید خون بود .
در ابتدا آپاندیسیت تنها در یک سوم از کسانی که به دنبال درمان بودند ، تشخیص داده شد . تشخیصهای نادرست دیگری از جمله عفونت ادراری، پیلونفریتیس (عفونت کلیه حاصل ازعفونت ادراری) ، انسداد روده، یبوست و سرطان روده بزرگ نیز گزارش گردید . متوسط زمان تاخیر از زمان تشخیص صحیح تا زمان بستری شدن بیمار در بیمارستان دو روز بود .
در نیمی از افراد تحت مطالعه که سی تی اسکن انجام شد ، تشخیص آپاندیسیت در تمام زمان ها صحیح بود . اما متاسفانه زمان جراحی در ۹۲ درصد از آنها زمانی بود که آپاندیس آنها دچارپارگی شده بود .
این مطالعه نشان داد هنگامی که افراد مبتلا به آسیب نخاعی دارای علائم مبهم و / یا نشانه هایی از اتونومیک دیس رفلکسی داشته باشند و علت خاصی برای آن پیدا نشود ، انجام سی تی اسکن می تواند به تشخیص زودهنگام آپاندیسیت حاد کمک زیادی کند . اقدامات دیگری مانند سونوگرافی شکم نیز می تواند با دقت زیاد به تشخیص آپاندیسیت حاد کمک نماید .
جری دونووان ، ۵۱ ساله ، از نوروود (Norwood ) ماساچوست ، از ناحیه T7 دچار پاراپلژی شده و ۱۲ سال از آسیب دیدگی او می گذرد . او در سال ۲۰۰۹ دچار آپاندیسیت شد . دونوان می گوید :” من با عده ای از دوستانم مشغول تماشای بازی سلتیکز (Celtics ) بودم . متوجه شده بودم که مشکلی برایم به وجود آمده است ، اما فکر نمی کردم که خیلی جدی باشد . تا چند روزی احساس خوبی نداشتم ” . دونوان می گوید: ” در ابتدا فکر کردم ممکن است موضوعی باشد که به مراقبتهای مربوط با دستشوئی ارتباط داشته باشد . اما اطمینان پیدا کردم که مثانه ام خالی است ، و برنامه اجابت مزاجم را هم انجام دادم تا خیالم راحت تر شود ” .
دونوان اذعان داشته بود که به بیمارستان بر نخواهد گشت ، مگر اینکه واقعا” بیمار باشد . او می گوید: ” اتونومیک دیس رفلکسی یا هیچکدام از این جور مسائل را نداشتم . تب خفیفی داشتم ، اما خیلی بالا نبود . با این حال واقعا” احساس مزخرفی داشتم “. اما در نهایت دونوان مجبور شد که به اورژانس مراجعه کند . وی گفت : ” پزشکان می دانستند که مشکلی برای من پیش آمده ، اما با وجود پس از ۱۲ ساعت انجام آزمایشات آنها بازهم نتوانستد چیزی تشخیص دهند” . تا اینکه بالاخره یک سی تی اسکن انجام شد و مشخص گردید که آپاندیس دونوان پاره شده است .
پزشکان می گفتند :” اگر دونوان حس داشت ، درد خیلی شدیدی را احساس می کرد و خیلی زودتر نزد ما می آمد” .
پس ازانجام سی تی اسکن بود که مشخص شد آپاندیس دونوان پاره شده است و جراح توانست به درستی آن را تشخیص دهد . بلافاصله بعد از تشخیص در ساعت ۱۱:۳۰ شب بود که جراح با ایجاد یک برش ۵- اینچی توانست همه چیز را روبه راه کند .
دونوان می گوید : ” جراح بعد از بررسی وضعیت من گفت که آپاندیسیتم به مرحله ای رسیده بود که می توانست باعث مرگ من شود . این موضوع موجب شد به مدت پنج روز در بیمارستان بستری شوم و برای برطرف کردن عفونت ها ، آنتی بیوتیک از راه وریدی به من تزریق شد . این موضوع واقعا” مرا عقب انداخت و از حالت اولیه ام دور کرد . بطوری که حدود دو ماه طول کشید تا قدرت اولیه ام را بدست آورم و دوباره احساس کنم که به حالت قبلی خود رسیده ام . اما حالا خیلی خوب هستم .
دونوان میگوید : ” اگر می خواستم یک روز دیگر منتظر بمانم ، آن روز می توانست روز مرگ من باشد . بنابراین همیشه اگر فکر می کنید مشکلی وجود دارد ، سریع جهت رسیدگی به آن اقدام کنید ” .
منبع مورد استفاده :
مقاله :” SCI and Appendicitis ” – نوشته ی : Bob Vogel سال February 2012 – اقتباس از سایت : http://www.newmobility.com – ترجمه و تهیه و تنظیم : مهندس عباس کاشی ( e mail : ohealth2007@yahoo.com) – بهمن آبان ماه سال ۱۳۹۰ انتشار : انجمن معلولین ضایعات نخاعی استان تهران