جزئیات وبلاگ

ادعای رئيس بهزيستی و ابهامات پيرامون آن؛

مبنای خروج 98 درصد معلولان از دايره خدمات بهزيستی چيست؟

در حالی که آمارهای غيررسمی از بيکاری 40 و حتی 60 درصدی معلولان حکايت دارد، رئيس سازمان بهزيستی در گفت و گو با رسانه ها بيان کرده تنها 2 تا 2.5 درصد جامعه معلولان کشور نيازمند دريافت خدمات بهزيستی هستند.

به گزارش خبرنگار پايگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، با توجه به وضعيت نه چندان مناسب معيشتی، شغلی، تحصيلی، بهداشتی و درمانی افراد دارای معلوليت کشور، کارشناسان معتقدند خدمات دهی به اقشار دارای معلوليت در وضعيت اضطرار قرار دارد؛ اما بالاترين مقام سازمان متولی امور معلولان معتقد است 98 درصد اين افراد بايد خارج از دايره خدمات قرار گيرند؛ يک پارادوکس عميق بين نظر کارشناسان و مسئولان.

احتمالا مبنای تحليل محسنی بندپی تکيه به آمار نيست؛ چرا که سازمان بهزيستی از جمله دستگاه هايی است که همواره درخصوص آمار دقيق از جامعه هدف خود دچار چالش بوده و نيازهای آماری اين سازمان برآورده نشده است. به‌روز نبودن آمار و عدم دسترسی به تعداد معلولان، نوع و شدت معلوليت ها در کشور از جمله مشکلات ساختاری سازمان بهزيستی است که همواره به آن انتقاد شده است.

به گفته رئيس سازمان بهزيستی يک ميليون و 200 هزار فرد دارای معلوليت تحت پوشش سازمان بهزيستی هستند و 400 هزار نفر نيز پشت نوبت دريافت خدمات قرار دارند.

جدا از اينکه اين آمار تناسبی با جمعيت کشور و اعلام سازمان بهداشت جهانی مبنی بر اينکه معلولان 15 درصد جمعيت جوامع را تشکيل می دهند ندارد، خارج کردن 98 درصد جامعه يک ميليون و 200 هزار نفری معلولان از دريافت خدمات بهزيستی، قطعا اين جامعه را بيش از پيش دچار تنگناهای اقتصادی و معضلات جسمی و روحی خواهد کرد.

آنچه مسلم است توانمندسازی که البته بايد در قالب يک پروسه تکميل شود می تواند مبنای خروج افراد دارای معلوليت از دايره دريافت خدمات مستمر معيشتی قرار گيرد و نبايد اين افراد (حتی در صورت تمکن مالی) از ساير خدمات بهزيستی محروم شوند. با اين وجود سؤالی که مطرح می شود اين است که آيا 98 درصد جامعه معلولان توانمند شده اند؟

يک فعال امور معلولان در اين خصوص می گويد: آنچه مسلم است اينکه معلولان با توجه به نوع و شدت معلوليتشان نيازهای متفاوتی در سطوح متفاوت دارند و هيچگاه نمی توان به طور کامل آنها را از چرخه حمايت خارج کرد بلکه بايد ببينيم چه فردی، در چه زمانی، به چه خدماتی نياز دارد.

سهيل معينی در گفت و گو با جماران اظهار کرد: در فضای غيرشفاف نمی توان صحبت کرد. ابتدا بايد مبنای اين ادعا که تنها 2 تا 2.5 درصد افراد دارای معلوليت نياز به خدمات دارند مشخص و سپس برای خروج 98 درصد اين افراد از دايره خدمات تصميم گيری کرد.

به گفته مدير عامل انجمن باور، آمارهای سازمان بهزيستی همواره جای شک و ترديد دارند و از مبنای دقيق و مشخصی برخوردار نيستند. بنابر اين نمی توانند ملاک تصميم گيری باشند.

معينی با طرح اين سوال که مگر خدمات سازمان بهزيستی دارای سطح بندی است که چنين نتايجی از آن استخراج می شود؟ تاکيد کرد: اين صحبت آنقدر عجيب است که تا زمانی که باز نشود عدد 2 تا 2.5 درصد از کجا آمده فقط می توان درخواست کرد اين ابهام و علامت سوال پاسخ داده شود.

منبع: سایت شعمدانی