تغییر از ویلچردستی به ویلچربرقی

برای بسیاری از افراد دچار آسیب نخاعی، شاید بازگرداندن استقلال، تنها و مهمترین هدف محسوب شود. دراین راستا باید هرگونه موضوعی بررسی شود تا به استقلال بیشتر فرد کمک شود – از جمله استفاده از تجهیزات بیشتر یا متفاوت تر –  و همزمان با آن باید ناامیدی و تفکر شکست کنار گذاشته شود. اما انکار خستگی و درد حاصل از سالها هل دادن  ویلچر، می تواند سخت باشد. در این جا است که تغییر نوع ویلچر از دستی به برقی واقعا” می تواند راهی برای حفظ استقلال و کاهش دردها وعوارض حاصله باشد …

علائم و نشانه ها

گاهی اوقات، پذیرش تغییر، کار آسانی نیست. بسیاری از افراد نخاعی علائم مناسب بودن ویلچر برقی را نادیده می گیرند. با تصورکردن خودتان روی یک ویلچر برقی و پذیرفتن این موضوع، ممکن است با یکی از سخت ترین تنظیمات برای افراد دچار آسیب نخاعی چالش داشته باشید. فیزیوتراپها می گویند سه مساله مهم وجود دارد که با توجه  به بروزعلائم، می توان در رابطه با نیاز به تغییر تجهیزاتی مانند ویلچر تصمیم گیری کرد:

• شدت آسیب
• مدت زمانی که از آسیب می گذرد
• سن فرد

این سه عامل اغلب با همدیگر در تعامل بوده و منجربه موارد زیر می شوند:

• کاهش قدرت یا عملکرد ها
• افزایش درد
• کاهش تحرک
• افزایش یا کاهش وزن
• کاهش فعالیت
• زخم های پوست
• مشکلات مربوط به وضعیت بدن
• خستگی
• بالارفتن سن مراقبین که در مراقبت های اساسی به فرد کمک می کنند.

معلولیت

علائم ونشانه های معلولیت، بسیاری از مردم را به این فکر می اندازد که از تجهیزات بیشتری استفاده کنند یا آنها را تغییر دهند. بعضی از آنها می فهمند که باید خود را از حالت ” زندگی در لحظه ” رها کنند. بعضی از آنها، در دوران” فوق العاده جنجالی” زمان آسیب دیدگی یعنی زمانی که به نظر می رسد تجهیزات بیشتر به معنای ” ناتوانی بیشتر” است، برای پذیرش این ایده که تغییر تجهیزات به معنای پس رفت نیست، تلاش می کنند.

حتی مراقبین، خانواده و یا دوستان برای مبارزه با معلولیت فرد تلاش می کنند. وجود و حضور برخی از اعضای خانواده یا دوستان الزاما” مورد نیاز هستند. عده ای ممکن است ضرورت یا منطق حفظ انرژی و عملکرد را برای حفظ کیفیت زندگی درک نکنند. ممکن است لازم باشد اطلاعات ضروری در مورد  تغییر تجهیزاتی مانند ویلچر برقی که می تواند عضلات و مفاصل شانه را حفظ کند را کسب کنند تا در نتیجه آن، تغییرات بیشتری در زندگی ایجاد شود.

این موضوع همیشه واضح نیست

گاهی اوقات خستگی و درد می تواند به آرامی یا به تدریج جلب توجه کند. افراد ممکن است بمنظور پرهیز از جابجایی های خودرو، دستورالعمل ها را رعایت نکنند و یا ممکن است در خانه از انجام برخی کارهای خاص اجتناب کنند. آنها ممکن است انرژی لازم برای انجام کارهایی مانند بازی کردن با فرزندان خود و تمرینات کششی هر شب را  نداشته باشند  و با توجه به شرایط خود نیاز به انجام آنها را احساس نکنند. اما یادتان باشد که کیفیت زندگی یک موضوع مهم محسوب می شود. استفاده از ویلچرهای برقی به مردم این امکان را می دهد تا بتوانند کارهای بیشتری را با درد کمتر، خستگی کمتر و تحرک بیشتری انجام دهند و باعث افزایش استقلال آنها می شوند.

