جزئیات وبلاگ

شهر جای شلوغی است؛ پر از زن و مرد و پیر و جوان و خردسال با توانایی‌های متفاوت و نظرات گوناگون. هر گروه هم نیازهای ویژه‌ای دارد و به دنبال ایده‌هایی می‌رود که هماهنگی بیشتری با شرایطش ایجاد کند. نادیده گرفتن حقوق هریک هم نه امکان‌پذیر است و نه عادلانه؛ بنابراین برای داشتن یک شهر ایده‌آل با آدم‌های خوشحال لازم است تا نمایندگان تفکرات مختلف نظر بدهند.

 

معلولان همواره در جامعه ما در اقلیت و حضورشان در مراجع تصمیم گیری بسیار کمرنگ بوده است، این در حالی است که خدمات‌دهی به این قشر از جامعه بدون کار کارشناسی علمی، تخصصی و حضور آنان در ارگان‌های وابسته امکان‌پذیر نیست. بخصوص در کلان شهرها شاید حضور معلولان در سیاستگذاری‌های شهری باعث شود تا ضمن دریافت نظرات عمومی، نقطه نظرات تخصصی در مورد معلولان نیز ارائه شود تا منجر به بهره‌مندی آنان از خدمات شهری و نیازهایی که در بسیاری از مواقع نادیده گرفته شده، شود.

 

امسال 14 نفر از معلولان در چهارمین انتخابات شورای شهر تهران کاندیدا شده‌اند. این‌که این افراد چقدر شانس ورود به خیابان بهشت را دارند، بحث جداگانه‌ای است؛ اما دست کم باید به آنان که با توجه به شرایط نه چندان مطلوب فرهنگی، اجتماعی و بستر فیزیکی شهر، شانس خود را برای حضور در قلب سیاست‌گذاری پایتخت امتحان کرده‌اند، با دید مثبتی نگاه کرد.

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این راستا ضمن گفت‌وگو با چند تن از کاندیداهای دارای معلولیت، انگیزه‌شان را از کاندیداتوری پرسیده و نظر هریک را درخصوص لزوم مشارکت اقشار مختلف در تصمیم‌گیری‌های شهری جویا شده است.

  با رییس‌جمهور شام بخوریم، برای معلولان هم کار کنیم

گران‌ترین وکیل ایران، فرد نابینایی است که در سال 1380زمانی که کسی فکر نمی‌کرد یک وکیل جوان بعد از 10 سال پیگیری و تلاش بتواند یک نهاد دولتی (وزارت بهداشت) را محکوم به پرداخت دیۀ متضررین بکند، با دریافت یک میلیارد و 540 میلیون تومان حق الوکاله (که البته یک سوم آن را به کانون هموفیلی بخشید) بابت پروندۀ خونهای آلوده لقب “گرانترین وکیل ایران” را از آن خود کند.

دکتر علی صابری کاندیدای شورای شهر متولد سال 52 تهران اولین فرزند نابینای خانواده است. او به علت بیماری یک سال دیرتر به مدرسه رفت و با این حال یک سال زودتر از همسالانش دیپلم گرفت و رتبۀ دوم کنکور سراسری در رشتۀ حقوق را به دست آورد. حالا نام “دکتر علی صابری” اعتبار مجوز وکالتش شده است.

 

این کارشناس ارشد حقوق خصوصی درباره‌ مسوولان امور معلولان این‌گونه می‌گوید: کسانی که در حوزۀ معلولان کار می‌کنند بین یک عده معلول گرفتار می‌نشینند و طوری صحبت می کنند که انگار دیشب با رئیس جمهور شام خوردند، وعده‌ها و وعید‌هایی به معلولان می‌دهند که همه نقش بر آب می‌شود. گیرم که در خانۀ رئیس جمهور هم شام خورده باشند، لزوما چه اتفاقی یک شبه برای معلولان می‌افتد؟ هیچ چیز.

صابری گلایه‌هایی از مناسب‌سازی و قانون “برکف” شهرداری دارد و معتقد است این قانون باید برای پیاده‌روها، ساختمان‌ها، سایه‌بان مغازه‌ها، جوی‌های آب، شکل مختلف پل‌ها و … رعایت شود که متاسفانه در حال حاضر انجام نمی‌شود.

