08آبان توسطadmin1395/08/210مطالب, مقالات آسیب نخاعی حفظ سلامتی افراد مبتلا به آسیبهای نخاعی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است . بنابراین مراکز ضایعات نخاعی همواره ، بیماران را تشویق می کنند بکه عد از مدت کوتاهی پس از ترخیص ، در مورد وضعیت سلامتی خود با پزشک خود مشاوره داشته باشند و به طور منظم تحت نظر قرار گیرند . بطوری که یک برنامه حفظ سلامتی اختصاصی برای خود طرح نمایند . در این راستا انجمن پزشکان عمومی کالج سلطنتی استرالیا ، یک دستورالعمل کاربردی کلی در مورد فعالیت های پیشگیرانه افراد مبتلا به آسیب نخاعی تهیه نموده تا این افراد برای ارتقاء و حفظ سلامت خود همانند جمعیت عمومی” پیگیر آن باشند . توصیه های زیر ، بر اساس این راهنما و جدیدترین مدارک و دستورالعمل های منتج از بررسی های سیستماتیک و سایر دستورالعمل های ملی و بین المللی مناسب برای افراد دچارآسیب نخاعی ارائه شده اند : اگر در حال حاضر ایمن سازی نکرده اید ، با توجه به برنامه های رایج واکسیناسیون ، اقدام نمائید . واکسیناسیون بر علیه ذات الریه پنوموکوکی و تلقیح آنفلوانزا را در اولین فرصت انجام دهید – این موضوع به ویژه برای افراد دارای آسیبهای نخاعی در سطح T8 یا بالاتر توصیه می شود . غربالگریهای لازم در مورد افتادن و سقوط را انجام داده و فعالیت های پیشگیری از سقوط را جدی بگیرید ، این موضوع به خصوص در مورد افراد مبتلا به آسیب نخاعی در حرکت جدی است . قدرت بینایی باید از سن 65 سال به بالا ، با استفاده از چارت اسنلن (Snellen chart ) در کسانی که ضعف بینایی یا درخواست دارند ، باید مورد ارزیابی قرار گیرد . افت شنوایی یک مشکل شایع در میان افراد مسن محسوب می شود که ممکن است با عواقب جسمی و روحی قابل ملاحظه ای همراه باشد . ارزیابی سالانه در مورد اختلال شنوایی برای افراد 65 سال و بالاتر توصیه می شود . نیازهای کالری در افراد دچار آسیب نخاعی کاهش می یابد و بطورکلی مشاوره رژیم غذایی ممکن است ضرورت پیدا کند . مشاوره رژیم غذایی باید مبتنی بر کاهش مصرف چربیهای اشباع شده و نمک و افزایش مصرف میوه و سبزی بخش ( 2 + 5 وعده ) باشد ، چرا که این نوع رژیم با کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی و دیابت مرتبط است . بطور کلی مصرف نوشیدنی های الکلی برای بیماران نخاعی منع شده است . افرادی که در معرض خطر الگوهای مصرف الکل هستند باید کاهش مصرف خود را مبتنی بر باید مشاوره های ارائه شده انجام دهند . غربالگری تست پاپ اسمیر ، برای زنانی که تا به حالا رابطه جنسی نداشته اند و کسانی که هیسترکتومی ( برداشتن رحم ) نکرده اند ، هر 2 سال یکبار ، و برای سنین 18 تا 20 سال یا کسانی که بیشتر از دو سال از اولین رابطه جنسی آنان می گذرد توصیه می شود . توصیه می شود که زنان درسنین بین 50 تا 69 سال هر دو سال یکبار در برنامه غربالگری پستان برای غربالگری ماموگرافی شرکت کنند ، مگر اینکه به دلایل خانوادگی و یا سایرعواملی که از سنین پائین تری نیاز به نظارت دارند ، بیشتر در معرض خطر باشند . موانع موجود در دستیابی به مراقبت از دندانها برای افراد نخاعی ، می تواند باعث تاخیر در ویزیت ها و مانع از مراقبتهای مناسب دهان و دندان شود ، لذا ممکن است موضوع آموزش بهداشت دهان و دندان و مشاوره در خصوص اهمیت چک آپ منظم و کمک به شناسایی امکانات مناسب سازی برای ویلچر ضرورت پیدا کند . هشدارها علائم و نشانه های زیر می تواند نشان دهنده شروع عوارض در یک فرد مبتلا به آسیب نخاعی باشد ، و نیاز به پیگیری وتوجهات جدی دارد : ایجاد تغییر در وضعیت تخلیه ادرار ، نشت ادرار ، عفونت های ادراری مکرر ، ” سنگ ” و یا مواد آهکی در ادرار، خون در ادرار . ایجاد تغییرات درعملکرد روده ( به عنوان مثال یبوست شدید ، نشت وریزش مدفوع ) ، افزایش نیاز به ملین ها ، دردهای شکمی یا نفخ ، سوزش معده ، کاهش وزن . آسیب پوست / با تاخیر زیاد در بهبودی و یا ایجاد زخمهای فشاری مکرر . اتونومیک دیس رفلکسی ( با علائم سردرد ضربانی ، عرق کردن ، بثورات جلدی ، فشار خون بالا ) . سرفه ، تب ، تنگی نفس و / یا درد قفسه سینه . افزایش اسپاسم های عضلانی / سفتی ماهیچه ها بروز دردهای جدید و یا بدترشدن درد های قبلی . تشدید ضعف عضلانی ، از دست دادن هماهنگی بدن ، تغییردر تعادل ، افتادن و یا تغییر در وضعیت نشسته ، خستگی بدون داشتن فعالیت . ایجاد نشانه های افسردگی خواب آلودگی شدید در طول روز ، اختلال حافظه ، خروپف در شب – این علایم ممکن است نشانه آپنه انسدادی خواب باشد، به خصوص در افراد مبتلا به تتراپلژی که باید تحت ارزیابی خواب قرار گیرند . مشکلات مرتبط با راندن ویلچر ، حرکت و جابجایی و یا درد های مربوط به فعالیت های عملکردی ، ایجاد تغییرات در نحوه نشستن و وضعیت استقرار بدن روی ویلچر که نیازمند بررسی وضعیت نشستن و تنظیمات ویلچراست که باید توسط یک کاردرمان یا فیزیوتراپیست با تجربه انجام شود .