این موضوع حقیقت است !

تحقیقات نشان می دهد که بیش از نیمی از افراد دچار آسیب نخاعی، در دراز مدت، برای حفظ تحرک و عملکرد و استقلال خود یا حفظ رفاه مراقبین و همراهان خود، تغییر تجهیزات مورد استفاده خود را تجربه می کنند.

در مطالعه ای که  بر روی ۲۷۹ نفر از افراد نخاعی بریتانیایی که همگی آنها حداقل ۲۰ سال دچار ضایعه بودند، انجام شد، مشخص گردید که  ۵۹ درصد آنها تغییر در تجهیزات پزشکی دائمی خود – از جمله  ویلچر ، تشکچه، بالابر و آسانسور را برای تسهیل حمل و نقل و جابجاییهای خود گزارش کرده اند. تقریبا” ۲۵ درصد آنها، خستگی و / یا ضعف را به عنوان علت تغییر ذکر نموده اند. به همین اندازه، عده ای مشکلات پزشکی را مطرح  کرده اند. و برخی نیز به سختی، درد، آسیب های دیگر یا بالارفتن سن خود اشاره کرده اند.  در این گروه تحقیقاتی، بیش از ۳۱ درصد از کل افراد شرکت کننده در مطالعه، درد شانه را گزارش کردند. چهل و هفت درصد تغییرات وضعیتی داشته اند، در حالی که ۵۴ درصد با خستگی را مطرح کرده اند.

این تغییرات به این دلیل رخ می دهد که آسیب نخاعی یک وضعیت استاتیکی نیست که ما آن را تصور می کنیم.

در حال حاضر در ایالات متحده، چهل درصد از ۱۸۰۰۰۰  فرد آسیب نخاعی، بالای ۴۵ سال دارند؛ که  یک چهارم  آنها بیش از ۲۰ سال است که با آسیب نخاعی زندگی کرده اند. برخی از آنها  احساس می کنند که تغییرات پیری در افراد دچار صدمات نخاعی، زودتر حاصل می شود. یافته های مطالعات بریتانیا، کاهش عملکرد را در اواخر ده های چهل و اوائل دهه پنجاه افراد تحت مطالعه  نشان می دهد که مطمئنا شتاب پیری را در این افراد تائید می کند.

چه زمانی برای تغییر مناسب است؟

داشتن یک فهرست شخصی می تواند در تعیین مفید بودن تغییر ویلچر دستی به ویلچر برقی مفید واقع شود. به عنوان مثال، همانند سئوالات زیر:

• آیا متوجه شده اید که خودتان را از رفتن به مکانهای خاصی منع می کنید – مثلا” مکانهایی که قبلا” می رفتید  یا می خواستید بروید، اما الان دوست ندارید بروید، چرا که بنظرتان این کار خیلی سخت است یا صرفا” ارزشش را ندارد؟
• آیا هنگام رانش ویلچر درد شانه مداوم دارید؟
• آیا متوجه شده اید که، برای رانش ویلچرتان یا کارهائی که می خواهید انجام دهید از جمله مانند کار کردن، بیرون رفتن، تفریح ​​یا بازی کردن باید انرژی بیشتری صرف کنید؟
• آیا در روزهایی که ویلچررانی زیادی ندارید ، خستگی و درد کمتری دارید؟

موانع موجود در راه تغییر

ویلچرهای برقی، بزرگ، حجیم و سنگین ترهستند. با اکثر آنها نمی توان از روی جداول خیابانها عبور کرد. آنها هزینه سرویس نگهداری زیادی دارند. مسافرت با آنها درد سرسازهای بیشتری دارد. از جمله مشکلات بلند کردن دارند. کاربران ویلچرهای برقی ممکن است با مشکلاتی از جمله نیاز به یک همراه یا عدم توانایی کار با آنها مواجه شوند.

