10دی توسطadmin1403/10/070مطالب, مقالات آسیب نخاعی معلولیت جسمی و حرکتی به محدودیت‌هایی اطلاق می‌شود که فرد را از انجام فعالیت‌های روزمره به‌طور مستقل باز می‌دارد. با رشد فناوری‌های نوین، فرصت‌های بیشتری برای ارتقاء کیفیت زندگی این افراد فراهم شده است. از ابزارهای کمکی گرفته تا فناوری‌های هوشمند، این پیشرفت‌ها زمینه‌ساز افزایش استقلال و مشارکت اجتماعی افراد دارای معلولیت هستند. تکنولوژی‌های نوین و تاثیر آن‌ها ابزارهای کمکی حرکتی ابزارهای کمکی مانند ویلچرهای هوشمند با قابلیت هدایت از طریق صدا یا حرکت چشم، به افراد این امکان را می‌دهند تا بدون نیاز به کمک دیگران حرکت کنند. همچنین، فناوری‌های پیشرفته مانند اسکلت‌های بیرونی (Exoskeletons)، به افرادی که دچار فلج یا ضعف عضلانی هستند کمک می‌کند تا دوباره توانایی حرکت را تجربه کنند. فناوری‌های دیجیتال فناوری‌های دیجیتال، به‌خصوص نرم‌افزارهای کنترل رایانه با صدا یا چشم، به افراد دارای معلولیت حرکتی اجازه می‌دهند از رایانه‌ها و دستگاه‌های هوشمند بدون استفاده از دست بهره ببرند. برای مثال: نرم‌افزارهای تشخیص صدا مانند Google Assistant یا Siri به افراد کمک می‌کنند کارهای روزمره مانند ارسال پیام یا یادداشت‌برداری را انجام دهند. سیستم‌های ردیابی حرکت چشم به افراد کمک می‌کند تا فقط با نگاه کردن به صفحه نمایش، رایانه را کنترل کنند. خانه‌های هوشمند فناوری اینترنت اشیا (IoT) به ایجاد خانه‌های هوشمند کمک کرده است که زندگی را برای افراد دارای معلولیت آسان‌تر می‌کند. سیستم‌های هوشمند می‌توانند به فرد این امکان را بدهند که تنها با یک فرمان صوتی: چراغ‌ها و وسایل الکتریکی را روشن یا خاموش کند. درب‌ها را باز و بسته کند. دمای خانه را تنظیم کند. نقش اپلیکیشن‌ها و نرم‌افزارها در بهبود دسترس‌پذیری اپلیکیشن‌های موبایل و نرم‌افزارهای هوشمند نیز نقشی کلیدی در بهبود زندگی افراد دارای معلولیت دارند. به‌عنوان مثال: اپلیکیشن‌های مسیریابی ویژه به افراد کمک می‌کنند تا مسیرهای مناسب برای ویلچر را پیدا کنند. نرم‌افزارهای کنترل از راه دور به افراد امکان می‌دهد وسایل خانه را از طریق گوشی هوشمند خود کنترل کنند. اپلیکیشن‌هایی برای یادآوری داروها یا برنامه‌ریزی روزانه وجود دارند که کمک زیادی به استقلال فردی می‌کنند. اهمیت طراحی شهری و محیط‌های فیزیکی مناسب فناوری به تنهایی کافی نیست؛ زیرساخت‌های فیزیکی و طراحی شهری نیز باید متناسب با نیاز افراد دارای معلولیت باشد. برای مثال: وجود رمپ‌های استاندارد در معابر و ساختمان‌ها برای تردد ویلچر آسانسورهای هوشمند با دسترسی آسان حمل‌ونقل عمومی مناسب و مجهز به فناوری‌های کمکی مانند سکوهای بالابر برای ویلچر شهرهایی مانند کپنهاگ و سنگاپور نمونه‌هایی موفق در طراحی محیط شهری مناسب برای افراد دارای معلولیت هستند. پیشنهادات و راهکارها برای بهبود دسترسی و ارتقاء کیفیت زندگی افراد دارای معلولیت جسمی و حرکتی، اقدامات زیر پیشنهاد می‌شود: حمایت دولت‌ها از طریق ارائه یاری مالی و تسهیلات برای خرید فناوری‌های کمکی افزایش آگاهی عمومی از طریق آموزش و فرهنگ‌سازی در خصوص نیازهای افراد دارای معلولیت همکاری بین‌المللی برای تولید فناوری‌های نوین با قیمت مقرون‌به‌صرفه ایجاد قوانین و استانداردهای اجباری برای طراحی شهری دسترس‌پذیر نتیجه‌گیری فناوری‌های نوین ابزار قدرتمندی برای افزایش استقلال، دسترسی و کیفیت زندگی افراد دارای معلولیت جسمی و حرکتی هستند. از اسکلت‌های بیرونی و ویلچرهای هوشمند گرفته تا خانه‌های هوشمند و نرم‌افزارهای کاربردی، هر روز شاهد پیشرفت‌های بیشتری در این حوزه هستیم. با سرمایه‌گذاری در فناوری و ارتقاء زیرساخت‌ها، می‌توان جامعه‌ای فراگیر و برابر برای همه افراد ایجاد کرد.