سالمندی در آسیب نخاعی

موضوعات مورد بحث دراین مقاله عبارتنداز:

– تغییرات بدنی
– کیفیت زندگی درسالمندی
– کمک درخانه
– مسائل پولی
– موضوع مسکن
– سلامت فکری وروحی

اگر شما مبتلا به ضایعه نخاعی باشید، موقعی که سن تان افزایش می یابد، طبیعتا” با موضوعات خاصی مواجه خواهیدشد. سئوال این است که آیا بهداشت و سلامتی افراد ، برروی استقلال آنان تاثیرگذار است؟ اگر همسر شما،دیگر قادر به ارائه کمک نباشد،چه کار باید بکنید؟ آیا ضایعه نخاعی باعث پیری زودرس مبتلایان خواهدشد و در واقع شما به عنوان یک فرد نخاعی انتظارداریدچه مدت زندگی کنید؟

سالمندی یکی از فرایندهای طبیعی و غیر قابل اجتناب زندگی هرکسی محسوب شده و با ایجاد تغییراتی دربدن و سلامتی جسمی افراد مشخص می گردد .همچنین می تواند برروی زندگی اجتماعی، عاطفی و مادی افرادنیز تاثیرگذارباشد. البته ممکن است هیچیک ازاین تغییرات باعث ناراحتی فردنشود، اما عدم آگاهی از نحوه آسیب نخاعی می تواند در سالهای آینده برروی زندگی فرد تاثیر گذاشته و باعث افزایش مشکلات سالمندی شود.

تریچمن درکتاب “سالمندی با ناتوانی” چنین اظهارمی داردکه:

“سالمندی مترادف با زندگی است: زندگی دوره ایست که با تولدآغاز شده و سراسر طول عمررا شامل می شود.درحقیقت پیری فرایندی از تطابق با تغییراتی است که دائما” درمحیط داخلی وخارجی ایجادمی شود، و در نتیجه هیچ گونه نقطه شروعی برای تعیین مسن بودن افراد وجودندارد. با این حال درمی یابیم که حتی پس ازبرقراری مجموعه ای از هماهنگی ها و تطابقات، با این واقعیت مواجه می شویم که نمی توانیم خیلی ازچیزها را به صورت دوران جوانی انجام دهیم.”

پیش بینی میزان عمرافراد و تاثیرات ضایعه نخاعی بر روی آن کارآسانی نیست. هرکسی خصوصیات منحصربه خودرا دارد و خصوصیات ژنتیکی والدین ازجمله چیزها یی است که به افراد انتقال یافته و برروی زندگی شخصی آنان تاثیر خواهد داشت. بااین حال اعتقاد کلی براین است که مبداء زمانی ایجاد آسیب ،مدت زمانی که فردبا ضایعه خودزندگی کرده ، سطح ضایعه و اینکه فرد اززمان آسیب چه مقداری بدن خودرا جابجاکرده، همگی ازعواملی هستندکه می توانند درسالهای آتی عمرافراد تاثیرگذارباشند.

منطقی است درنظربگیریم که افزایش استرس های وارده بربدن ،ازطریق اجرای فعالیتهای زندگی روزمره می توانندباعث تشدیدفرسودگی بدن شوند . ضمن اینکه همزمان با بالا رفتن سن، عوارض ثانویه ای مانند مشکلات تخیله ادرار،یا افزایش خطر پوکی استخوان ایجاد می شوند که می توانند فشارزیادی بر روی بدن (اندامهای داخلی) وارد نموده وباعث اختلال درعملکردآنها شوند. همچنین این احتمال هم وجودداردکه خود ضایعه نخاعی یا تجربه زندگی در محیط معلولین نیز برروی میزان پیری افرادنخاعی تاثیرگذارباشد.

هرگونه پیش بینی مطمئن، درمورد امیدبه زندگی طبیعی برای افراد نخاعی، همانند سایرافراد مشکل است . اما باوجوداینکه مراقبتهای بهداشتی درغالب زمینه ها برای عامه مردم بهتر شده و اطلاعات و درمان های ویژه ای برای مشکلاتی مانند عفونتها، زخمهای فشاری و عفونتهای کلیوی فراهم گردیده، این احتمال به وجودآمده است که افرادنخاعی هم بتوانند زندگی طولانی تر و سالمتری داشته باشند و بیشترآنان بطورمنطقی شانس نسبتا” زیادی را برای داشتن یک عمرطولانی تر پیدا کنند.

“جورج توماس یکی ازافرادپاراپلژی است که با ۷۵ سال سن وداشتن ۴ فرزند ،علاقمندبه کار املاک بوده و دراین زمینه فردی واجدشرایط است.او ۶۲ سال است که به آسیب نخاعی مبتلا می باشد”.

با وجوداینکه سالمندی درافرادگوناگون، باآهنگی متفاوت وبه شکلهای مختلف بروزپیدامی کند،اما این پدیده نبایستی مانع از این شودکه شما از مشکلات بالقوه سالمندی بترسید ودرزندگی روزمره خود ،تطابقات و مناسب سازیهای ضروری را که می توانند باعث کاهش یا به حداقل رساندن اثرات منفی پیری شوند،نادیده بگیرید.آگاهی ،آمادگی و اقدامات مثبت می توانند ضمن حفظ مطلوب سلامتی ، باعث کاهش اثرات سالمندی شده و نگرانی های دروان پیری و ضایعه نخاعی را به حداقل ممکن کاهش دهد.

تغییرات بدنی ایجادشده درسالمندی

سلامتی خوب برای افرادضایعه نخاعی ضرورتا” به مفهوم سلامتی کامل نیست.بلکه آنچه اهمیت دارد این است که از هر آن چه که برای سلامت بدنی مضربوده ومنجربه بدترشدن آن می گردد، جلوگیری شود. حفظ فعالیت اندامهای فوقانی دراین مورد می تواند موثرباشد.

لزلی کوپ ،۳۹ ساله مبتلا به ضایعه نخاعی C4/5/6 چنین می گوید:

“ازروزی که تصادف کردم ، دردست وشانه راستم احساس ناراحتی دارم و حالا فکرمی کنم که مبتلا به التهاب مفصلی می باشم . باوجود اینکه این عارضه بر روی حرکات من تاثیرچندانی نداشته ، اما احساس می کنم درد و ناراحتی من رو به افزایش است. من به همه توصیه می کنم که تاآنجا که ممکن است همین طور که سن شان بالا می رود بدن خودشان را ورزیده نگه دارند وازپزشک خود داروهائی مانند قرصهای روغن ماهی ، ویتامین های مختلف و حتی داروهای گیاهی وازاین قبیل را درخواست کنند.همچنین بایدپذیرفت که پیری یک فرایندطبیعی است که چه آسیب نخاعی داشته باشید یا نداشته باشید،اتفاق می افتد”.

