توسطadmin1392/03/160کنفرانس مهندس عباس کاشی کارشناس مرکز ضایعات نخاعی پست الکترونیک برای تماس و تبادل نظر ohealth2007@yahoo.com صنعت پرستاری از مشاغلی است که خطرات شغلی ” پنهان ” بسیار زیادی دارد . بر اساس اعلام سازمان کار ایالات متحده ، کار کردن در محیط های پرستاری ، بعد از کارهای ساختمانی ، دومین شغل خطرناک محسوب می شود . مطابق با ادعای خود پرستاران ، از جمله مهمترین صدماتی که شاغلین این حرفه در معرض آن قرار دارند ، می توان به موارد زیر اشاره نمود : · اختلالات عضلانی اسکلتی (MSD) ·قرار گرفتن در معرض پاتوژنهای منتقله از راه خون · آسیبهای روحی و جسمی ناشی از خشونت در محل کار ( مرتبط با بیمار) طبق آمارهای منتشره : درد های ناحیه پشت در بیشتر از 38 درصد از پرستاران دیده می شود . بطوری که : هزینه صدمات حاصل از کار پرستاری 1 میلیارد دلار در سال برای کارفرمایان تخمین زده می شود. مراکز نگهداری افراد ناتوان از جمله آسایشگاهها ، از جمله جاهائی هستند که از نظر سازمانهای بین المللی ایمنی و بهداشت حرفه ای ( از جمله : OSHA ) باید به جدیت مورد توجه ، بازرسی و هدف آموزش قرار گیرند . از این رو توجه به جنبه های ارگونومی پرستاران شاغل در مراکز مراقبت و نگهداری بیماران دچار آسیب نخاعی به خصوص ، مراکز توانبخشی ، آسایشگاهها و حتی پرستاران و مراقبین شخصی منازل موضوعی مهم است . در این راستا آموزش کارکنان و آشنائی آنان با ارگونومی ، اولین گام موثر در جهت حفظ سلامتی این قشر زحمتکش محسوب می شود . اهداف آموزش ارگونومی کارکنان حرفه پرستاری (1) آموزش کارکنان به منظور شناخت علائم و نشانه های ( MSD ) ، به طوری که بتوانند آنها را به موقع گزارش کرده و پاسخ مناسب را دریافت کنند . (2) شناسایی شغل یا وظایف کسانی که دارای عوامل استرس زای ارگونومیکی که زمینه ساز( MSD ) هستند ؛ (3) آشنائی با چگونگی کنترل عوامل استرس زای ارگونومیکی . نکته مهم این است که موفقیت برنامه های ارگونومی تا حد زیادی به اثربخشی آموزش ارگونومی بستگی دارد . موضوعات مهم آموزش کارکنان دردهای اسکلتی عضلانی ( به خصوص آسیبهای پشت و شانه ) و دلایل احتمالی آن . روش های ایمن جابجایی بیماران . روش های کمکی برای جابجا نمودن بیماران . تمرین روش های کار و کنترلهای مهندسی . توجه به علل غیرکاری کمر درد و MSD نیز از نکات مهمی است که هنگام گزینش و انتخاب کارکنان باید مورد توجه قرار گیر د. که مهمترین آنها از این قرارند : علل ژنتیکی سن زمینه های جسمی سلامت عمومی سایر عوامل مانند عوامل روانی عواملی چون نارضایتی شغلی ، کار یکنواخت و کنترل محدودیت شغل . آشنائی با اصول و قوانین ارگونومی شامل نحوه استقرار بدن هنگام انجام کار ، اصول جابجائی ، طرز نشستن ، قوانین مربوط به طرز قرار گرفتن دست و شانه ، ابزار مناسب و عوامل محیطی از جمله روشنائی محیط کار ، تهویه مناسب ، رنگها و … همگی در پیشگیری از بروز خطرات و دردهای اسکلتی عضلانی و ایمنی محیط کار نقشی اساسی دارند . دراین قسمت به خطرات فیزیکی مربوط به نحوه جابجائی اشاره ای اجمالی می شود : خطرات مربوط به نحوه بلند کردن و جابجا نمودن بیمار شیوه های غلط بلند کردن و جابجا نمودن بیمار ، عامل بیشتر صدمات ناحیه پشت هستند . بیشتر صدمات پشت در نتیجه ی پیچش و چرخش