01فروردین توسطadmin1396/01/040مطالب, مقالات آسیب نخاعی پانسمان ها ، از ارکان اصلی مراقبت از زخم فشاری محسوب می شوند . انتخاب پانسمان ، باید بر اساس وضعیت بافت زخم ، وضعیت پوست اطراف بستر زخم ، و اهداف شخص در مورد زخم صورت بگیرد . به طور کلی حفظ رطوبت سطح زخم مرطوب هنگامی بصورت ، ایده آل خواهد بود که زخم تمیز و دارای بافت تازه باشد تا میزان وسرعت ترمیم زخم یا به اصطلاح بسته شدن آن افزایش پیدا کند . در حال حاضر پانسمانهای نگهدارنده رطوبت مختلفی در دسترس هستند . اما ممکن است ، نوع پانسمان مورد استفاده همزمان با بهبودی یا وخامت آن ، در طول زمان مراقبت تغییر پیدا کند . پانسمان تنها یک پوشش برای زخم نیست بلکه به زعم بسیاری از متخصصین یک عامل درمانی است که باید در انتخاب و کابرد آن دقت عمل زیادی بکار برد. بطور کلی هر زخم باید به دقت مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس پانسمان مناسب برای آن را انتخاب نمود. ازاین رو ، در این مقاله نکات مهم در مورد پانسمانهای پیشرفته ذکر شده است : پانسمان های هیدروکلوئید از پانسمان هیدروکلوئید برای پاکسازی زخم های فشاری درجه دوم در مناطقی از بدن استفاده می شود که درمعرض چرخش یا داغ شدن قرار نمی گیرند . استفاده از پانسمانهای هیدروکلوئید ، برای زخمهای فشاری درجه 3 غیر عفونی و کم عمق در نظر گرفته می شوند . اگر شرایط بیمار طوری است که مدفوع به زیر پانسمان هیدروکلوئید نفوذ می کند ، باید پانسمان عوض شود . در زخمهای عمیق ، درزیر پانسمان هیدورکلوئید ، از پانسمان های پرکننده استفاده می گردد تا فضای مرده پر شود . استفاده از پانسمان هیدروکلوئید ، برای حفاظت مناطقی از بدن که در معرض خطر آسیب دیدن حاصل ازاصطکاک یا خطر ضایعات نوار چسب هستند ، در نظر گرفته می شود . پانسمان های غشائی شفاف استفاده از پانسمانهای غشائی ، برای محافظت مناطقی از بدن که در معرض خطر آسیب اصطکاک یا ضایعات حاصل از نوار چسب هستند ، در نظر می شوند . استفاده از پانسمانهای غشائی را برای دبریدمان اتولیتیک زخم درافرادی که دارای نقص سیستم ایمنی نیستند ، در نظر گرفته می شود . از پانسمانهای غشائی به عنوان یک پانسمان ثانویه برای زخمهای درمان شده با آلژینات یا دیگر پرکننده های زخم که احتمالا” مدت زمان طولانی ( به عنوان مثال ، 3 تا 5 روز) داخل زخم فشاری باقی می مانند ، استفاده می شود . ناید از پانسمانهای غشائی به عنوان پوشش پانسمان ، روی پمادها ، ژلها و مواد دارای آنزیمهای دبرید کننده استفاده نمود . پانسمانهای آلژینات پانسمانهای آلژینات برای درمان زخم دارای ترشح نسبتا”متوسط و شدید در نظر گرفته می شوند . پانسمانهای آلژینات برای زخم های فشارعفونی زمانی که همزمان درمان مناسبی برای عفونت نیز در دسترس باشد ، در نظر گرفته می شوند . برای تعویض پانسمان های نقره ، فواصل زمانی طولانی در نظر گرفته می شود و در صورتی که پانسمان آلژینات خشک باشد ، طبق جدول زمانی تنظیم شده برای تعویض پانسمان باید اقدام شود . پانسمان های فوم استفاده از پانسمانهای فوم برای زخمهای فشاری درجه 2 ترشح دار و زخمهای فشاری درجه 3 کم عمق در نظر گرفته می شوند . از بکارگیری تکه های کوچک فوم در حفره زخمهای ترشح دار باید پرهیز شود . پانسمانهای فوم برای پوشش زخمهای فشاری دردناک در نظر گرفته می شوند. پانسمانهای فوم برای مناطقی از بدن که در معرض خطر جراحات حاصل از نیروهای برشی ( shear ) قرار دارند ، در نظر گرفته می شود . پانسمان های آغشته به نقره استفاده از پانسمانهای نقره برای زخمهای فشاری عفونی و یا به شدت میکروبی در نظر گرفته می شوند استفاده از پانسمان های نقره برای زخم هایی که تا حد زیادی در معرض خطر عفونت قرار دارند ، در نظر گرفته می شوند . از استفاده طولانی مدت پانسمانهای نقره باید پرهیز شود . بطورکلی هنگامی که عفونت تحت کنترل قرار گرفت ، باید استفاده از آن متوقف شود . استفاده از سولفادیازین نقره ، برای زخمهای فشاری به شدت آلوده و یا عفونی در نظر گرفته می شود ، تا زمانی که دبریدمان قطعی انجام شود . پانسمان های سیلیکون استفاده از پانسمانهای سیلیکون به عنوان یک لایه تماسی زخم به منظور کمک به تعویض پانسمانها در نظر گرفته می شود. از پانسمانهای سیلیکونی برای جلوگیری از آسیب بافت ، هنگامی که زخم یا بافت دور زخم ، شکننده یا آسیب دیده است ، می توان استفاده نمود .