مفاصل و اندامها

انتظاراین است که همزمان باافزایش سن یکسری تغییرات فیزیکی در بدن به وجودآمده و بنیه بدنی و میزان استقامت شما کاهش یابد. این موضوع به خصوص ممکن است در اندامهای بالاتنه یعنی قسمتهائی ازبدن که به لحاظ هل دادن ویلچر، بلندکردن بدن جهت تقلیل فشار و جابجائی ها ، فشاروکارزیادی رامتحمل می شوند، بیشتر دیده می شود و مجموعه این عوامل و تکرارآنها احتمال ایجاد ضایعه ، درد و کوفتگی بدن را افزایش می دهند.میزان وقوع درد درناحیه دستها و شانه درافرادمبتلابه آسیبهای نخاعی ازافرادسالمی که هم سن وسال آنان هستند بیشتراست و یک سوم ازتمام افرادنخاعی که بیش از۲۰ سال ازآسیب آنان می گذرد،مبتلا به درد درناحیه پنجه و مچ دستها، شانه و همچنین تغییردروضعیت آنها می شوند.کسانی که دارای ضایعات نخاعی ناکامل بوده وازعصا استفاده می کنندیا هنگام گام برداری تعادل ندارندنیز نسبت به تغییرات مذکور حساس ترند . به همین صورت درکسانی هم که وضعیت نشسته خودرا خیلی کم تغییرمی دهند، برمفاصل قسمتهای ران،ستون فقرات و شانه های آنان نیروی زیادی واردمی شود.

عواقب حاصل از نیروهای فرسایشی به گونه ای هستندکه می توانند برروی فعالیتهای روزمره افراد تاثیرمستقیم داشته باشند و به همین دلیل هم نبایستی علائم اولیه آنها را به امیداینکه به خودی خود خوب خواهند شد ، نادیده گرفت.بلکه بایستی یک روش پیشگرانه ای را موردتوجه قرارداد.

درصورتی که شمادرددارید، سعی کنید نگاهی موشکافانه به این موضوع داشته باشید.آیا دردشمادر مواقع خاصی ازروز بدترمی شود؟ آیا جابجائی ها به خصوص جابجائی به سطوح بلندتر یا پائین تر برای شما مشکل است ؟ آیا دردتان بعدازبلند کردن بار های سنگین بعدازخرید، یا هنگام دسترسی به قفسه های نامناسب شدیدترمی گردد؟دقت کنید که چه کارهائی را درگذشته می توانستید انجام دهیدکه حالا دیگرقادرنسیتید آنها را به راحتی اجراکنید. یک بررسی دقیق هم به نوع،تکرار،طول مدت و موضع درد داشته باشید ودرمجموع یافته های خود را به پزشک خود انتقال دهید.

مراکز ضایعات نخاعی می توانندبه منظور حفظ قوای عضلانی و تعادل بدنی شما، برنامه مناسبی از حرکات و تمرینات را ارائه دهند. اگر شماپاراپلژی باشید، برنامه شما می تواند یکسری تمرینات کششی درمقابل نیروهای مقاومت را شامل شود و چنانچه تتراپلژی باشید، برروی گردن وشانه ها یا تمرینات تنفسی و ریه (دیافراگم) تمرکزخواهدشد. علاوه براین ، شما می توانید درموردتوصیه های غذائی یا داروهای تجویزشده درخصوص کاهش درد یا تورم جستجو و تحقیق کنید.

همچنین درنظرداشته باشیدکه می توانید روش انجام کارهایتان را تغییر دهید. شما قادرخواهیدبود با تغییر روال برنامه های روزانه خود ناراحتی هایتان را کاهش داده و از دردهای حاصل از مجموعه فعالیتهای خود جلوگیری نمائید.کمک گرفتن در روزهاو مواقعی که اوضاع برای شما سخت تر شده و یا استفاده از تجهیزات و کمکهای اضافی همگی از جمله راههائی هستند که می توانند به آندسته ازفعالیتهای روزانه ای که به خصوص باعث ایجاددردمی شوند،مورداستفاده قرارگیرند.

آنا جکسون ، ۴۶ ساله مبتلابه ضایعه نخاعی درناحیه T/8/9/L1/2 می گوید:

“مرکزتوانبخشی که به آنجا مراجعه داشتم همیشه مرا تشویق کرد تا ناامیدنشوم،بخصوص وقتی با مشکلی مواجه می شدم. شایدبرای من بهتربود که برای ادامه جریان فعالیتهایم ، با یک روش ملایم تر و قابل انعطاف تر تطبیق پیداکنم.بطوری که در مواقع درخواست کمک، مشکل زیادی نداشته باشم. آگاهی دانسته ها درموردافزایش آسیب پذیری بدن می تواندما را به این عقیده رهنمون کند که وابستگی متقابل نسبت به یک استقلال کامل ارجحیت دارد.شاید درمراحل آخر زندگی باداشتن استقلال کامل ، بتوان آرامش خاطررا در وابستگی متقابل ایجادکرد”.

ایجادتطبیقات با یک روال آزمون وخطا، به خصوص زمانی که فرد سالهای مدیدی با آسیب نخاعی خود زندگی نموده و برای استقلال خود ارزش قائل است،هیچگاه آسان نمی باشد.فکر استفاده از یک سطح شیبدار، ویلچر برقی یا کمک شخصی دروهله اول می تواندبه مثابه این بنظربرسدکه شکست را پذیرفته ایم ویا تاحدی حاکی ازاین باشد که شما ناتوان تر هستید.با این حال اگر شما با افزایش دردوخستگی مواجه هستید یا اینکه انجام کارهای موردنظرتان را متوقف کرده اید، بهتراست که استقلال طولانی مدت و کیفیت زندگی خودرا برای دخیل نمودن تغییرات موردتوجه قرارگیرد.

پوکی استخوان

پوکی استخوان یا استئوپروز ، عبارتست از کاهش موادمعدنی ازجمله کلسیم که باعث شکننده شدن استخوانها می گردد. پوکی استخوان تقریبا”در تمام افرادمسن ایجادمی شود و ازطرفی یکی از عوارض جانبی نیز محسوب می گردد.به همین دلیل خطراستئوپروز درزنان بیشتراست. مشخص شده است که افت سریع تراکم استخوانی بعدازآسیب نخاعی اتفاق می افتد، بطوری که یک سقوط کوچک یا حتی یک اسپاسم ناجور می تواند منجر به شکستگی استخوان گردد و اغلب مواقع هم استخوان ران ، پشت،پاها یا مچ دستها درگیر درمعرض شکسستگی قرارمی گیرند. پوکی استخوان در افرادی که مدت ۳۰ تا ۴۰ سال آسیب دیدگی داشته اند ،درمقایسه با کسانی که کمترازیک دهه آسیب دیدگی دارند، ظاهرا”بیشتر نیست. اما یک شکستگی یا آسیب می تواند بطورجدی فعالیتهای فردرا محدودنماید و چنانچه وضعیت نشسته او تحت تاثیر شکستگی قرارگیرد ، می تواند باعث عوارض پوستی یا حتی تنفسی او شود.بنابراین بایستی برای قوی نگه داشتن استخوانها و تقویت آنها هرآنچه که می توان انجام داد.