مردم به دلایل زیادی از جمله هزینه ها، ورزش، قدرت، مسافرت – از تغییر ویلچردستی خود به ویلچر برقی اجتناب می کنند. اما در واقع ، اغلب، بی میلی آنان، به این دلیل است که نمی خواهند سالمندی و کاهش عملکرد را بپذیرند.

تامین تجهیزات مورد استفاده، کمکهای خانوادگی، حمایت سازمانهای خیریه و شرکتهای بیمه ای مانند Medicare یا Medicaid می توانند به پرداخت هزینه های تامین تجهیزات کمک کنند. همچنین انواع مختلف ورزش هم می توانند به کاهش آسیب شانه ها و دستها به ویژه حفظ قدرت و استقامت آنها کمک کنند.

هزینه های ” جاری” و تامین تجهیزات جدید ممکن است بیشتر از آن باشد که تصور می کنید، اما فقط پول نیست که باید مورد توجه قرارگیرد، بلکه درد های عضلانی، کاهش توانایی جسمی و کیفیت کلی زندگی هم از مهمترین موضوعات هستند که باید در نظر گفته شوند.

پیشگیری، تجارت و آینده

گاهی اوقات استفاده از تجهیزات بیشتر ومدرنتر می تواند از مشکلات آینده جلوگیری کند که این موضوع می تواند به مفهوم دستیابی به استقلال بیشتر است. تغییر تجهیزات در پاسخ به علائم هشدار دهنده می تواند کمک کند تا کنترل یا پیشگیری از بیماریهای مزمنی مانند اسکولیوز، سندرم تونل کارپ، بیماری آزاردهنده شانه یا اختلالات عضلانی بزرگ بهتر انجام شود . ویلچرهای برقی و تغییر دیگر تجهیزات نیز می توانند یک تصویرمثبت، مستقل و کارآمدتری را ایجاد کنند، چراکه آنها باعث افزایش سرعت و مانور پذیری بیشتر شده و موجب صرفه جویی در انرژی می شوند. 

انجام اقدامات لازم، قبل از بزرگ شدن مشکلات نیز می تواند به جلوگیری از مشکلات پوستی و یا شروع بعضی دردهای مزمن کمک کند. برخی از افراد نخاعی از وابستگی شدید به دیگران، بیشتر از یک آسیب شانه، صدمه می بینند. آنها ممکن است نیاز به اجازه داشته باشند تا به بدن خود خیلی فشار نیاورند، نه اینکه درد زیادی را تحمل کنند و نه اینکه خیلی مستقل باشند.

با وجود اینکه تغییردادن تجهیزات پزشکی نمی تواند به طورکامل از تنزل عملکرد در تمام افراد دچارآسیب نخاعی جلوگیری کند، اما این کار می تواند نیاز به کمک اضافی یا روند نزولی را به تاخیر انداخته یا کاهش دهند.

تغییر به ندرت یک شبه اتفاق می افتد و نتیجه آن نیز اغلب به آسانی آشکار نمی شود، مانند کاهش خستگی با اختصاص حداقل زمان به بچه ها، دوستان یا انجام سایر وظایف، کاهش ساعات کار و یا نزول شدید زندگی اجتماعی.  گاهی اوقات ما صرفا” به شواهد محکمی نیاز داریم تا بدانیم که چقدر تغییر ضرورت دارد.

هنگامی که عدم تغییر، به وضوح باعث تنزل در کیفیت زندگی می شود، پذیرش تغییر آسان تر خواهد بود. هیچ کس هیچ فرمولی را برای نحوه تشخیص تغییر تجهیزات ندارد – و این موضوع برای هر کسی متفاوت است. با این حال، آنچه که روشن است این است که افرادی که ویلچر دستی خود را به ویلچر برقی تغییرداده اند، بطور قابل توجهی درد و خستگی کمتری را گزارش داده اند. اگر درد و خستگی حاصل از راندن یک ویلچر دستی، مشکلی فزاینده و تهدید کننده کاهش استقلال در زندگی باشد، ویلچر برقی می تواند اقدامی منطقی و مناسب محسوب شود .