جزئیات وبلاگ

اتونوميک ديس رفلکسی ( AD ) به افزايش فعاليت سيستم عصبی سمپاتيک اطلاق می شود که با علائمی از جمله تعريق فراوان، بروز دانه های پوستی، بالا رفتن فشار خون و اتساع عروق خونی در سطوح بالای محل آسيب تظاهر پيدا می کند. در افرادی كه AD شايع است ،در اثر اتساع عروق خونی موجود در مغز سردرد مشاهده می شود.

ميزان ضربان قلب کاهش يافته و بينائی ممکن است تار شود. امکان دارد احتقان بينی ديده شود. بطور كلي بين 40 تا 90 درصد افراد نخاعی از AD رنج می برند و در افراد مبتلا به ضايعه نخاعی بالاتر ازسطح T6 شديدتر است.

محرکهای زيادی وجود دارندکه می توانند باعث ايجاد AP شوند ، كه از جمله می توان به اتساع مثانه، عفونتهای ادراری، دستکاری کردن روده و مثانه ، درد ، قاعدگی ، وضع حمل و زايمان ، آميزش جنسی ، تغييرات درجه حرارت ، پوشيدن لباسهای تنگ ، آفتاب سوختگی و حتی گزش حشرات اشاره نمود.

وقتی AD اتفاق می افتد، معمولا” پزشکان برای اطمينان از تخليه مثانه، آنرا سونداژ می کنند.با استفاده از ژل ليدوکائين بعنوان يک ماده روغنی و چرب کننده، روده را از لحاظ تجمع مدفوع و از طريق دستی بررسی می نمايند و تمامی عواملی که باعث تحريک بدن می شوند را حذف می کنند.

روشهای درمانی، شامل استفاده از Nifedipine به عنوان عامل بلوک کننده کانال های  کلسيم ( بصورت کپسول procardia، 10 ميلی گرمی) براي کاهش فشار خون يا phenoxybenzamine به عنوان عامل انسدادي گيرنده آلفا آدرنرژيک ( بصورت 5/2 ميلی گرم از طريق خوراکی )و ( Diazoxide ( hyperstat به ميزان 1تاmg/kg 3) است .برخي پزشکان در شرايط اضطراری از نحوه برخورد با بحران AD افراد نخاعی آشنايی ندارند و به همين دليل مهم است که اين افراد و خانواده آنان ،AD و راههای درمان آن را به خوبی بشناسند.

مطلب ارسالی از دوست عزیز آقای مجید توکلی

منبع:   www.easystand.com