کلیه اقدامات پیشگیرانه بایستی براساس توصیه های پزشک پیگیری شود.ازجمله این کارها می توان به تحمل وزن و تمرینات استقامتی ومصرف یک رژیم غذائی حاوی فراورده های غنی از کلسیم مانند شیر و ویتامین D موجوددر ماهی و سبزیجات برگ سبز اشاره نمود. برای زنانی که دردوران یائسگی قراردارند،مکملهای استروژن تجویزمی شودوهم درمردان وهم درزنان توصیه شده است که مصرف سیگار متوقف شود.همچنین می توان فعالیتهائی نظیر روشهای جابجائی رابه منظور کاهش خطرسقوط مورد بررسی قرارداد.

پوست

ازجمله علائم سالمندی این است که پوست خشک تر و نحیف تر شده و حالت الاستیکی آن کمتر و چروک ترمی گردد.با وجوداینکه این موضوع درموردتمام اشخاص ایجادمی شود،اما شواهدی وجوددارندکه نشان می دهند،پوست افراد نخاعی سریعتر پیرشده و یا طوری دیده می شودکه خیلی پیرتراز سن واقعی آن بنظرمی رسد. البته دلائل زیادی دراین مورد وجوددارد.چنانچه اندامهای شما تورم زیادی داشته باشند، واقدامی انجام ندهید یا برنامه مناسبی را درمورد بلندکردن خودوتقلیل فشارهای وارده بربدن دنبال نکنید، ممکن است پوست شما آسیب پذیرتر بیشتری پیداکند. البته مصرف سیگار، آفتاب سوختگی و داشتن وزن زیاد نیزمی تواند منجربه پیری زودرس پوست گردد.اما به هردلیلی که باشد، عوارض حاصله از زخم یا عفونت های پوستی درافرادنخاعی به خوبی شناخته شده اندو به همین دلیل هم توصیه می شود که هرآنچه که می توانید جهت تقلیل احتمال وقوع مشکلات پوستی انجام دهید.

بررسی منظم پوست را به طورمستمرادامه دهیدو حتی اگر مدت مدیدی هم مشکلی نداشتید ،بازهم کاملا”هوشیارباشید.این رابدانیدکه چیزهائی که امروز برای شما موثر است، احتمال دارد فردا برایتان موثر واقع نشود! همواره سعی کنیدبرنامه های مربوط به حذف فشار راباجدیت دنبال کرده و فراموش نکنیدکه تشکچه و تشک خودرا هم چک کنید.اگرپاهای شما ورم دارد درمورد توصیه های پزشکی مربوط به پوشیدن جورابهای مخصوص بررسیهای لازم راانجام داده و برای بهبود وضعیت گردش خون پاهای خودرا بالانگه دارید. همیشه ازپاهای خودبه خوبی مراقبت و به نکات بهداشتی آن توجه داشته باشید.همچنین یک رژیم غذائی متعادل و مناسب وغنی ازموادمغذی مصرف نمائید.پروتئین، روی، ویتامین A و C کربوهیدارت و مصرف مقدارفراوانی آب همگی می توانند به حفظ سالمتی پوست کمک کرده وبهبودی زخمها راتسریع کنند. ازسوی دیگر مصرف سیگار وچاقی دارای اثرات زیان آوری هستند.

مثانه و روده

بسیاری از افراد مسن غیر نخاعی اعلام می کنندکه دارای ناراحتی حاصل از یبوست و دفع ادرار هستند،ولی احتمالا” موضوع کنترل بی اختیاری برای بسیاری ازافراد نخاعی مسن یک موضوع رایج محسوب می شود.این موضوع برای دلخوشی شما عنوان نمی گردد.استفاده طولانی مدت ازسوندهای دائمی،عفونتهای مکرردستگاه ادراری و تخلیه مدفوع بادست یا بااستفاده از اقدامات کمکی همگی می تواننددرزندگی آتی فرد مشکل ایجادکنند.به همین صورت اگرانگشتان ودستهای شما حس خودراازدست داده باشند یا مشکل داشته باشند، سونداژ متناوب فرد توسط خوداو ممکن است به یک مشکل پیچیده تر تبدیل گردد.همچنین مردان ممکن است متوجه شوندکه استفاده از کاندومهای ادراری دردوره های طولانی مدت می تواند باعث شودکه پوست آلت تناسلی حساستر گردد.زنان معمولا”بعدازیائسگی همزمان با تغییرات هورمونی و سایر تغییرات ،دارای مشکلات بیشتری می شوند که به احتمال زیادتر این مشکلات منجربه نشت ادرار ازاطراف سوند دائم شده و همیشه خطر عفونت کلیه ومثانه برای آنان وجوددارد.

بسیاری ازافراد مسن مشکل ابتلا به یبوست را مطرح می کنند و هموروئید (بواسیر) در  آنان شایعتراست.

بنابراین بهتراست که با استفاده از مصرف رژیم غذائی غنی ازفیبر، نوشیدن مقدارزیادی آب، داشتن یک برنامه اجابت مزاج منظم،درمان عفونتهای ادراری و انجام معاینات سالیانه درمراکز ضایعات نخاعی ،درخصوص به حداقل رساندن یا پیشگیری ازمشکلات مذکوراقدام کنند.

خستگی

همانطورکه قبلا” متذکرشدیم سالمندی باعث افت بنیه و قوای جسمی می شود و افراد ی که مدت زمان طولانی مبتلا به آسیبهای نخاعی هستند ابراز می دارندکه احساس می کنندخسته و همچنین کم انرژی وبدون انگیزه هستند. اگر تلاش موردنیاز برای زندگی در محیط معلولیت و فشارزیادحاصل ازاجرای روزانه فعالیتهای زندگی را درنظربگیریم، این موضوع جای تعجب ندارد .درهرحال ازآنجائی که یک شخص نخاعی این فعالیتها را بطورمستقیم بیشتر احساس می کند،مهم است که میزان خستگی افراد موردتوجه قرارگرفته وروندی اتخاذشود که اثرات آن تقلیل یابد.

باید برنامه زمان بندی روزانه طوری درنظرگرفت که کارها وفعالیتها در زمانهائی انجام شودکه انرژی درحدبالایی قرارداشته باشد. زمانهائی را برای استراحت و آرامش درنظرگرفته و درصورت نیاز ازکمک یا تجهیزات بیشتری برای تقلیل فشارهای جسمی بهره ببرید.

