توسطadmin1392/06/170گزارشات و مصاحبه ها رئيس انجمن باور: بيمه تكميلي پيشكش، به نيازهاي ابتدايي معلولان رسيدگي كنيد انتظارات معلولان از دولت يازدهم معلولان به عنوان يكي از بزرگترين اقليت هاي جمعيتي، بالغ بر يك دهم جمعيت جهان را تشكيل مي دهند كه دو سوم آنها در كشورهاي در حال توسعه زندگي و با محروميت هاي اجتماعي دست و پنجه نرم مي كنند. قانون جامع حمايت از معلولان سال 1382 در مجلس به تصويب رسيد كه اگر به درستي در جامعه عملياتي شود مي تواند زمينه خوبي براي حمايت از معلولان شود. سازمان بهزيستي كشور بيش از يك ميليون معلول را تحت پوشش دارد كه با احتساب خانواده هاي اين افراد اين سازمان 2 ميليون نفر را تحت پوشش دارد كه از اين تعداد 450 هزار نفر تحت پوشش بيمه تكميلي قرار دارند. بيمه مكمل درمان يكي از نيازهاي ضروري معلولان است كه بايد براي اجرايي شدن آن قدم هاي سريعتري را برداشت، سرانه بيمه مكمل براي درمان معلولان سالانه 4 هزار تومان در نظر گرفته شده اين در حالي است كه مهمترين مشكل معلولان جداي از بيمه مكمل بيمه پايه است به گونه اي كه بيش از يك ميليون نفر از معلولاني كه تحت پوشش هيچ سازمان و نهادي نيستند از داشتن بيمه پايه محروم هستند در عين حال خبرها حاكي از آن است كه 500 هزار نفر از معلولان داراي بيمه مكمل درمان هستند اما علي همت محمود نژاد، مدير عامل انجمن حمايت از معلولان اين موضوع را كذب خوانده و مي گويد: بيش از دو سال است كه بیمه مکمل درمان معلولان تمدید نشده است، این درحالی است که بسیاری از این افراد توانایی پرداخت هزینه های کمرشکن درمان را ندارند اما در عوض هزینه بیمه مکمل معلولان تحت عنوان صندوق درمان بر خلاف برنامه و بودجه دولت و مجلس در نزد مدیران بهزیستی نگهداری می شود. ميان ماه من تا ماه گردون سهيل معيني، مديرعامل انجمن باور نيز درباره بيمه تكميلي معلولان به تهران امروز مي گويد: بين بودجه تخصيصي و بيمه مورد نياز مددجويان فاصله عميقي وجود دارد. اين روال ثابتي در تمامي دولت ها بوده و هميشه بودجه دولت از نيازهاي معلولان، عقب مانده و پوشش 100 درصدي نداشته است. وي با تاكيد بر اين كه در خصوص بيمه معلولان بايد كاري اساسي صورت بگيرد، مي گويد: بحث بيمه معلولان فراتر از سازمان بهزيستي است و به بيمه اي سراسري در كل كشور مربوط مي شود به گونه اي كه معلولاني كه تحت پوشش هيچ نهادي نيستند نيز شناسايي شده ، تحت پوشش قرار بگيرند و بيمه شوند. به گفته معيني،«بودجه اي كه صرف سرانه سلامت در كشور مي شود با هزينههاي سرانه سلامت تفاوت دارد چرا در ايران بخش عمده اي از هزينه هاي سلامت را خود افراد پرداخت مي كنند و اين بدان معناست كه حق بيمه اي كه افراد پرداخت مي كنند، پوشش دهنده هزينه هايشان نيست.» بر اساس برنامه پنجم توسعه براي تمامي افراد جامعه بايد بيمه پايه اي در نظر گرفته شود و هيچ فردي در جامعه نبايد در اين باره مشكلي داشته باشد بر اين اساس افرادي كه نمي توانند سرانه بيمه اي خود را پرداخت كنند، بايد از سوي سازمانهاي حمايتي مورد حمايت قرار گرفته و بيمه شوند متاسفانه اين وضعيت بايد در بودجه كل كشور ديده مي شد كه تا به حال ديده نشده است. معيني در مورد پيشنهادي كه براي رفع مشكل بيمه به دولت داده شده ميگويد: عدم پوشش بيمه تكميلي تنها مشكلي نيست كه معلولان با آن دست به گريبانند،چرا كه معلولاني كه بيمه تكميلي هم دارند با مشكلات زيادي روبهرو هستند . توانبخشي، فيزيوتراپي و آب درماني از مسايل اساسي براي معلولان است كه تحت خدمات بيمه ها نيستند . بيمه تكميلي هم نياز دائمي افراد به برخي خدمات دائمي را تحت پوشش قرار نمي دهند، به همين سبب اصلاحيه اي در قانون جامعه حقوق معلولان گنجانده شده تا هزينه هاي توانبخشي افراد معلول تحت بيمه قرار گيرد يا اگر بيمه ها به چنين اقدامي رضايت نمي دهند، دولت بيمه ويژه توانبخشي براي اين افراد در نظر بگيرد. معيني در مورد حمل و نقل معلولان نيز مي گويد: پايانه حمل و نقل معلولان براي نخستين بار در كشور توسط شهرداري تهران افتتاح شد و با كمك شهرداري نيز خودروهاي ون و اتوبوس ها مناسب سازي شده اند و به معلولان خدمات دهي مي كنند اما اين خدمات بايد به كل كشور تسري پيدا