توسطadmin1390/05/050مطالب, مطالب خواندنی اکثر افراد نخاعی که دارای ضايعه در سطوح بالاتر از T10 هستند، قادرند که نعوظ انعکاسی حاصل از تحريک را داشته باشند. بعضی از افراد ممکن است که نعوظ های طولانی مدت داشته باشند که پرياپيسم ( priapism ) ناميده می شود. اکثريت مردان ، حتی مي توانند با افزايش تحريک از جمله با استفاده از روشهاي تحريك ارتعاشی ، ايجاد انزال كنند . در بسياری از افرادنيز ، ممکن است انزال حالت برگشت ( انزال رتروگرید ) پيدا کند. بدين مفهوم که انزال بيشتر از آنکه به بيرون بريزد به داخل مثانه وارد می شود چرا که اسفنکتر خارجی ممکن است باز شود. انزالی که برگشت می کند زيان آور نبوده و باعث عفونتهای ادراری نيز نمی شود. يکی از عوارض جدی آميزشهای جنسی كه هم در مردان و هم در زنان ديده مي شود، وقوع اتونوميک ديس رفلکسی ( AD ) در زمان ارگاسم ( اوج لذت جنسی ) ، بهمراه سر درد و ياساير علائم AD است. اين عوارض می توانند بوسيله داروهای کاهنده فشار خون ( که در مطالب قبل قيد شده ) درمان شوند. بعلاوه، آميزش جنسی ممکن است افزايش انقباضات عضلاني و اسپاسم ها را به دنبال داشته باشد. درکسانی که دارای ضايعات پائين تراز T10 هستند، ممکن است آن قسمت از مراکز موجود درنخاع كه مربوط به نعوظ و انزال آنان هستند آسيب ببينند . بطوركلي روشهای زيادی جهت ايجاد نعوظ وجود دارد که از جمله می توان به داروهايی نظير سيلدنافيل ( Viagra ) ، پمپهای وکيوم ، استفاده از حلقه و پروتزهای آلت اشاره نمود. مطالعاتی نيز انجام شده که طي آنهاگزارش شده ،زنانی که دارای آسيب نخاعی کامل هستند ،احتمالا” به واسطه راههای عصبی خارج از نخاع خود می توانند لذت جنسی داشته باشند. مطلب ارسالی از دوست عزیز آقای مجید توکلی منبع : www.easystand.com