اسپاسم

تحقیقات انجام شده درزمینه اسپاسم وسالمندی محدودمی باشد،ولی منطقی بنظر می رسدکه بایدانتظارداشت افزایش سن می تواند منجربه کاهش کلی در حرکات عضلات ارادی گردد. دلیل آن هم این است که ممکن است هدایت پیامهای عصبی به مرورزمان کاهش یافته و سلولهای عصبی موجوددرنخاع روبه انحطاط  روند و حجم عضلات واندازه رشته های عضلانی کاهش و گردش خون درخودنخاع می تواند کم  شود.

باوجوداینکه عده ای از افرادمبتلا به اسپاسم های غیرعادی ممکن است با بالارفتن سن با کاهش شدت اسپاسم های خود مواجه شوند،اما کسانی هم هستندکه ازاسپاسم های خودبرای کمک به مواردی مانند دفع ادرار یا جابجائی استفاده نمایند. هرکدام ازاین دوحالتی را داشته باشید،فراموش نکنید که هرنوع تغییرات قابل ملاحظه ای می تواند نشانه ای ازاین باشد که تغییراتی ممکن است درحال رخداد باشد،به همین دلیل هم توصیه شده است آن رانادیده نگرفته و با پزشک خود یا متخصصین مربوطه مطرح کنید.

کلسترول و دیابت

احتمال ابتلای هرکسی به دیابت و کلسترول،می تواند با مشکلات افزایش سن او ارتباط داشته باشد و متخصصان عقیده دارند که تغییر متابولیسم بدن بعداز آسیب نخاعی و اثرات حاصله بعداز ضایعه ازجمله عدم فعالیت بدنی و داشتن اضافه وزن به این مفهوم هستند که نبایستی احتمال افزایش میزان کلسترول و قند خون نادیده گرفته شوند.

ازسوی دیگر مقوله پیشگیری به معنای پرهیزازمصرف سیگار، استرس وهمچنین مقیدبودن به یک رژیم غذائی مناسب و برنامه ورزشی متناسب با توانائی فرداهمیت بسیارزیادی دارد. همچنین باید پیگیری شود که پزشک شما درموردآزمایشات و کنترل این دو موضوع چه توصیه هائی ارائه می کند.

غربالگری سرطان سینه

با وجوداینکه آسیب نخاعی به خودی خودباعث افزایش خطرسرطان سینه نزدافرادنخاعی نمی شود،اما احتمال وقوع این سرطان با بالارفتن سن ، ایجادبرخی از عوارض ثانویه ضایعه نخاعی و همچنین ازبین رفتن حس فردافزایش می یابد، که می توان با پیشگیری وتشخیص زودهنگام مانع بروز آن شد.

به علاوه بایستی درمورد اقدامات پیشگیرانه ازجمله رژیم غذائی سالم، پرهیز ازچاقی، عدم مصرف سیگار ،توصیه زنان بین ۵۰ تا ۶۵ سال به اجرای غربالگری ماموگرافی ومعاینات پستان به صورت هرسه سال یکبار، وهمچنین انجام معاینه توسط خودشخص بطورماهانه تاکیدشود.اگر حس فرد دچار اختلال شده باشد، معاینه صحیح و مناسب بایستی با کمک پرستاران مراکز، همسر یا مراقبین انجام شود.ضایعه نخاعی و سن افراد دو  موضوعی هستندکه می توانند برروی خطر سرطان سینه تاثیرگذارباشند ،بنابراین انجام معاینات وآزمایشات کلینیکی خیلی مهم هستند.

یائسگی

انتی هولکرفت ، ۴۳ ساله با ضایعه کامل درناحیه T6چنین می گوید:

“اگرچه از۲۳ سالگی مبتلا به آسیب نخاعی هستم، اما تاکنون خیلی به سن خودم توجه نداشتم.ولی درموردآنچه که بتوانم کارهای خودم را تا ۲۰ سال انجام دهم نگران هستم “.

فرایندسالمندی به این مفهوم است که افرادنخاعی نیز باافزایش سن درمعرض همان مشکلات وبیماریها یی قراردارند،که سایر افراد مسن با آنها مواجه می شوند. آسیبهای نخاعی ،بدن افراد و نحوه فعالیتهای آنان را درمعرض تغییرات قابل ملاحظه ای قرارمی دهند.اما ظاهرا” علائم مربوط به افزایش سن در هر فردی به میزان های مختلف و به صورتهای متفاوت ایجاد می شوند. بنابراین امکان دارد غیرمنطقی به نظربرسد که انتظارداشته باشیم افرادنخاعی نیز دقیقا” همان مشکلات سایر افراد را داشته باشند. به عبارت دیگر ضایعه نخاعی می تواند فرایندپیری را تسریع کند،بنابراین نبایستی عوارض وخطرات آن نادیده گرفته شوند و باید تدابیر مناسبی برای تطبیق با یک زندگی سالم اتخاذ گردد. بدین ترتیب شما می توانید مشکلات سالمندی را کاهش و به حداقل برسانید و با حفظ بهداشت و سلامتی، از یک حس تندرستی و رضایت مندی اززندگی برخوردارشوید.

کیفیت زندگی درسالمندی

اگرچه سلامتی و عملکرد جسمی برای اکثرافرادمهم هستند، اما چیزهای دیگری نیز وجوددارندکه برروی کیفیت زندگی افرادتاثیرمی گذارند. این چیزها همزمان با افزایش سن تغییریافته و درمورد هرفردی متفاوت هستند. امکان دارد ما برای مسائل شخصی یا امکانات مالی ، شرایط روحی و روابط سالم و کمک به دیگران ، محرکهای فکری یا بهبود وضعیت روحی اهمیت خاصی قائل باشیم.

مراقبت شخصی و ایمنی

اکثرافرادنخاعی متوجه می شوندکه داشتن توانائی برای کنترل و مدیریت مراقبت شخصی وفعالیتهای زندگی روزمره برای بهبود کیفیت زندگی آنان ضروری است.اما به نظر می رسدکه این مسئله با افزایش سن ممکن است کمتر امکان پذیر باشد. درحقیقت مطالعه ای برروی افرادی که بیش از ۲۰ سال ازمجروحیت آنان می گذردانجام ومشخص شدکه میزان درخواست کمک آنان، تقریبا” در یک چهارم از آنها با بالارفتن سن افزایش داشته است.صرف نظر ازاینکه مقدار کمک موردنیاز آنان ازابتدای آسیب دیدگی چه مقداربوده است. اگر برای شما سئوالاتی” ازنوع شرطی” مطرح شوند ، مثلا” اینکه :اگر که وضعیت شانه های من بدترشوند و نتوانم دیگر جابجاشوم چه خواهدشد؟اگر قادرنباشم کارهای مراقبتی خودم را درمورد دفع ادرار انجام دهم یا توان حرکتی خودم رابرای انجام کارهائی مانند لباس پوشیدن ازدست بدهم و یا انرژی لازم برای انجام کارهای خانه را نداشته باشم ،چه خواهدشد؟ بایدانتظارداشته باشید که درآینده ممکن است استقلال شما تغییرکند.

