درمان پرخوری عصبی

امروزه درمان پرخوری عصبی با توجه به شیوع بالای آن اهمیت بسیار زیادی پیدا کرده است. این اختلال در اواخر نوجوانی و اوایل بزرگسالی شروع می‌شود وشیوع آن در زنان بیشتر از مردان است. ملاک‌های زیبایی و انتظاراتی که مردان و حتی زنان از ظاهر خود دارند، احتمال بروز این اختلال را در زنان بیشتر می‌کند. رسانه‌ها نیز در گسترش این دیدگاه‌ها نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. عدم درمان پرخوری عصبی فرد را در معرض مشکلاتی همچون افسردگی، چاقی، کمبود اعتماد به نفس و… قرار می‌دهد؛ به همین دلیل ضرورت درمان آن افزایش می‌یابد.

پیش از درمان علائم پرخوری عصبی را شناسایی کنید

بیمار مبتلا به پرخوری عصبی در یک دوره زمانی مستقل (مثلا در عرض ۲ ساعت) مقدار غذایی می‌خورد که از میزان غذایی که اکثر افراد در همان دوره زمانی و تحت شرایط مشابه می‌خورند، بسیار بیشتر است. به طوری که در طول این دوره‌های پرخوری، فرد احساس می‌کند بر خوردن خود کنترل ندارد. برای تشخیص اختلالات خوردن به بررسی تخصصی نیاز است.

اینفوگرافیک درمان پرخوری عصبی

بر خوردن خود تسلط یابید

برای آن که بتوانید بر خوردن خود تسلط پیدا کنید، باید غذا خوردن آگاهانه را تمرین نمایید. اغلب افراد چیزهایی که در طی روز می‌خورند را به یاد ندارند و تنها احساس سیری می‌کنند. چرا که معمولا غذا خوردن آن‌ها به همراه یک کار دیگر مثل رانندگی، دیدن تلویزیون، حرف زدن و… اتفاق می‌افتد. این روش باعث می‌شود که آگاهی کمتری نسبت به غذا خوردن‌تان داشته باشید.

پس با آگاهی از مواد غذایی مصرفی می‌توانید به درمان پرخوری عصبی خود و حتی نزدیکان‌تان کمک کنید. آگاهانه غذا خوردن به معنای توجه کامل به تمام فرایند تهیه غذا است. با تمرین تکنیک‌های ذهن آگاهی می‌توانید مهارت تمرکز در لحظه ماندن را ارتقا دهید. در ادامه هشت تمرین برای آگاهانه غذا خوردن ذکر کرده ایم:

۱٫ در لیست خرید خود تجدید نظر کنید

موادی با ارزش غذایی بیشتر مثل سبزیجات، میوه ها، ماهی و… را در سبد خرید خود قرار دهید و از خرید موادی مثل سوسیس، کالباس، چیپس، پفک، بستنی و غذاهایی با ارزش پایین پرهیز کنید.

۲٫ فقط زمانی که گرسنه اید غذا بخورید

نیازی نیست که حتما در یک ساعت معین غذا بخورید، یا برای کاهش وزن خود یک وعده غذایی را حذف کنید. تنها زمانی که اشتها دارید غذا میل کنید، پیش از آن که خیلی گرسنه شوید.

۳٫ کمتر بخورید

برای مقابله با اشتهای زیاد می‌توانید از ظروف کوچک تر استفاده کنید و یا به تدریج و آهسته (روزی یک قاشق) از حجم غذای خود بکاهید. به هیچ وجه غذای خود را ناگهان قطع نکنید چراکه این کار هیچ نتیجه‌ای ندارد و تنها باعث ایجاد میل بیشتر به غذا خوردن می‌‌شود.

۴٫ از غذای خود لذت ببرید

پیش از آن که شروع به خوردن کنید، درباره نحوه تهیه غذا، همراهان‌تان در حین خوردن غذا و زحماتی که برای به دست آوردن این وعده کشیده شده تامل کنید. به این صورت می‌توانید با لذت بیشتری آن غذا را میل کنید.

