02اردیبهشت توسطadmin1399/02/050مطالب, مقالات آسیب نخاعی نگهداری از کودک و رتق وفتق امور آن ، شاید از مشکل ترین کارها برای یک فرد دچارآسیب نخاعی باشد . چه بسا برای افراد تتراپلژی محال به نظر برسد. به عنوان نمونه بلند کردن یک کودک از روی زمین و بغل کردن آن توسط یک فرد ویلچری غیرممکن بنظر می رسد . اما اگر کسی با تکنیک این کارآشنا باشد ، می تواند این کار را براحتی و بطور ایمن انجام دهد . در ان مقاله با این تکنیک ومراحل آن آشنا می شوید . کاربر با توجه به موقعیتی که کودک در جلوی او روی زمین نشسته ، استقرار پیدا می کند. سپس خم شده و زیر شانه های او را از پشت می گیرد . کمی به جلو خم شده و او را بلند کرده تا در موقعیت ایستاده در کنار خود نگه می دارد . کاربر کودک را بلند می کند بطوری که نزدیک خود بایستد سپس او جای گرفتن دست خود را عوض کرده وشکم کودک بر روی ساعد خود قرار می دهد . ضمن استفاده از ساعد دست دیگر برای حمایت کودک ، او را به صورت نیمه بلند کرده و در آغوش می گیرد کاربر کودک را در حالتی که شکم او روی ساعد کاربر قرارگرفته ، بلند می کند همزمان با بلند کردن کودک با ساعد ، او را روی پاهای می نشاند ، او بلند کردن کودک تا زانوی خود را بالا می برد مبتکر این روش هنگامی این تکنیک را یاد گرفت که ، بچه اش کوچک بود و نمی توانست بایستد . حالا که کودکش یاد گرفته بایستد ، از روش های مختلفی استفاده می کند . روش پائین گذاشتن کودک روی زمین کودک روی زانوی کاربر ویلچر نشسته و رو به جلو قرار دارد . او کودک را با هر دو دست از قسمت زیر شانه ها نگه می دارد . سپس بصورت اریب به سمت جلو سر می دهد . همزمان با ساعد خود او را حمایت می کند تا تعادلش حفظ شود . کاربرکودک را سر خوردن کامل به پائین نزدیک خود نگه می دارد کاربر به سمت جلو خم شده و نوزاد را روی جاپائی می گذارد . با پائین آوردن دستهای خود او را روی زمین می گذارد .