داشتن چنین دیدگاهی نسبت به آینده ممکن است حاصل از نگرانی خاصی باشد که افراد متکی به مراقبین رسمی یا افرادخانواده خود،به عنوان مراقبت کنندگان آنان دریک دوره طولانی مدت دارند و متوجه می شوندکه علائم پیری نیز در آنان ظاهرو قوای آنان ازنظرجسمی وروحی رو به تحلیل است. درمجموع اگر دارای یک برنامه مراقبتی باشید که تا چندین سال مناسب به نظربرسد، ممکن است نیاز چندانی به برقراری ارتباط با مراکز خدمات اجتماعی نباشد و نظرتان این خواهدبودکه تغییر برنامه های مراقبت شما درزندگی ممکن است به طور خاصی نگران کننده باشد.

نحوه پاسخ شما به این تغییر اغلب به این بستگی دارد که آیا شما احساس می کنید که به دلیل بروز علائم تحلیل، میزان نیاز شما به درخواست کمک تغییریا بیشترشده است.درواقع اگرشمابدانیدکه چه موضوعاتی به خودباوری وکیفیت زندگی شما کمک می کند، قادر خواهید بود آن دسته از فعالیتهائی را که نمی توانیدانجام دهید،را واگذار کنید. بنابراین شما می توانید به منظور ارضاء خود و تجربه اجتماعی بودن با دوستان یا شرکت درکلاسهای بزرگسالان ،استخدام شخصی را به عنوان کمک کننده بررسی کنید.

به محض اینکه شما نیاز به تغییر را احساس کردید، انجام برنامه ریزی های قبلی و تحقیق درمورد منابع دیگرآسانترخواهدبود.

کمک درمنزل

اگر شما تاکنون نیازبه کمک نداشته اید، بهتراست یادآوری کنیم که بخش خدمات اجتماعی محل زندگی شما این وظیفه راداردکه یکسری از خدمات ازجمله کمکهای مربوط به کارهای داخل خانه ، تهیه وسائل وتجهیزات کمکی برای اجرای کارهای روزمره زندگی وتسهیل استفاده ازآنها رابرای شما فراهم آورد.

لیزلی کوپ، ۳۹ ساله ، ضایعه کامل C4/5/6 می گوید:

“تا چندوقت پیش من فقط مادرم ( و پرستاران بخش که هرروز به من سرمی زدند ) رابه عنوان مراقب دراختیارداشتم.اما حالا باوجود اینکه مادرم سن بالائی دارد  و قادراست به من کمک نماید، اما بااین حال افرادی را برای گرفتن کمک پیداکرده ام .اما بهتر است که مسئولیت کمکها را فقط منحصربه مواقعی کنم که او(مادرم) احساس می کند نمی تواندمراقبتهای موردنیاز مرا انجام دهد.ازآنجائی که درحال حاضر نیازهای من با وجوداین افرادبرآوردمی شوند ،فکرمی کنم که درآینده مشکلی نداشته باشم و چنانچه هیچ مشکلی برای مادرم اتفاق نیافتد،قادرخواهم بودبه مسائل خودم رسیدگی کنم “.

انجمن پرستاران نیز می توانند درزمینه نیازهای بهداشت فردی کمکهائی را ارائه نموده و فیزیوتراپها و متخصصین کاردرمانی نیز قادرند توصیه ها واقدامات درمانی که به استقلال شما کمک می کنند را انجام دهند.
اگرشماترجیح می دهیدکه مسائل مراقبتی خودتان راشخصا” سازماندهی و مدیریت کنید ، می توانید برای کمک به مراقبت خودتان کسی رااستخدام کرده و مواقع ونحوه کاراورا معین نمائید. ازفوریه سال ۲۰۰۲ افراد بالای ۶۵ سال  مشمول این قانون شده اند.

فراموش نکنیدکه اگرهمسرشما یا مراقبینی که مدت طولانی به شما کمک می کنند،متوجه شوندکه انجام برخی ازکارها خیلی سخت هستند،آنان می توانند ازمنابع محلی درخواست کنندکه نیازهای خودرا برا ی کمک به شما ارزیابی نموده ومورد توجه قراردهند.این موضوع می تواند شامل خدماتی در زمینه کمک به امورخانه داری و کارهای مراقبتی( ازجمله مراقبت های شبانه) باشد.

مسائل مالی در دوران سالمندی

افزایش سن معمولا” با افت میزان درآمد همراه است .بنابراین بایستی با تجدیدنظربرروی منابع مالی خود برنامه ریزی قبلی کرده و بتوانید ازبدترشدن اوضاع و بروزتغییرات جلوگیری نمائید.

بعدازاینکه شما میزان درآمد وهزینه های خودرا مشخص کردید،مرحله بعدی این است که ببینیدآیا درآمدشما کفاف مخارجتان را خواهدکردیاخیر.اگر پاسخ مثبت است و مبلغی هم به عنوان مازادباقی می ماند، ممکن است که بخواهید آن را پس اندازکرده یا یک حساب اعتباری درنظربگیرید،دراینصورت در طولانی مدت می توانیدمبلغ قابل توجهی را پس اندازکنید.درصورتی که بودجه شما طوری است که مخارجتان بیشتراست ، می توانید به دنبال راههائی باشیدکه درآمدخودتان راافزایش داده و آن را برای آینده گسترش داده یا از هزینه های مازادجلوگیری کنید.

اگرشما متوجه شویدکه با وجودراههایی که برای کسب درآمد دارید،بازهم برای آینده کافی نخواهدبود، می توانیدازمنابع مختلفی که درمحل زندگی شما هستند، کمک بخواهید.
مساعده برای افراد مسن

این بخش دررابطه با انواع مساعده هایی است که در کشور انگلستان به افرادسالمند کمک می شود و تنها جهت آگاهی از نحوه ارائه مساعده ها ترجمه شده است: مترجم

افرادمسنی که فکرمی کنند با مشکلات مالی مواجه خواهندشد،بایستی راجع به توصیه های مهم ارائه شده در مورد موضوعاتی مانند مساعده ی پائین بودن درآمد، مساعده مسکن، مساعده مربوط به مالیات انجمن ها و وامهای اجتماعی وکمک به تعمیرات خانه و صورت حساب سوخت و هزینه های مربوط به بهداشت و غیره تحقیق نمایند.