شورای شهر ترکیبی از متخصصان مختلف باشد

مرتضی یاراحمدی عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد یکی دیگر از کاندیداهای دارای معلولیت است که شانس خود را برای حضور در شورای شهر چهارم امتحان می‌کند.

یاراحمدی هم‌چنین دبیر کانون معلولان منطقه 9 تهران است و امید دارد با حمایت مردم تهران و کسب آرای لازم بتواند در راستای ارائه خدمت به شهروندان تهرانی و بخصوص معلولان مثمرثمر واقع شود.

او که یک فرد ویلچرنشین است، اظهار می‌کند که برای مدیریت‌های شهری، ترکیبی از متخصصین مختلف با شرایط متفاوت الزامی است.

 

 معلولان باید نزدیک خانه‌شان ورزش کنند

 

ورزشکاران معلول هم مایلند یک نماینده در شورای شهر داشته باشند. در این راستا غلامرضا آسترکی مربی وزنه‌برداری تیم ملی جانبازان و معلولان نیز نامزد انتخابات شورای شهر شده است. آسترکی مربی وزنه‌برداری تیم ملی جانبازان و معلولان ایران است. او متولد 1347 در جوادیه تهران و دانشجوی کارشناسی ارشد تربیت بدنی است.

 

او مدعی است می‌تواند به حل مشکلات ورزش معلولان کمک کند تا همه معلولان در نزدیک‌ترین محل زندگی خود بدون دغدغه به ورزش بپردازند.

آسترکی اظهار می‌کند: یک معلول ورزشکار می‌تواند در ساخت اماکن ورزشی که شهرداری متولی آن است کمک و مشاوره بدهد. هم‌اکنون معلولان در سطح شهر دچار مشکلاتی هستند. با وجود کوتاهی‌هایی که در این مدت در زمینه قانون جامع حمایت از حقوق معلولان شده، مناسب سازی معابر و اماکن مختلف اداری، مسکونی، آموزشی، ورزشی و … برای معلولان از موارد مهمی است که باید رسیدگی شود.

 

مشکلات معلولان با گوشت و پوست حس شود

مدیرمسئول سایت جامعۀ مجازی معلولان شهرری (www.reysdp.com) هم برای حضور در شورای شهر تهران کاندیدا شده است.

 

افشین پرفکر مقدم، متولد 1348 مدت 42 سال است که در شهرری ساکن است. او مدرک کارشناسی مهندسی الکترونیک از دانشگاه تهران جنوب دارد و طراحی و ساخت روبات آشکارساز موانع را به عنوان پروژه دانشگاهی ارایه کرده است. مقدم هم‌چنین در نشست‌های تخصصی معلولان در کشور گرجستان به عنوان نماینده معلولان شهرری حضور داشته است.

 

وی در پاسخ به این سوال که چرا به فکر کاندیدا شدن در شورای شهر افتادید؟ اظهار می‌کند: با توجه به تجربه‌ای که دارم و به عنوان یک نفر که نیمی از ساعتهای روزش را با ویلچر تردد می‌کند، می‌بینم که چقدر مشکلات شهری برای مردم و مخصوصا برای افراد دارای معلولیت زیاد است. با توجه به اینکه در انجمن‌ها و کانون معلولان شهرداری بودم حس می‌کنم در بین دولتمردان، فردی هم باید باشد که تمام مشکلات معلولان را با گوشت و پوست خود حس کند.

 

مقدم می‌گوید که هم‌اکنون شهرداری بیشتر به زیباسازی می‌پردازد و مناسب‌سازی کمتر در دستور کارش قرار دارد. بعضی از هم سطح سازیها و زاویۀ شیب رمپها با استاندارد درستی ساخته نشده‌اند که البته این استاندارها توسط آقای “نجدت ازترک” رئیس سابق انجمن جهانی معلولان به شهرداری تهران ارائه شده است.

 

به گزارش ایسنا، به طور قطع افراد دارای معلولیت درصد و جزئی از ظرفیتهای این جامعه هستند و اگر جامعه‌ای ظرفیتش کمتر از 100 درصد باشد باید آن جامعه را با لفظ «جامعه دارای معلولیت» خطاب کنیم. نگاه مسوولان شهری نیز باید خدمت به کل جامعه باشد و نه یک قشر خاص.