۵٫ با تمام احساسات تان غذا را حس کنید

در حین خوردن از انجام کاری غیر از غذا خوردن پرهیز کنید. هر مرتبه که لقمه‌ای را به دهان خود می‌برید، به شکل، رنگ و بوی غذا توجه نمایید. در هنگام جویدن غذا را در دهان خود چرخانده و سعی کنید تمام ادویه‌ها و طعم‌های آن را با زبان‌تان احساس کنید.

۶٫ در اندازه های کمتر بخورید

به جای آن که لقمه‌های بزرگ به دهان‌تان ببرید، غذا را کم کم بخورید. به این صورت بهتر می‌توانید مزه‌ها را احساس کرده و از طعم آن لذت ببرید.

۷٫ جویدن خود را بشمارید

هر لقمه‌ای که به دهان می‌برید را کامل بجوید و از قورت دادن سریع پرهیز کنید. برای این کار می‌توانید جویدن‌های خود را بشمارید، به این صورت هم جویدن زیاد را تمرین کرده‌اید و هم به غذای خود اهمیت بیشتری داده‌اید.

۸٫ در خوردن عجله نکنید

اگر تمرین‌های ذکر شده را انجام دهید، ناخودآگاه آرام غذا خوردن را یاد می‌گیرید. پیش از شروع غذا خوردن به ساعت دقت کنید. به مرور متوجه می‌شوید که هر چه غذا خوردن‌تان زمان بیشتری طول بکشد، میزان غذای کمتری میل می‌کنید.

درمان های تخصصی پرخوری عصبی

اگر دچار پرخوری عصبی هستید، ممکن است به چند نوع درمان تخصصی هم نیاز داشته باشید. داروهای ضد افسردگی همراه با روان درمانی بیشترین تاثیر را در بهبود بیماری دارند. این روش‌ها به شرح زیر هستند:

۱٫ روان درمانی

در روان درمانی علت‌ها و ریشه‌های روانی اختلال پرخوری عصبی بررسی شده و بیمار به حل تعارض‌های ناخودآگاهی که عامل اصلی پرخوری عصبی هستند، می‌پردازد. این نوع درمان نسبت به دیگر روش‌ها طولانی تر است اما میزان اثر درمان در طولانی مدت بیشتر می‌شود.

۲٫ درمان شناختی رفتاری پرخوری عصبی

درمان شناختی رفتاری به بازسازی الگوهای شناختی، باورهای ناسالم و در نتیجه تغییر عادات رفتاری می‌پردازد. از آن جا که پرخوری عصبی اغلب با افسردگی همراه است، ترکیب داروهای ضد افسردگی و درمان شناختی رفتاری، روند درمان سریع‌تر می‌کند.
یکی از روش‌های درمان پرخوری عصبی با رویکرد شناختی رفتاری، این است که موقعیت‌ها و افکاری که باعث پرخوری می‌شوند بررسی شده و پاسخ فرد به آن موقعیت‌ها تغییر کند. سپس با آموزش خود کنترلی، فرد قادر خواهد بود فعالیت‌های روزانه خود را ساختار بندی کرده و از پرخوری عصبی پیشگیری نماید. درمانگر با همراهی و تکنیک‌های خود به شما کمک می‌کند تا در برابر موانع درمان بایستید و روند درمان خود را تا انتها پیش ببرید.

۳٫ درمان خانواده محور پرخوری عصبی

خانواده درمانی به منظور کمک به والدین برای مداخله و جلوگیری از رفتارهای خوردن ناسالم فرزندشان و کمک به کنترل غذا خوردن او صورت می‌گیرد. خانواده نقش بسیار مهمی در فرایند درمان دارد.

۴٫ SSRI ها برای درمان پرخوری عصبی

تنها داروهای مورد تایید FDA برای درمان اختلال پرخوری عصبی داروهای SSRI هستند که هم در خلق و هم در پرخوری عصبی موثر واقع می‌شوند. برخی از موثرترین این داروها عبارتند از فلووکسامین ،سیتالوپرام و سرترالین. آمفتامین‌ها و دارو های شبیه به آن نیز ممکن است مفید واقع شود اما در بلند مدت فایدۀ چندانی ندارند. داروهای اضافه شده به درمان شناختی رفتاری موثر تر از دارو درمانی به تنهایی هستند.
لازم به ذکر است که علم روانشناسی با پیشرفتی که در دهه های گذشته داشته، توانسته با ابداع روش‌های مختلف و بدون استفاده از دارو، درمان بسیاری از بیماری‌های خلقی را میسر کند. لذا آثار مراجعه به روانشناس در بلند مدت مشهودتر خواهد شد.