مساعده مربوط به زندگی مستقل (۱۹۹۳) – این کمک برای مشارکت با مراکزذیربط و تهیه بسته های مراقبتی که مشتمل برترکیبی از خدمات یا کمکهای مالی مستقیم از منابع محلی و صندوق وامهای ضروری هستند درنظرگرفته شده و به طورویژه به افراد ناتوان تخصیص داده می شود، به مراقبت شخصی یا کارهای خانه جهت حفظ زندگی مستقل درجامعه، کمکی قابل توجه می کند. دراین مواردبایستی فرد حداقل ۱۶ وکمتر از ۶۶ سال داشته باشد. برای کسب اطلاعات بیشترمی توانیدبه مراکزخدمات اجتماعی محل زندگی خودمراجعه کنید.

پرداخت وجوه مستقیم- بخش خدمات اجتماعی محل زندگی شما دارای بودجه ای به عنوان وجوه صندوقهای ضروری هستند. دراین سیستم پرداخت،به جای ارائه مستقیم خدمات اجتماعی،شخصی که به عنوان نیازمندخدمات مراقبتی ارزیابی وانتخاب می گردد مشمول دریافت وجه می شودیا برای کسب خدمات مراقبتی خود هماهنگ می گردد.دراین موردبایدشخص بالاتراز۱۶سال داشته باشد.

کمک هزینه پرستاری-این مساعده برای افرادبالای ۶۵ سال مبتلا به مشکلات جسمی وذهنی ویا برای ایمن ماندن خود نیازبه کمک شخصی دارند ،درنطرگرفته شده ومعاف ازمالیات می باشد.

کمک هزینه زندگی برای افرادناتوان – این مساعده برای افرادزیر ۶۵ سال بوده ومعاف از مالیات است. برای کسانی درنظرگرفته می شود که برای مراقبت از خود نیازمندکمک هستندو کسانی که راه رفتن وجابجاشدن آنان مشکل بوده ومعاف ازمالیات است. لازم نیست که شما کسی را داشته باشیدکه واجدشرایط باشد. DLA به دو قسمت تقسیم می شود: یک جزء مراقبت- برای کمک به نیازهای مراقبت شخصی بوده که درسه سطح مختلف رسیدگی می شود و یک جزء حرکت- و برای کمک به مشکلات حرکتی بوده و دردوسطح پرداخت می شود.

کمک هزینه مراقبت معلولیت – این کمک هزینه برای افرادی درنطرگرفته می شودکه بطورمرتب و حداقل ۳۵ ساعت در هفته به مراقبت ازافرادناتوان می پردازند.نیازی نیست که شما یک شخص ناتوان باشید یا همراه او زندگی کنید. حتی شما اصلا”کارنکرده باشید هم می توانیداز این کمک هزینه بهره مندشوید.شخصی که شمامراقبت می کنید ، بایستی مشمول مراقبتهای مربوط به هزینه زندگی روزمره یا کمک هزینه پرستاری دریک حدبالا یا متوسط باشد.این کمک هزینه به افراد زیر۶۵ سال ارائه می شود ولی انتظارمی رود تغییراتی درقانون مربوطه ایجاد شده و افرادبالای ۶۵ سال رانیز شامل گردد.

کمک هزینه ناتوانی – این کمک هزینه به افرادی تعلق می گیرد که به دلیل ناتوانی خود قادربه کارنیستند و درشرایط طبیعی براساس بیمه همگانی شما پایه گذاری می گردد.این کمک هزینه همزمان با سن بازنشستگی (برای زنان ۶۰ سال وبرای مردان ۶۵ سال) متوقف می شود.

کمک هزینه معلولیتهای شدید- این کمک هزینه درحال حاضربه کسی پرداخت می شودکه ازگذشته مشمول دریافت آن بوده و تداوم آن برروی کیفیت شرایط او تاثیردارد.

علاوه براینها، یک برنامه پس انداز پول هم وجودداردکه افرادمسن تر معمولا” می تواننددرمواردی مانند آزمایشات رایگان، کاهش میزان مالیات مشاوره و هزینه سوخت زمستان یا اعطای کمک جهت عایق بندی منزل ازآن بهره مند شوند.

موضوع مسکن در دورران سالمندی

جاهای دیگربرای زندگی

همزمان باافزایش سن ممکن است احساس کنیدکه مایل به نقل مکان به خانه یا محلهای دیگری هستید. اما این کارتصمیمی است که باید تنها بعد ازتوجه به آینده و نیازهای آتی خودتان انجام شود.

اگرخانه دیگری در محله دیگری ازاولویتهای اصلی شما محسوب می شود، فراموش نکنیدکه ممکن است ناشناس بودن همسایگان باعث شود احساس تنهائی نمایید یا امکان دارد موقعیت طوری باشد که خدمات کمتری رابرای رفع نیازهای خود دراختیار داشته باشید. آشنایی  وکسب اطلاعات ازمحل موردنظر ، قبل ازعزیمت می تواند خیلی مفیدباشد.اگر درنظرداشته باشیدکه ازطریق بنگاههای مسکن اقدام کنید،ممکن است جابجائی به یک ملک مناسب مشکل باشد،چراکه خانه های مناسب سازی شده خیلی به ندرت پیدا می شوند . دراین مورد لازم است که شمادرلیست انتظار این مراکزقرارگیرید .بنابراین امکان دارد که مدت انتظارتان خیلی طولانی شود.

یکسری خانه های با عنوان خانه های تحت حمایت نیز وجوددارند که برای افراد پیر یا شهروندان سالمند تاسیس شده اند و می توان آنها را اجاره یا خریداری نمود وباوجوداینکه این خانه ها دارای یک مدیر یا سرپرستی هستند که دریک محل خاص مستقر است،اما نمی توان ازآنان انتظارداشت که خدمات پرستاری یا مراقبتی از شما راهم انجام دهند. دراین راستا برنامه هایی وجوددارند که تحت عناوین ” کم حمایتی” ، ” همراه با مراقبت ” یا “خانه های کمکی” بوده و نسبت به خانه های معمولی و سایرخانه های برنامه دار ،به حمایت متقاضیان دریک سطح بالاتر پرداخته و حتی وعده های غذایی یا انواع کمکهای ضروری را ارائه می دهند.