کمر هنگام تحمل بار رخ می دهند . بلند کردن بیماران بدون استفاده از نیروی کمکی ( فردی یا تجهیزات ) ، عامل بیش از نیمی از صدمات گردن، پشت و شانه نزد پرستاران محسوب می شود . هنگامی که بیمار قادر به حرکت نباشد . استفاده از روشهای مکانیکی برای کمک به انتقال بیمار از روی تخت به روی ویلچر یا صندلی الزامی است . نکات مهمی که باید به یاد داشته باشید : استفاده از تسمه ها و بالابرهای مخصوصی که برای انتقال و یا حتی راه رفتن بیماران نخاعی وافراد ناتوان کاربرد دارند ، می توانند ضمن جلوگیری از سقوط بیمار ، کمک زیادی به مراقبین کند . بیمار باید همواره متمایل به دستگیره تسمه و دستگاه نگه داشته شود و ضمن استفاده از مکانیک درست بدن ، به آرامی او را تا کف پایین آورد . بعداز استقرار بیمار ، وضعیت او را مجددا” ارزیابی ومرور کنید و برای جلوگیری از سقوط او ، به نشانه هایی چون ضعف بیمار توجه داشته باشید . اگر به دنبال انجام کار بصورت ایمن هستید ، حتی با وجود استفاده از این دستگاهها هنگام انتقال بیمار باید پشت خود را صاف نگه داشته ، عضلات شکم خود را سفت کنید ، پاها باید کمی خمیده و در نزدیکی بیمار قرار داده شوند . توجه داشته باشید که تلاش جهت جلوگیری از سقوط های ناگهانی می تواند در آسیب دیدن پرستار نقش به سزائی داشته باشد . از این رو تمام شرایط را طوری ارزیابی کنید که از این موضوع خاطر جمع شوید . توجه داشته باشید که استفاده از این وسیله نیاز به یک مراقب آموزش دیده دارد ، بطوریکه این فرد باید با نحوه کمک و استفاده ازاین بالابرها آشنائی کامل داشته باشد. دستگاه بالابر باید در وضعیت خوبی کار کند و قبل از هر بار استفاده ابتدا باید به طور کامل بازدید و آزمایش شود . اطمینان حاصل کنید که بیمار متوجه حرکت خود توسط بالابر است و موقعیت خود را کاملا” درک می کند و با آنچه که باید قبل از استفاده از دستگاه انجام دهد ، آشنائی داشته باشد . کمک به جابجائی بیمار هنگام استفاده از توالت ، وان حمام ، دوش ، معمولا” بدن مراقب یا پرستار را در وضعیتی غیر ارگونومیک قرار می دهد و وضعیتی را برای او فراهم می آورد که اجتناب از فشار بر ستون فقرات مراقب یا پرستار را غیر ممکن می سازد . تلاش برای کنترل بیمارهنگام جابجائی و به خصوص کند کردن وجلوگیری از سقوط او می تواند نیروی ناگهانی و فشارزیادی را به ستون فقرات و مفاصل مرافبین وارد کند که در واقع منشاء آسیب های جدی محسوب می شود . لذا توصیه بر این است که با استفاده از وسائل کمکی که برای بلند کردن بدن هنگام جابجائی روی صندلی توالت یا حمام طراحی شده ، از این گونه خطرات جدی پیشگیری گردد . این وسیله می تواند به کسانی که قادرند بدون کمک ، وزن بدن خود را هنگام جابجائی ها تحمل کنند ، یعنی کسانی که می توانند از بالا تنه خود استفاده کنند( دارای قدرت بدنی در قسمت فوقانی بدن هستند ) ، و همچنین کسانی که می توانند برای خم کردن مفصل ران، زانو و مچ پا با پرستارهمکاری کنند ، کمک خیلی خوبی می تواند باشد . همچنین برای کسانی که نیاز به مراقب شخصی ندارند ، استفاده از این وسیله به هنگام توالت کمکی خوبی است . وسیله کمکی جهت بلند کردن بدن روی صندلی توالت قرار گرفتن در معرض عوامل بیماریزای خون درایالات متحده آمریکا ، سالانه حدود 800.000 جراحت