12اسفند توسطadmin1403/12/030مطالب, مقالات آسیب نخاعی چکیده: رسانه‌ها نقش مهمی در شکل‌دهی به نگرش عمومی نسبت به گروه‌های مختلف اجتماعی دارند. یکی از گروه‌هایی که تحت تأثیر بازنمایی رسانه‌ای قرار می‌گیرند، افراد دارای معلولیت جسمی و حرکتی هستند. این مقاله به بررسی تأثیر رسانه‌ها بر نگرش عمومی نسبت به این افراد پرداخته و به این موضوع می‌پردازد که چگونه نمایش رسانه‌ای می‌تواند موجب تقویت یا تغییر کلیشه‌ها، افزایش آگاهی عمومی و ارتقای پذیرش اجتماعی شود. مقدمه: رسانه‌ها به عنوان یکی از اصلی‌ترین ابزارهای اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی در جوامع مدرن، تأثیر گسترده‌ای بر نگرش و باورهای عمومی دارند. نحوه نمایش افراد دارای معلولیت در رسانه‌ها می‌تواند تأثیر عمیقی بر نحوه درک و تعامل جامعه با این افراد داشته باشد. برخی از نمایش‌های رسانه‌ای ممکن است نگرش‌های مثبتی همچون توانمندی و استقلال را ترویج دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است کلیشه‌های منفی و ترحم‌آمیز را تقویت کنند. ۱. بازنمایی افراد دارای معلولیت در رسانه‌ها مختلف نظیر تلویزیون، سینما، تبلیغات و شبکه‌های اجتماعی می‌تواند از زوایای متفاوتی بررسی شود. برخی از الگوهای رایج در این زمینه عبارت‌اند از: نمایش ترحم‌آمیز: تأکید بر ناتوانی و رنج این افراد، که اغلب باعث ایجاد حس دلسوزی بیش از حد در جامعه می‌شود. قهرمان‌سازی: نمایش افراد دارای معلولیت به عنوان شخصیت‌هایی خارق‌العاده که بر مشکلات خود غلبه کرده‌اند، که می‌تواند انتظارات غیرواقع‌بینانه از آن‌ها ایجاد کند. نمایش طبیعی و عادی: ادغام افراد دارای معلولیت در نقش‌های عادی و روزمره، که می‌تواند به تغییر نگرش عمومی و پذیرش اجتماعی کمک کند. ۲. تأثیرات مثبت رسانه‌ها رسانه‌ها می‌توانند نقش مثبتی در تغییر نگرش عمومی نسبت به افراد دارای معلولیت ایفا کنند. برخی از این تأثیرات مثبت عبارت‌اند از: افزایش آگاهی عمومی: ارائه اطلاعات صحیح درباره معلولیت و چالش‌های افراد دارای معلولیت می‌تواند باعث درک بهتر جامعه شود. ترغیب به مشارکت اجتماعی: نمایش موفقیت‌ها و فعالیت‌های این افراد می‌تواند انگیزه‌ای برای حمایت و تعامل بیشتر جامعه باشد. حذف کلیشه‌ها: رسانه‌ها با ارائه تصویری واقع‌بینانه می‌توانند به کاهش تعصبات و پیش‌داوری‌های اجتماعی کمک کنند. ۳. چالش‌ها و تأثیرات منفی رسانه‌ها علی‌رغم تأثیرات مثبت، رسانه‌ها گاهی اوقات به طور ناخودآگاه یا عامدانه موجب تقویت نگرش‌های منفی نیز می‌شوند. برخی از چالش‌های مهم در این زمینه عبارت‌اند از: کلیشه‌های نامناسب: استفاده از تصاویر کلیشه‌ای می‌تواند موجب تقویت نگرش‌های منفی و نادرست نسبت به این افراد شود. نبود نمایندگی کافی: کمبود حضور افراد دارای معلولیت در رسانه‌ها می‌تواند موجب نادیده گرفته شدن این قشر در جامعه شود. تمرکز بیش از حد بر محدودیت‌ها: تأکید بیش از حد بر مشکلات جسمی و حرکتی، بدون نمایش ابعاد دیگر شخصیت و توانمندی‌های این افراد. ۴. راهکارهای پیشنهادی برای بهبود بازنمایی رسانه‌ای افزایش حضور افراد دارای معلولیت در رسانه‌ها: استفاده از بازیگران و خبرنگاران دارای معلولیت در برنامه‌های رسانه‌ای. ارائه محتوای آموزشی: تولید برنامه‌هایی که آگاهی عمومی را نسبت به معلولیت افزایش دهند. نمایش تصویری متعادل: ایجاد تعادل بین نمایش چالش‌ها و توانمندی‌های این افراد. نتیجه‌گیری: رسانه‌ها به عنوان یکی از ابزارهای اصلی تأثیرگذار بر نگرش عمومی، می‌توانند نقش مهمی در تغییر یا تثبیت دیدگاه‌های جامعه نسبت به افراد دارای معلولیت جسمی و حرکتی ایفا کنند. از این رو، ضروری است که رسانه‌ها با اتخاذ رویکردهای صحیح، به ترویج نگرش‌های مثبت و پذیرش اجتماعی این افراد کمک کنند. ایجاد تغییر در شیوه‌های بازنمایی و افزایش آگاهی عمومی می‌تواند گامی مؤثر در جهت ایجاد جامعه‌ای فراگیر و بدون تبعیض باشد.