یکی از افرادنخاعی سالمند چنین می گوید:

من به خوبی درک می کنم که چرا عده زیادی ازافراد دوست دارند در خانه های خودشان بمانند. اما بعضی مواقع مشکلات خاصی وجوددارد. من مطمئنم که خیلی ها فکرمی کنند که اگر بعضی از کارها راانجام نمی دهند، به این خاطراست که قادربه انجام آنها نیستند و تصورم این است که این موضوع برای آنان ناراحت کننده است و براحتی می توان فهمید که چرا آنها این احساس رادارند.ولی درموردمن، کشمکش برای زندگی در یک آپارتمان جذاب نیست.چیزی که من دراین مورد فکرمی کنم این است که: من علایق دیگری هم دارم و نمی خواهم بیشتر وقتم برای آشپزی ، نظافت یا درگیری برای چیزهای خیلی کوچک ازبین برود. من بیشتر ترجیح می دهم که غالب وقتم را برای انجام بعضی از کارها و دیدن مردم دربیرون ازخانه سپری کنم و با این کار احساس می کنم که آزاد هستم ومی توانم هرکاری که بخواهم انجام بدهم . بنابراین چیزی که من می گویم وحدس می زنم این است که بااین روش من استقلال دارم و فکرمی کنم که خیلی ها با این طرزفکرمن مخالف هستند.اما توجه داشته باشید که بااین کار همه چیزباانتخاب شما خواهد بود.آیا اینطورنیست؟ من مطمئنم که خیلی ها براین عقیده اند که زندگی در یک مرکز شبانه روزی یا محل های حمایت کننده ، یک زندگی مستقل را برای شما فراهم نمی آورد. اگر شما صاحب اختیار خودتان باشید، دیگرلازم نیست که برای انجام هرکاری بایدانجام دهید سئوال کنید. ولی خوب این عقیده ای و انتخاب من این طور است.”

زندگی در یک اقامتگاه یا آسایشگاه

اگر نظرتان این است که زندگی شما دیگر آن استقلال واقعی و مطلوب را ندارد، می توانید با حضوردر آسایشگاهها و اقامتگاهها، شیوه زندگی خودرا تغییردهید. اما این تصمیم کارآسانی نیست و قبل از هر اقدامی بایدازخودتان این سئوالات رابپرسید:

– آیا درخانه خود یا درمورد انجام برنامه های مراقبتی خود تان مشکلی وجودداردکه باعث شده به مراقبت درآسایشگاه فکرکنید؟

– اگرپاسخ شما مثبت است، آیا با مراکز مرتبط و موجوددرمحل زندگی خودتان تماس گرفته اید تا ببینید آنها قادرند در موارد مراقبت ازشما ، تجهیزات و یا مناسب سازی خانه و یا حتی انجام تعمیر ات کمک کنندیا خیر؟
– آیا منابع مالی که می توانند به شما کمک کنندتا درخانه خودتان بمانید،را شناسائی کرده اید؟
– آیا شما جهت بررسی هزینه ها، امکانات و انتخاب خانه با سازمانهای مرتبط ارتباط برقرارکرده اید ؟
– آیا زندگی با وابستگان ودر خانه های آنان، معقول و مطلوب به نظرمی رسد؟
– آیا به تازگی تحت معاینات پزشکی وارزیابی وضعیت خودتان قرار گرفته اید تا نیازهایتان مشخص شود؟
– آیا فهرستی از مزایا و معایب نقل مکان به مراکز اقامتی را تهیه نموده اید؟

به هرحال اطلاعات بسیارزیادی درمورد آسایشگاهها ومراکزاقامتی وجود دارندکه تنها خلاصه ای ازآن دراین مقاله ذکرشده و می توانند برروی انتخاب شما تاثیرگذارباشند.

انواع مراکز اقامتی و آسایشگاهها

خانه های اقامتی به صورتهای خصوصی، داوطلبانه یا مراکز محلی وجوددارند که به امورمراقبت فردی و یا کارهای مربوط به اقامت افراد می پردازند، اما آسایشگاهها بایستی با استفاده از پرستاران مجرب خود به طور شبانه روزی خدمات مراقبتی راارائه دهند. اما برخی از خانه ها به صورت دوگانه عمل کرده و هردونوع تسهیلات را فراهم می کنند. آسایشگاههای NHS سطح بالاتری ازمراقبتها را به تعداد کمتری از افرادکه شرایط جسمی آنان با ضوابط مراقبتهای مستمر بیماران سرپائی منطبق است ، ارائه می نمایند.

انتخاب خانه

درصورتی که پول کافی داشته باشید، می توانید خانه موردنظرتان راانتخاب و به آنجا نقل مکان کرده و با توجه به بودجه خودتان هماهنگی های شخصی وموردنیازتان را انجام دهید . مراکز محلی نیز باتوجه به نظر شما، هماهنگی های لازم راانجام داده و خانه مناسب را پیشنهادمی دهند و یا انتخاب آن را به عهده شما می گذارند. درصورتی که شما خانه های پیشنهادی را پسند نکرده و نوع دیگری را درذهن داشته باشید، می توانید درخواست خودرا مبنی بر هماهنگی محلی دیگرارائه دهید . توجه داشته باشید که به عنوان یک فردنخاعی که دارای نیازهای بسیار خاصی هستید،باید از نقل مکان به هرخانه ای امتناع کنید، مگراینکه کاملا” رضایت داشته و مطمئن شوید که نیازهای مراقبت شخصی شما با انتخابی که کرده اید،کاملا” برطرف می شود.

آیا خانه موردنظر برای شما مناسب است؟

هرکسی دیدگاه خاص خودرادارد و براساس نظری که دارد به خانه ای مناسب فکرمی کند . همچنین نیازهای افراد هم متفاوت است. درهرصورت برخی از پیش بینی ها درمورد چیزها ی مهم به شماکمک می کنند تا به سهولت مقایسه ها را انجام و انتخابی مناسب داشته باشید.
همچنین مهم است که خانه موردنظرتان رابازدید نموده و درمورد برآوره شدن نیازهای مهم خودتان سئوالات لازم را بپرسید .

هزینه های مراقبت درآسایشگاهها و مراکز اقامتی

افراد ساکن در آسایشگاهها ومراکز اقامتی انتظاردارند که هزینه های مربوط به مراقبت آنان را یا بطورکامل ازمحل درآمد یا سرمایه خود پرداخت شود و یااینکه مطابق با درآمد یا پس انداز در پرداخت هزینه های خود مشارکت داشته باشند. درامد همسر یا همراه او نبایستی برای این منظور مورد استفاده قرارگیرد.اما درصورت تمایل خودتان یا همراهتان می توانید درخواست مشارکت داشته باشید.درهرحال برای بررسی جزئیات بیشتر می توانید با سرویسهای خدماتی و مراکز ذیربط تماس برقرارنمائید.

بیماران آسایشگاههای NHS هزینه های خودرابطور کامل پرداخت می کنند. اما توجه داشته باشید که هرنفعی که می برید ممکن است کاهش یا افزایش پیدا کند و شما این حق نخواهید داشت که محل ارائه مراقبت را انتخاب نمائید.

فروش خانه برا ی پرداخت هزینه ها

اگر شما مالک خانه مسکونی خود باشید، بدیهی است که می تواندبرای شما یک سرمایه(یا پس انداز) محسوب شود، واحتمال دارد که بتوانید بااستفاده ازآن هزینه مراقبتهای خودرابطورکامل بپردازید.بنابراین ممکن است علی رغم عدم اجبار لازم باشد اقدام به فروش منزل خودکنید.بهرحال اگر شما به مرکز اقامتی خود بدهکارباشید، می توانید به محض فروش دارائی هایتان بدهکاری خودرا پرداخت کنید.

