جزئیات وبلاگ

تجمع جمعی از معلولین کشور مقابل مجلس بار دیگر نگاه ها را متوجه این قشر از جامعه انداخت. قشری که اگرچه همچون سایر افراد حق برخورداری از تمام حقوق طبیعی هر شهروندی را دارا هستند ؛ اما باید برای موضوعی پیش پا افتاده مقابل مجلس تجمع کنند تا شاید بتوانند بخشی از حقوق خود را مطالبه کنند.تجمعی که در تازه ترین خبرها از سوی رئيس هيات مديره انجمن باور در گفتگو با شفاف با قول مساعد ریاست سازمان بهزیستی به پایان رسیده است و ای کاش تنها قول نباشد. اگرچه تجمع معلولان به دلیل قطع هزینه ایاب و ذهاب آنان از ابتدای اردیبهشت ماه است ولی وقتی پای دردودل آنها می نشینیم ،صحبت ها حکایت از مشکلات بزرگتری دارد.مشکلاتی که همه فکر می کردند با تصویب قانون جامع حمايت از معلولان در مجلس که سال 82 به تصويب رسید خیلی کمرنگ تر خواهد شد ؛اما حالا بيش از 8سال گذشته و هيچ اتفاق مهمي در اين حوزه نيفتاده و مشكلات اين افراد كم توان روز به روز بيشتر مي‌شود. این روزها سالگرد تصويب قانون جامع حمايت از حقوق معلولان است. اين قانون 16 ماده‌اي، كامل‌ترين سند حقوقي در كشورمان است كه اگر كامل اجرا شود، مي‌تواند به احقاق حقوق شهروندي دست كم هفت ميليون نفر معلول در كشورمان كمك كند، اما از سال 1383 تاكنون، بخش‌هاي فراواني از اين قانون به شكل كامل اجرا نشده است كه يكي از مهم‌ترين‌شان ماده هفت است. اما سوال اینجاست که مشکل کجاست که با گذشت این مدت طولانی هنوز هیچ کدام از مصوبات این قانون به طور شایسته اجرایی نشده است و معلولین همچنان با مشکلاتی از قبیل بیکاری،بنزین،آموزشی،تردد در شهر و…دست و پنجه نرم می کنند. سهيل معيني، رئيس هيات مديره انجمن باور در گفتگو با خبرنگار شفاف می گوید:این قانون اگرچه دست آوردهایی برای جامعه معلولین کشور داشت اما نقاط ضعفی دارد، که بازنگری و تصحیح ان کمک شایانی به اجرای کامل آن می کند.معینی ادامه می دهد :در خصوص ماده هفت قانون جامع حمايت از حقوق معلولان، که بر اساس آن دولت وظيفه دارد به منظور ايجاد فرصت‌هاي شغلي براي اين قشر از جامعه، تسهيلاتي را فراهم كند؛می توان به جرات گفت که تغییرات کمرنگی صورت گرفته است و مشکل عدم نظارت بر اجرای قانون است. معینی از مشکلات معلولین می گوید،مشکلاتی که شاید ما در زندگی روزمره خود اصلا به وجود یا نبود آن توجهی نکرده باشیم اما دسترسی به آن برای یک معلول رویا باشد.او در ادامه شهرداری در ارائه خدمات شهری به معلولین موفق می داند اما تاکید می کند که کافی نیست.او خواهان رسیدگی بیشتر شهرداری در خصوص رفت وآمد معلولین است . او در ادامه تخصیص بودجه به بهزیستی از سوی دولت برای تردد معلولین را که به گفته وی جز اصلی ترین مشکلات معلولین است ،در تسهیل شرایط موثر می داند چراکه بهزیستی دیگر مجبور نیست از محل دستورالعمل عمومی کمک به مدجویان تامین اعتبار کند و مشکلات پیش رو تن معلولین را هر دو سه ماه یکبار بلرزاند که آیا این ماه هم کارت آنها شارژ خواهد شد یا که محکوم به ماندن در خانه خواهند شد. وي تاكيد مي‌كند: نبود نظارت نقطه تاریک این قانون جامع است که حضور رئيس‌جمهور در راس اين دستگاه‌ها مي‌تواند عامل اجرايي خوبي براي مصوبات اين قانون باشد چرا كه در اين صورت منابع مالي لازم دراين خصوص زودتر به تصويب مي‌رسد نظارت قوي‌تري بر آن مي‌شود. اگرچه، رئيس هيات مديره انجمن باور دردو دل زیادی را از دل جامعه معلولان به زبان می اورد اما ما با خود فکر می کنیم که اگرچه این روزها بودجه و کسری آن در برخی از بخش ها و سازمان ها ،خرج کردن از جیب یک وزارت در وزارت دیگر و خبرهایی از قبیل تقریبا امری عادی است اما قطع سهمیه و یا بودجه که باید به معلولین اختصاص یابد امر عادی به نظر نمی رسد و دولت و مجلس باید در این خصوص پاسخی ارائه دهند .اگرچه به قول معینی دیگر عمر این مجلس به بازنگری و تصویب آن قد نخواهد داد و باید چشم امید به مجلس نهم داشته باشیم.