مرتبط با سرسوزن و سرنگ و تزریقات رخ می دهد ( منبع: دپارتمان کار ایالات متحده، BLS ( و تقریبا” 16،000 نفر از کارکنان حوزه بهداشت و درمان طی یک سال کاری خود به دلیل تماس با مبتلایان در معرض خطر بیماریهای خاص از جمله انواع هپاتیت و HIV قرار می گیرند ( منبع: بیمارستان Assn، آمریکایی 1992 ) که البته میزان افراد در معرض تماس با مبتلایان به هپاتیت C و هپاتیت B نسبت به HIV بیشتر است . ( منبع : مراکز کنترل بیماریهای واگیر ایالات متحده ( در نمودار زیر میزان جراحات حاصل از سرسوزن ، در میان کارکنان شاغل در حوزه های مختلف مراقبت های بهداشتی به تصویر کشیده شده است . : منبع: مرکز شبکه اطلاعات دانشگاه ویرجینیا ( EPINet.Data) بنابراین آموزش و نحوه پیشگیری از ابتلاء به این بیماریها ، برای شاغلین در مراکز درمانی و نگهداری بیماران نخاعی به خصوص پرستاران و مراقبین و حتی خود بیماران موضوعی مهم است . واکسیناسیون ، نحوه استریلیزاسیون وسائل و تجهیزات ، آشنائی با اصول بهداشت فردی و محیط و نحوه انتخاب و استفاده از وسائل حفاظت فردی مناسب از جمله راهکارهای مقابله با این خطرا ت محسوب می شوند . پرخاشگری بیماران ناتوان و مسائل مربوط به خشونت در محل کار : بیماران نخاعی و افراد ناتوان ، به دلیل مشکلات جسمی و محدودیت های زیادی که در زندگی روزمره خود با آن مواجه می شوند ، دارای مسائل روحی روانی وخصوصیات خلقی خاصی می باشند . موضوع تطبیق مبتلایان ضایعه نخاعی با عوارض و محدودیت های افراد به اقتضای نوع و شرایط زندگی و خصوصیات فردی آنان و شرایط وامکاناتی که دارند ، تاثیر زیادی بر اوضاع روحی آنان می گذارد . پرستاران ، مراقبین و خانواده های مصدومین نخاعی ، در گذر از مرحله تطبیق آنان ، بعضا” متحمل پرخاشگری ها و ناملایمات وحتی خشونت های آنان می شوند . به طور کلی عوامل زیادی در پرخاشگری این بیماران نقش دارند .از جمله این عوامل می توان به موارد زیر اشاره نمود : · استفاده نادرست از داروها و مواد تخدیری · دلایل روحی روانی · استرس حاصل از افزایش سن · مشکلات مربوط به سیستم های ارتباطی · حتی ، مقاصد جنایی انواع رفتارهای پرخاشگرانه : برخوردهای آنی · کتک زدن ، هل دادن، گرفتن ، فشار دادن، لگد زدن، گاز گرفتن، استفاده ازکلام ناشایست ( فحش ) حملات با فاصله · حمله با استفاده از یک شئی یا سلاح سرد و یا حتی سایر سلاحها . پرستاران و مراقبین به خصوص در فاز سازگاری بیماران نخاعی ممکن است در معرض این رفتارهای پرخاشگرانه قرار گرفته و چه بسا بعضی از آنها با آسیب های جدی مواجه می شوند . ابزارهای جلوگیری از بروز این گونه حوادث : سیاست گذاری در مورد مسائل خشونت در محل کار آگاهی دادن به کارکنان آموزش کارکنان درزمینه تکنیک های مداخله در بحران ایجاد موانع فیزیکی / از جمله : حضور نیروهای امنیتی منابع بالقوه برای ایجاد تقابل · مراجعین ، بیمار و یا مشتری · اعضای خانواده و یا افراد مهم دیگر · کارفرما ، مدیر یا سرپرست جدید یا قدیمی ، · احساس بیگانگی منابع مورد استفاده : Occupational Safety for the Nursing Profession- Presentation by : Jamila Hamudu , Hospital Quality Improvement Unit, Muhimbili National Hospital Workplace Health,Safety and Well-beingof the Nurse- FEBRUARY 2008-RANAO