توسطadmin1394/12/070اخبار سلامت نیوز : مديرعامل انجمن «باور»: سازمان بهزيستي سياستگذاري مشخصي براي تامين وسايل توانبخشي معلولان ندارد. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تعادل،در تمام مناطق دنيا ممكن است افرادي به دليل محدوديت عملكردهاي فيزيكي، رواني، حسي يا وضعيتهاي طبي يا بيماري ذهني دچار معلوليت شوند. معلوليت به معني از دست دادن يا محدوديت فرصتهاي شركت در زندگي اجتماعي در يك سطح مساوي با ديگران است. اين افراد را از آنرو توانخواه ميخوانند كه به ملزومات توانبخشي و حمايتهاي معنوي عاري از تبعيض احتياج دارند. بنابراين توانبخشي به روندي گفته ميشود كه هدف آن ارتقا عملكرد فيزيكي و اجتماعي فرد است و كمك ميكند تا با تغيير و بهبود لوازم زندگي افراد معلول آنها را به سوي يك زندگي مستقل سوق دهد. موضوعي كه هدف آن برابرسازي فرصتها در دستيابي به سرويسها و فعاليتهايي است كه ساير افراد توانخواه امكان استفاده از آنها را دارند. در واقع همه فعالان انجمنهاي غيردولتي حامي معلولان و مسوولان سازمان بهزيستي به عنوان متولي اصلي رسيدگي به مطالبات معلولان تلاش ميكنند تا معلولان داراي حقوق و تكاليف مساوي باشد با افراد سالم داشته باشندكه اگر غير از اين باشد به انزواي معلولان دامنزاده و مانعي جدي براي رشد آنان به حساب ميآيد. علاوه بر حمايتهاي معنوي و عاري از ترحم به افراد توانخواه، تلاش در راستاي تامين وسايل كمكي ميتواند در فرايند بهبود اين افراد بسيار تاثيرگذار باشدچرا كه اين وسايل از موثرترين و برجستهترين عوامل در بازتواني افراد داراي معلوليت بهشمار ميرود. بهگونهيي كه در صورت بهكارگيري مناسب و به موقع وسايل و تجهيزات كمكي كيفيت زندگي اين افراد به نحو بارزي ارتقا يافته و به عبارتي ديگر توانبخشي آنان پويا و توسعه يافته خواهد بود. در گام بعدي پس از تامين وسايل و ملزومات توانبخشي ارائه آموزشهاي لازم در زمينه استفاده صحيح وسايل كمكي از تشديد معلوليت و عوارض جبرانناپذير آن كاسته و به فرد در بهكارگيري شيوههاي موثر دسترسي به خدمات و مشاركت در فعاليتهاي اجتماعي، فرهنگي و اوقات فراغت كمك ميكند و در نهايت مهارتهاي ارتباطي معلولان را ارتقا ميدهد. سال گذشته با پيگيري و پيشنهاد رياستجمهوري لايحه حمايت از معلولان به مجلس رفت. علاوه براين حسن روحاني علي ربيعي وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي را موظف كرده بود تا با رسيدگي به امور معلولان و توجه ويژه به مقوله پيشگيري و غربالگري هيچ معلول و كمتواني از وسايل توانبخشي محروم نباشد. در گزارش قبلي روزنامه «تعادل» كه چندي پيش با همين موضوع تهيه شده بود مطلع شديم اتفاقات خوبي در سال95 پيش روي معلولان قرار دارد. افزايش چشمگير دريافتي ماهانه اين افراد و قرار گرفتن در رديف برنامههاي استخدامي از جمله آنها بود. 240ميليارد ريال براي ۱۰ استان محروم «انوشيروان محسني بندپي» معاون وزير و رييس سازمان بهزيستي كشور با اشاره به اينكه رويكردهايي پيشگيرانه از آسيبهاي اجتماعي و معلوليتها در دستوركار است، گفت: مهار آسيبها، كاهش و كنترل روند رو به رشد آنها با استفاده از غربالگري، شنواييسنجي و بيناييسنجي در دستوركار است. به گزارش روابط عمومي سازمان بهزيستي، وي با اشاره به تامين اعتبارات مورد نياز بهزيستي براي تهيه امكانات و تجهيزات معلولان در سال۹۵، خاطرنشان كرد: هماكنون ۱۱هزار مسكن براي خانوارهاي دو معلول به بالا در دست احداث است. وي همچنين خبر داد كه رويكرد دولت در برنامه ششم توسعه توجه به سلامت اجتماعي با رويكرد علمي است. بنابراين در بودجه سال95، 850ميليارد ريال براي تامين لوازم توانبخشي استانهاي كشور در نظر گرفته شده است. در همين راستا امسال براي 10 استاني كه در زمينه تامين وسايل توانبخشي با محروميت بيشتري روبهرو بودهاند، 240ميليارد ريال تخصيص يافت. فاصله معنادار رقم بودجه با تخصيص در همين رابطه با سهيل