نکات مهم در درمان پرخوری عصبی

با توجه به برخی نکات می‌توانید در فرایند درمان به خودتان کمک کنید. این راهکارها عبارتند از:

۱٫ همواره با خود تکرار کنید که باید به وزن ایده آل برسید تا سلامت جسمی و روانی‌تان افزایش یابد.

۲٫ از گرفتن رژیم‌های بسیار سنگین و خودسرانه خودداری کنید چراکه زمینه پرخوری عصبی را مهیا می‌کند.

۳٫ شرایطی را که در آن دچار پرخوری می‌شوید را شناسایی کرده و از آن‌ها دوری کنید.

۴٫ به دنبال راهی باشید تا اعتماد به نفس‌تان افزایش یابد.

۵٫ خودتان را سرزنش نکنید ولی با جدیت روند درمانی را دنبال کنید.

۶٫ کارها و فعالیت‌هایی که برای‌تان لذت‌بخش است را پیدا کنید و برای کاهش استرس و ناراحتی به سراغ آن‌ها بروید.

کمک به فرد مبتلا به پرخوری عصبی

ممکن است یکی از دوستان یا نزدیکان‌تان دچار پرخوری عصبی شده باشد و شما نگران حال او باشید. اما در بسیاری از مواقع صحبت کردن در این مورد کار راحتی نیست و افراد نمی‌دانند که چه بگویند یا حتی درست است که حرفی بزنند یا خیر. اما شما به عنوان یک فرد نزدیک می‌توانید حامی بسیار خوبی برای او باشید. هیچکس نمی‌تواند فرد دیگری را مجبور به درمان کند اما می‌توانید به او بگویید که در کنارش هستید و در فرایند درمان به او کمک می‌کنید.

توصیه‌هایی برای والدین

اگر فرزندتان دچار پرخوری عصبی شده، احتمالا خود را سرزنش می‌کنید و این تصور را دارید که تقصیر شما بوده است. اما این ذهنیت را کنار بگذارید و به جای اتلاف وقت به فرزندتان کمک کنید. در بروز اختلالات خوردن عوامل بسیار زیادی تاثیرگذار هستند و لزوما والدین در آن نقشی ندارند. کارهایی که می‌توانید برای کمک به فرزندتان انجام دهید عبارتند از:

۱٫غذاها و خوراکی‌های ناسالم  برای او تهیه نکنید.

۲٫ یک فضای شاد خانواگی مهیا کنید تا فرزندتان بتواند استرس خود را در این محیط تخلیه کند.

۳٫ به زمان‌های غذا خوردن‌تان نظم دهید و از تمام اعضا بخواهید که به این برنامه پایبند باشند.

۴٫ به فرزندتان بگویید که نگران سلامتی‌اش هستید اما به هیچ عنوان او را سرزنش نکنید.

پیشگیری از پرخوری عصبی

هیچ راه قطعی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد اما با انجام برخی کارها می‌توان آن را در مرحله اولیه متوقف کرد و از حاد شدن بیماری پیشگیری نمود. این کارها عبارتند از:

۱٫ والدین باید سعی کنند که تصویر ذهنی سالمی برای فرزندشان در ذهن او ایجاد کنند. به این صورت که کودک صرف نظر از چهره و اندام، خودش را دوست داشته باشد.

۲٫ اگر فکر می‌کنید نشانه‌های اولیه پرخوری بروز پیدا کرده، هرچه سریع‌تر با یک متخصص صحبت کنید.

۳٫ راه‌های کاهش استرس را بیاموزید و در این شرایط به جای غذا خوردن به سراغ این روش‌ها بروید. مشاوره فردی می‌تواند در این زمینه به شما کمک کند.