كند. مديرعامل انجمن باور درباره پرداخت مابه التفاوت سوخت معلولان نيز تاكيد مي كند: معلولان همچنان در زمينه سوخت با مشكل روبهرو هستند، با توجه به آزادسازي بهاي انرژي مثل بنزين، دولت در سياست عدالت اجتماعي خود بايد حق عادلانه افراد معلول را از محل يارانه هاي سوخت پرداخت كند. مسلما مصرف سوخت كسي كه در شهر كوچكي زندگي مي كند كمتر از كلانشهري مثل تهران است. اما مشكلي كه در اين زمينه وجود دارد اين است كه متأسفانه از ابتدا با بحث سوخت به صورت پرداخت هزينه برخورد شد مثلا براي بنزين 700 توماني 15 هزار تومان در ماه پرداخت مي كنند كه حدود 21 ليتر مي شود ، با يك حساب سرانگشتي متوجه مي شويد كه در روز حدود 700 سي سي اضافه تر از افراد عادي به معلولان مابه التفاوت پرداخت كرده اند. اما با كمتر از يك ليتر در تهران كجا مي توان رفت؟ اينگونه كمك ها نمي تواند مشكل افراد معلول را حل كند. ماشين هاي مناسب سازي شده براي تبليغات وي در مورد توليد ماشين هاي مناسب سازي شده مي گويد: اين وظيفه سازمان بهزيستي بود كه به هيچ عنوان انجام نشد و ما فقط شاهد بحث هاي تبليغاتي و پوچ بوديم. مسئولان گذشته با كارخانه پارس خودرو خبري را پخش كردند مبني بر اين كه اين مناسب سازي انجام خواهد شد اما در حد تبليغ از تلويزيون و رسانه باقي ماند. قرار بود دولت هزينه تجهيزات اضافي را در اختيار كارخانه قرار دهد تا بتوانند تغييراتي را در سيستم اتومبيل ها به وجود آورده و آن را در اختيار معلولان قرار دهند. پس از گذشت چندي كارخانه ها اين مناسب سازي را انجام ندادند و ادعا مي كردند كه دولت هزينهاي به آنها پرداخت نكرده است و بهزيستي هم عدم پرداخت هزينه را به علت شروع به كار نكردن خط توليد توسط كارخانه مي دانست. معيني در مورد كمك 20 هزار توماني به دانش آموزان معلول نيز مي گويد: حدود 8-9 سال پيش سازمان آموزش و پرورش استثنايي اعلام كرد كه در بانك كشاورزي سرمايه گذاري كرده و بعد از سه سال با اين سپردهگذاري ميتوان دانش آموزان استثنايي را تحت پوشش بيمه آتيه ساز قرار داد. ولي پس از سالهاي سال از اين امر خبري نشد و مشخص نشد كه عاقبت آن سپردهگذاري چه شد. اگر چنين چيزي تحقق پيدا مي كرد كمك هزينه و بيمه آتيه ساز دانش آموزان استثنايي ماهانه مبلغي بيش از 30 و حدود 40هزار تومان بود. در واقع 20 هزار تومان كفاف هزينه هاي اين دانش آموزان را نميدهد. سازمان آموزش و پرورش استثنايي به جاي پرداخت 20 هزار تومان ميتواند هزينه هاي اضافه برسازمان و نيازهاي عمده آنها را پوشش بدهد. ميتواند سرويس هاي مناسب سازي شده براي رفت و آمد آنها كه يكي از مهمترين معضلات اين دانش آموزان است را تأمين كند. زيرا بعضي از مدارس هزينه سرويس سال گذشته را ندادند و احتمالا در سال جديد والدين بايد آن را پرداخت كنند. به گفته معيني اين سازمان مي تواند وسايل كمك آموزشي دانش آموزان را تأمين كرده و وسايل كمك درسي را برايشان فراهم كند. نه اين كه تازه در بهمن ماه درس هايشان به صورت ضبط شده به دستشان برسد. همين طور مي تواند مدارس عادي را مناسب سازي كنند. دولت يازدهم به معلولان توجه بيشتري كند وي در مورد انتظارات اين بخش از جامعه از دولت يازدهم مي گويد: انتظار ما اين است كه شاهد استقرار مديريتي باشيم كه به جاي تبليغات، برنامه محور بوده و تفكر علمي در كار داشته باشند. مدت هاست سازمان آموزش و پرورش استثنايي به شدت تخريب شده و روز به روز كوچك تر مي شود. اين سازمان دوباره احيا شده و توجه ويژه اي به آن شود. سازمان بهزيستي دردولت جديد نيز با رويكرد توانمند سازي معلولان پيش برود و اشتغال پايدار براي آنها ايجاد كند و در كنار اين اقدام به موضوع بيمه پايه و تكميلي معلولان نيز توجه ويژه اي شود. معيني مي گويد: در تمام اين سالها در خصوص اشتغال معلولان غفلت شده است. همچنين مناسب سازي تمام شهرها در دستور كار قرار داده شود. سال گذشته وزير كشور از ايجاد ستاد مناسب سازي شهرها خودداري كرد. در درجه دوم در واريز يارانه، حق افراد معلول فاقد شغل كه جزو پرمشكل ترين افراد جامعه هستند داده شود. عادلانه تر از اين چيست كه مستمري آنها را تامين كنيم تا زندگي و نيازهاي اساسي آنها برآورده شود. منبع: انجمن باور