07مهر توسطadmin1396/07/070مطالب, مقالات آسیب نخاعی اسپاسم به سفت شدن یا انقباضات کنترل نشده ماهیچه ها اطلاق می شود و در افراد مبتلا به آسیبهای نخاعی خیلی شایع است . حدود 70 تا 80 درصد از جمعیت افراد نخاعی در گیراسپاسم هستند ، اما در افراد مبتلا به ضایعه نخاعی گردنی ، نسبت به افراد دچار ضایعه در نواحی قفسه سینه ( سینه ای ) و کمری ( کمر ) شایعتر است . علائم و شدت اسپاسم از فردی به فرد دیگر متفاوت است و می تواند به صورتهای زیر تظاهر پیدا کند : خم شدن غیر ارادی ( خمش ) و یا بازشدن ( صاف شدن ) ناگهانی یک اندام یا حرکات تند و سریع گروهی از عضلات مانند ماهیچه های بالاتنه (سینه ، پشت و شکم )، مثانه ، و یا مقعد . فعال شدن بیش از حد رفلکس ( فعالیت بیش از حد ) مانند اسپاسم عضلانی ، مثل هنگامی که لمس آرامی صورت می گیرد . سفت شدن و یا انقباض عضلات در حالت استراحت ، به طوری که شل شدن یا کشش ماهیچه ها دشوار می گردد . سفت شدن عضلات در طول فعالیت که کنترل حرکت را دشوارمی کند . چه چیزی باعث اسپاسم می شود ؟ اعصاب طناب نخاعی و مغز ، مدار ارتباطی پیچیده ای تشکیل داده اند که کنترل حرکات بدن از طریق آن انجام می شود . اطلاعات مربوط به احساس و یا فرآیندهایی مانند لمس ، حرکت یا کشش عضلانی از نخاع به سمت مغز ارسال می گردد . در پاسخ ، مغز سیگنال های ارسالی را تفسیر نموده و دستورات لازم را به پایین نخاع ارسال می کند تا بدن چگونگی واکنش را مشخص کند . از این رو است که عکس العمل بدن ، همانند واکنش دور کردن تند وسریع از یک جسم داغ ، به سرعت و به طور خودکار اتفاق می افتد . پس از آسیب نخاعی ، جریان طبیعی سیگنالها مختل می شود ، و پیامها به مغز نمی رسند . در عوض ، سیگنال ها به سلولهای حرکتی نخاع ارسال و باعث واکنش اسپاسم عضلانی می شود . این موضوع می تواند منجر به کشش ، حرکات تند و سریع و یا سفت شدن عضلات حاصل از اسپا سم شود . محرک های شایع ایجاد کننده اسپاسم عبارتند از : کشش عضلات . • حرکت دادن دست یا پا . • هر نوع تحریک پوستی مانند مالش ، سایش ، بثورات جلدی ، رشد ناخن پا در بافت ، و یا هر چیزی که به طور معمول بسیار گرم و یا سرد باشد یا باعث درد شود . • زخم فشاری . • عفونت دستگاه ادراری یا پرشدن مثانه . • یبوست یا بواسیر شدید . • شکستگی یا دیگر آسیب دیدگی عضلات ، تاندون ها و استخوانهای زیر سطح آسیب نخاعی . • تنگ بود ن لباس ، پیچ خوردن و یا گیر کردن آن . اسپاسم می تواند باعث تحریک ، ناراحتی و حتی باعث محدود شدن توانایی انجام امور روزانه شود . مزایای اسپاسم در آسیب نخاعی اسپاسم همیشه مضر یا آزاردهنده نیست وهمیشه نیاز به درمان ندارد . گاهی اوقات اسپاسم می تواند به برخی از فعالیت های عملکردی مانند ایستادن و یا انتقال کمک کند. اسپاسمی که باعث خم شدن انگشتان دست می شود ، می تواند به گرفتن اشیاء کمک کند . همچنین اسپاسم می تواند یک پیامی حاکی وجود یک مشکل پزشکی مثل عفونت ادراری ، شکستگی ، و یا زخم فشاری بادش که ممکن است بیمار از وجود آن بی اطلاع باشد . مشکلات اسپاسم اسپاسم ممکن است دردناک باشد . اسپاسم می تواند منجر به از دست دادن طیف وسیعی از حرکت مفاصل ( و در نتیجه خشکی آنها ) شود و مشکلات بعدی را ایجاد کند. اسپاسم های شدید می تواند برخی از کارهای روزمره مثل جابجایی ایمن ، رانندگی ، یا نشستن صحیح روی ویلچر را دشوار کند . اسپاسم در عضلات قفسه سینه ممکن است باعث مشکل شدن تنفس عمیق شود . اسپاسم قوی در بالاتنه یا پاها می تواند هنگام تغییر وضعیت ، جابجایی یا عبور از روی سطوح ناهموار باعث بیرون افتادن فرد از روی ویلچر و ایجاد جراحات و مشکلات بعدی شود . اسپاسم های عضلانی مکرر در شب می تواند باعث اختلال خواب و احساس خستگی در طول روز شود . • اسپاسم می تواند منجر به سائیده شدن پوست و آسیب آن شود . • اسپاسم می تواند کنترل حرکات را سخت تر کند ، به طوری که حتی فعالیت هایی مانند غذا خوردن فرد را مشکل تر کند .