چگونه تحریک الکتریکی می تواند به بازیابی نخاع کمک کند

بازهم ، تحریک الکتریکی برای کمک به افراد آسیب نخاعی و پیشبرد بهبودی آنها خبرساز شده است  . در مقاله ای که اخیرا” در مجله نیچر (  Nature ) منتشر شده محققان ، نحوه تاثیر تحریک الکتریکی را همراه با فیزیوتراپی به اشتراک گذاشتند و مشخص کردند که استفاده از آن به افراد تحت مطالعه آنها کمک کرده تا بتوانند با عملکرد حرکتی باقی مانده خود ، کنترل عضلات پای خود را دوباره بدست آورند .

محققان زمان امروزی را  به عنوان زمان ” پیشرفت ” برای تحقیقات آسیب نخاعی  توصیف می کنند ، چرا که آنها موفق شده اند با استفاده از تحریک الکتریکی ترکیب شده با فیزیوتراپی ، به سه نفر کمک کنند تا کنترل پای خود را بدست آورده و توانایی خود را در راه رفتن بهبود بخشند . در هر حال ، با این روش ، حتی پس از اینکه درمان متوقف شد ، در بعضی از افراد همچنان بهبود حرکت عضلانی دیده شده است  .

درمان با تحریک الکتریکی چیست و چگونه به بهبودی بیماران دچار آسیب نخاعی ( و دیگرافراد دچار فلج ) کمک می کنند ؟

تاریخچه درمان تحریک الکتریکی و نحوه تاثیر آن

تحریک الکتریکی ، عملی است که در آن با استفاده از یکسری الکترود ، امواج الکتریکی با قدرت پائین به عضلات خاصی از اندامهای بیمار منتقل شده و باعث تسهیل انقباضات و افزایش بهبودی ضایعات طناب نخاعی می شود . بسیاری از مراکز توانبخشی آسیب نخاعی ، از تحریکات الکتریکی به عنوان یکی از گزینه های درمان آسیب نخاعی استفاده می کنند . اگر چه این نوع تحریک باعث نمی شود که عضلات خودشان حرکت کنند ، اما با تلاش بیماران و درگیر شدن او جهت حرکت دادن عضلات خود ، این تحریکات به عنوان یک تقویت کننده عمل می کنند . درواقع این روش درمانی باعث می شود که عضلات مورد نظر منقبض شوند .

بطورکلی تحریک الکتریکی عضله می تواند منجر به بروز مزایای مختلفی از  جمله موارد زیر شود  :

• کاهش احتمال بروزاسپاسمهای عضلانی
• کارکردن عضله و به دنبال آن کمک به حفظ تراکم و قدرت عضلات و کاهش تحلیل عضلانی
• افزایش کنترل عضله و کاهش اسپاسم و کم خوابی .

برای پیشرفت بهبودی آسیب نخاعی ، تحریک الکتریکی می تواند به دو طریق اعمال شود :

• تحریک الکتریکی عملکردی (FES)  که درآن الکترودها در بالای پوست کار گذاشته می شود .
• تحریک الکتریکی اپیدورال (EES) که در آن الکترودها در زیر پوست و در فضای اپیدورال ستون فقرات مهره ها کار گذاشته می شود .

اگرچه تحریک نخاع (  SCS) قدمتی حدود ۵۰ ساله دارد ، اما این کار باعث شده که گامهای بزرگی در ایجاد توانایی افراد مبتلا به سطح معینی از آسیب نخاعی و کمک به راه رفتن آنها برداشته شود  . مطالعه ای که در نشریه Nature   منتشر شده ، تنها یکی از آخرین تحقیقاتی است که اخیرا” در مورد تحقیقات آسیب نخاعی و  EES انجام شده است .

چگونه این مطالعه ممکن است به بازیابی آسیب نخاعی کمک کند

هدف این مطالعه که به سرپرستی پروفسورگریگور کورتین ( Grégoire Courtine ) ، دانشمند عصب شناسی موسسه فدرال سوئیس در لوزان انجام شد ، این بود که مشخص کنند چگونه تحریک اپیدورال نخاع در ترکیب با درمان فیزیوتراپی می تواند به بازیابی عملکرد گام برداری در افراد با سطوح آسیب نخاعی متفاوت و بهبود آسیب نخاعی آنها کمک کند . درهرحال ، این مطالعه در مورد بیمارانی بود که برخی از عملکردهای باقی مانده در سطوح زیر سلول های آسیب دیده آنها حفظ شده بود .

یکی از چیزهایی که در مورد مطالعه کورتین متفاوت بوده این است که تیم او به جای تحریک مداوم ، به عنوان بخشی از فیزیوتراپی با تحریک الکتریکی که ممکن است باعث مسدود شدن برخی از سیگنال های باقی مانده جاری از پشت پا تا مغز شوند ، از تحریک دقیق و زمان بندی شده استفاده کردند ” .

تحقیقات انجام شده در مورد درمان با تحریک الکتریکی برای صدمات نخاعی نشان می دهد که ” تحریکات پشت سرهم و تحریک مکانی و زمانی” به تسهیل انتقال سیگنالهای طبیعی بین مغز و بدن کمک می کند تا فعالیت های نورون های حرکتی با کاهش تداخلی که ممکن است در طول EEP مداوم رخ دهد ، کنترل شود .

در اصل محققان مشخص کردند که چه قسمتهایی از نخاع درحرکات خاصی که برای گام برداری ضروری هستند ( حرکات مفصل ران ، کشش مچ پا و غیره ) درگیرمی شوند . سپس ، آنها توالی پالسهای الکتریکی خاصی را برای تحریک مناطق خاصی از نخاع افراد تحت مطالعه  برای زمانهای خاص برنامه ریزی کردند تا به تسهیل حرکت آنها کمک کنند .

طبق مقاله نیچر ، یکی دیگر از مولفه های تحقیق درمان با تحریک الکتریکی که توسط کورتین و تیم او در مورد بهبود آسیب نخاعی ارائه شد ، توسعه تکنولوژیهایی است که می تواند در خارج از آزمایشگاه مورد استفاده قرار گیرند . ازجمله این فن آوریهای جدید می توان به ” سنسورهای پوشیدنی اشاره کرد که کار تحریک را انجام می دهند  و برنامه ای است که روی یک کنترل صوتی روی ساعت اجرا می شود ، و به کاربران اجازه می دهد که شکل دقیقی از تحریک مورد نیاز را انتخاب کنند “.

پیشرفتهای بیشتر در تحقیقات آسیب نخاعی

این مطالعه تنها یکی از چندین موردی است که انجام شده است . از جمله پیشرفت های هیجان انگیز دیگری که اخیرا” در زمینه تحقیقات آسیب نخاعی برای ارتقاء بازیابی ضایعات نخاعی بیماران در حال انجام هستند ، می توان به موارد زیر اشاره کرد :

• ساخت چاپگرهای سه بعدی که به عنوان پلتفرم سلول های بنیادی عصبی خاص استفاده می شود ؛
• یوند سلول های بنیادی عصبی نخاعی (NSC) کشت شده در موش صحرایی در محل آسیب دیدگی سلولهای نخاعی
• تحقیقات ژن درمانی که به بازگشت عملکرد دست در موش صحرایی دچار صدمات نخاعی کمک می کند؛
• استفاده از سلول های بویایی غلاف دار برای تحریک بازسازی سلولهای عصبی نخاعی؛

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پیشرفت در تحقیقات آسیب نخاعی می توانید به آدرس منبع تهیه این مقاله مراجعه کنید .