معيني، مديرعامل شبكه تشكلهاي نابينايان كشور گفتوگو كرديم. وي درباره بودجه اختصاص يافته به تامين وسايل توانبخشي معلولان گفت: «اگر مبلغ عنوان شده تخصيص يابد ميتواند بسياري از مشكلات را مرتفع كندو تا حدودي نيازهاي آنان را بپوشاند. اما مهمتر از رقم بودجه تخصيص آن است. در سالهاي گذشته شاهد آن بوديم كه بودجه نسبتا خوبي تعيين ميشد اما در نهايت تخصيص نمييافت.» معيني بزرگترين و پرهزينهترين نياز معلولان را تامين وسايل توانبخشي دانست و گفت: «مهمترين چالش پيشروي معلولان در تامين وسايل توانبخشي فقدان سياستگذاري سازمان بهزيستي است. بايد مشخص شود كه ارقام تعيين شده بر اساس چه اولويت، دستورالعمل و ضوابطي تخصيص مييابد. بايد دقت داشته باشيم كه گروههاي مختلف براساس چه اولويتي مورد حمايت قرار ميگيرند. وي ميافزايد: نه تنها در اين حوزه سياستگذاري روشني نداريم بلكه كارشناسان در استانها نيز از دانش كافي برخوردار نيستند و بايد به دانش توانبخشي همگام با استانداردهاي جهاني هماهنگ شوند. همچنين لازم است تا معيار و شاخص مشخصي براي تخصيص بودجه به معلولان گروههاي مختلف تعريف شود. از آنجا كه ميزان معلوليت افراد متفاوت است لازم است تا كارشناسان هر گروه سر فصلي از اولويتها و نيازهاي افراد زير مجموعه خود ارائه كنند تا براساس آن بودجه و خريد لوازم صورت پذيرد. براي مثال پس از گذشت سالها متاسفانه هنوز نابينايان از داشتن عصاي سفيد استاندارد كه ميتواند سمبل استقرار آنان باشد محروم هستند. وي در نهايت تاكيد كرد كه برآورد كارشناسان هر حوزه در تامين نيازهاي دقيق معلولان ميتواند موثر باشد. برخي گروههاي معلول همچون معلولين كمتوان ذهني يا بيماران مبتلا به بيمارهاي روحي و رواني نياز چنداني به ابزارهاي توانبخشي ندارند و اين فرصت ميتواند در اختيار ساير گروهها قرار بگيرد. همچنين پراكندگي مناسب بودجه در همه حوزهها از ديگر مواردي است كه بايد مورد توجه قرار بگيرد. نه اينكه يك سال كلا عصاي سفيد بخريم و سال بعد عينك…» سهم لوازم توانبخشي در افزايش اشتغال به اعتقاد معيني ميزان تخصيص بودجه با نيازهاي معلولان تطبيق داشته باشد كه متاسفانه هماكنون فاصله زيادي دارد. چرا كه منابع بسيار كمتر از نيازها بوده و سازمان با ضعف كلي مواجه است. سهيل معيني استفاده از وسايل توانبخشي را در ارتقا مهارتهاي توانبخشي معلولان موثر دانست و گفت: «وجود فناوريهاي پيشرفته IT و تناسب خط توليد كارخانهها با شرايط معلولان ميتواند نرخ مشاركت اقتصادي آنان را ارتقا دهد. اين موضوع ميتواند علاوه بر تامين شرايط يك زندگي عادي و توانمند در همه محيطهاي اجتماعي آنان را از داشتن مشاغل مناسب بهرهمند كند». مديرعامل انجمن باور پيشنهاد كرد تا بيمهها به عرصه تامين تجهيزات توانبخشي ورود كنند. در واقع سازمان بهزيستي منابع خود را صرف تامين بيمهها كرده و از طريق آنان لوازم و توانبخشي معلولان مهيا شود. موضوعي كه در كشورهاي توسعه يافته به جد پيگيري ميشود اما كشور ما هنوز چارهيي در اين بخش نينديشيده است. معيني با اشاره به لايحه حقوق معلولان افزود: «پيشنهاد ورود بيمهها به اين حوزه در لايحه مطرح شده و در صورت تصويب ميتواند بسيار كارگشا باشد.» تيراژ فروش نداريم از معيني درباره سهم توليد داخل از وسايل توانبخشي پرسيديم كه اينگونه پاسخ داد: «آمار مشخصي در اين رابطه وجود ندارد اما اولويت با توليدات داخلي است. توليدات داخل در يكسري از كالاها توانسته پاسخگوي نياز معلولان باشد اما در برخي ديگر فاصله بسياري با استانداردهاي جهاني داريم. به گفته وي نامشخص بودن سايتهاي خريد سازمان بهزيستي باعث شده تا كارخانههاي توليدكننده نيز افق اقتصادي روشني نداشته باشند و براي توليد در اين حوزه سرمايهگذاري نكنند. بدون تيراژ فروش و عدم وجود سياستهاي تشويقي نميتوان از توليدكننده داخلي انتظار مشاركت اقتصادي داشت. سلامت نیوز: چالش تامين پر هزينهترين نيازهاي معلولان