جزئیات وبلاگ

6 سال نگهداری معلول در خانواده بدون حمایت اوج ایثار و از خودگذشتگی است.

به گزارش خبرگزاری فارس از سیرجان، مهر برادری، حس نوعدوستی و انگیزه کسب رضایت خداوند سبب شد تا محمدعلی نجم‌الدینی پس از حدود شش سال معلولیت در روستای وکیل‌آباد به زندگانی خود ادامه دهد.
در گزارش خود به صبر و بردباری این برادر دلسوز و همسرش پرداختیم تا در روزگاری که شاید کمتر چنین افرادی یاور و غمخوار یکدیگر هستند، الگویی برای دیگران باشند.
سردار نجم‌الدینی و همسرش طاهره احمدی با صبر و ازخودگذشتگی بسیار، مسئولیت نگهداری این معلول را پس از حدود شش سال بر عهده دارند و از این خدمت به خاطر رضایت خداوند خوشحال هستند.
نجم‌الدینی در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس در سیرجان اظهار داشت: در تاریخ در 22 دی‌ماه سال 82، برادرم در یک سانحه تصادف در محور سیرجان بندرعباس از ناحیه مغز آسیب جدی دید که پس از حادثه توانستیم وی را زنده نگه داریم.

وی افزود: اما ایشان اکنون یک جسم بی‌حرکت است که خود قادر به انجام هیچ کاری نیست و طی مدت شش سال گذشته حس برادری، نوعدوستی و کسب رضایت خداوند به کمک همسرم اقدام به نگهداری معلول کرده‌ام و امیدوارم از امتحان الهی سرافراز بیرون بیاییم.
نجم‌الدینی تصریح کرد: طی دو سال اول معلولیت با توجه به مشکلات جراحت و جابه‌جایی در بیمارستان‌های شیراز، کرمان، یزد و تهران دوران سختی را گذراندم و تمام هستی و زندگی خود را خرج کردم تا برادرم زنده بماند.

وی با اشاره به تغذیه برادرش از راه شیلنگ و سرم ابراز داشت: امروز افتخار خدمت به معلولی بدون حرکت را دارم که حتی برای اینکه زخم بستر نگیرد، وی را ورزش می‌دهم.
جالب اینجاست که این معلول که 38 ساله است و در سن 29 سالگی معلول شده است تاکنون زیر پوشش هیچ نهادی یا بهزیستی قرار نگرفته است و هیچ نیکوکار یا خیری وی را از نظر مالی کمک نکرده است و برادرش که کارمند آموزش و پرورش وکیل‌آباد است با وام توانسته است با هزینه‌های فراوان پزشکی این معلول را نگهداری کند.
خانم احمدی که پا‌به‌پای شوهرش در نگهداری معلول کمک می‌کند و کسب رضایت خداوند را از افتخارات نگهداری این معلول می‌داند، اظهار داشت: از آنجا که همسرم تنها قادر به انجام امور برادر معلولش نیست، من نیز افتخار همکاری با وی را دارم و حتی به دلیل اینکه نمی‌توانیم، وی را در خانه تنها بگذاریم، مدت شش سال است با همسر خود به مسافرت نرفته‌ایم.

عبادالله روح‌الامینی و مهدی مهدی‌زاده از همسایگان و دوستان این خانواده فداکار از صبر و تلاش برای نگهداری فردی معلول قدردانی کرده و آنان را الگوی همسایگان و اقوام می‌دانند.
در نهایت امیر‌محمد نجم‌الدینی فرزند 10 ساله معلول که در زمان معلولیت پدر خود تنها دو سال داشته است در مصاحبه با ما عقده دل را باز و شروع به گریه کردن می‌کند و از عمو و زن عموی خود به دلیل این همه محبت و فداکاری تشکر می‌کند.