اگرفروش خانه تان منجربه بی خانمانی همسر یا همراه تان می شود یا باعث می گرددکه آنا ن درشرایط سختی قرارگیرند،بهتراست که با یک کارشناس خبره یا وکیل مشورت نمائید.

بطورخلاصه اگر زندگی دراقامتگاههای مراقبتی باعث کاهش سرمایه شما شده وآن راتاسطح زیادی محدود می کندو درآمدشما هم کفاف هزینه ها رابطور کامل نمی دهد ،می توانید درخواست کمک نموده تا درمورد شرایط شما بررسی های لازم به عمل آمده و تا ترتیب کمکهای مالی به شما انجام شود.
بستگان شما هم می توانند در تامین هزینه ها شما رایاری کنند،ولی اغلب این کارانجام نمی شود،مگراینکه مایل به کمک باشند.

سلامت روحی و فکری دردوران سالمندی

تغییرات ایجادشده در وضعیت سلامتی و کارکرد افراد به لحاظ افزایش سن، به همراه رویدادهای زندگی( ازجمله بازنشستگی، مرگ همسر یا همراهان) که در سنین پیری رخ می دهند، به این مفهوم هستندکه شما بایستی مراقب علائم افسردگی و استرس بوده و به منظورکاهش اثرات سوء آن هرآنچه که درتوان داریدانجام دهید. باتوجه به اینکه این مهم، ازیک طرف با تامین نیازهای اساسی ما درزمینه های مراقبت شخصی وایمنی درارتباط است ، ازسوی دیگر بایدبه کارهائی بپردازیم که نیازهای روحی ،فکری واحساسی ما را نیزدربرگیرد،بطوری که به ما کمک کند تایک زندگی هدفمند،لذت بخش و تمام وکمال را داشته باشیم.

آننا اسپونر ،۶۲ ساله ،مبتلا به ضایعه نخاعی در سطح C6/7 :

“سعی کنید درموردآینده به خودنگرانی راه ندهید، به کارهائی بپردازیدکه درحال حاضرباآن مواجه هستید و ضرورت دارند. تاآنجا که ممکن است خودتان راازنظرجسمی وروحی فعال نگه دارید. بیشتر تلاش کنید که در بیرون ازمنزل سپری کنیدو ارتباط برقراکنید. دوستان خودرا زیادکنید . نبایدانتطارداشته باشید که همانندموقعی که جوانتر و سالم تر بودید،جهان درهایش رابه روی شمابازکند. “

کار

فعال نگه داشتن ذهن اقدام بسیارمهمی برای افرادنخاعی محسوب می شود،اما این موضوع درنزد افرادمختلف می تواند به مفهوم کارهای متفاوت باشد. افرادی وجوددارندکه دوست دارند تا زمانی که می توانندکارکرده وفعال باشند ،چراکه این مسئله باعث می شودکه احساس هدف ،منزلت وخودباوری و همچنین ثبات مالی داشته باشند،اما نزول در توانائی آنان و خستگی به همراه حرکت به سوی سالمندی وناتوانی می تواندتاثیرناگواری برروی چشم اندازکاری افراد داشته باشد.با امیدواری، سوابق کاری و منسوبات شخصی می توان بر بسیاری از موانع نگرشی فائق آمد ،باتوجه به این که تعدیل نمودن شغل ( مانند ایجادساعات قابل تغییربرای استراحت ، تقسیم کارها) ،تغییر دادن محیط کار( مانند استفاده ازدربازکن های برقی، استفاده ازرمپ ها ) و تغییرات کمکی دیگر و تجهیزاتی مانند استفاده ازاسپیکرهای تلفن، یا هدست) می توانند به حل مشکلات شغل و محیط کاری کمک کنند.
اگرشما احساس یا پیش بینی می کنیدکه مشکلات شما با ادامه شغلتان افزایش پیدامی کند، آنها را جدی بگیرید،مگراینکه چاره ای نداشته باشید ولازم باشدکارتان راادامه دهید،در این حالت نیازهای خودرا به کارفرمای خوداعلام نمائید. موقعی که با مشکلات مواجه می شوید،تاانجاکه ممکن است اطلاعات خودرا بالا برده و مشکلات خود را توضیح دهید . راه حلهای احتمالی را پیشنهادداده و منابع قابل استفاده برای حل آنها را شناسائی نمائید.
درمواقعی که قادر به انتخاب کار موردنطرنباشید، می توانید همچون گذشته یک کار انتخابی انجام دهید.این موضوع می تواند باعث ایجادانگیزه فکری و رضایت کاری شود، مراکزی وجوددارندکه از دانش وتجربیات زندگی افرادنخاعی وهمچنین مهارتها و خبرگی چند ساله آنان بهره مندهستند. فهرستی از مراکز هم درحوزه زندگی شما وجوددارندکه می تواننددرزمینه های کاری شمارا راهنمائی کنند.

اوغات فراغت و آموزش

شما می توانیدذهن خودتان رافعال نگه دارید و با یادگیری مهارتهای جدید یا ابراز روشهای خلاقانه و اجتماعی به دیگران احساس کنیدکه به جامعه وصل بوده و درآن سهیم هستید.طیف گسترده ای از فعالیتهای آموزشی و اوقات فراغت وجوددارندکه برحسب موقعیت ومحل سازماندهی شده اند. فهرستهای اصلی این فعالیتها معمولا” توسط منابع دانشکده های محلی، کتابخانه ها و مراکز اوقات فراغت وباشگاههای کوچک وگروهها و انجمنها قابل ارائه هستند.آنها یکسری دوره های آموزشی رسمی وغیررسمی درحوزه های مختلف از جمله هنر،علوم، تکنولوژی کار و اطلاعات ، زبانها، بهداشت و تندرستی ارائه می کنند.برخی ازشرکتهای تجاری گردشهای مطالعاتی و یکسری دوره های آموزش ازراه دور بصورت مکاتبه ای و رسانه ای درمنزل ترتیب می دهند.

مراقبت از وجود درونی خودمان

این عقیده که روح ما نیزنیازبه توجه و تربیت دارد، موضوعی بحث انگیز بوده و عمدتا”موردتوجه قرارنمی گیرد، بااین حال بعضی ها براین عقیده اند که سلامت درون وجسمی ما نسبی هستند و سلامتی مطلوب درهرسنی به مراقبت و شناخت عقاید وتصورات و ارتباط با جهان وهمچنین ایمن نمودن کار و بدن و نیازهای زندگی ما بستگی دارد.
با وجودداشتن تجربه هائی نظیرحوادثی که تغییرات عمیقی درزندگی ایجاد می کنندمانند ضایعه نخاعی ، شما بازهم می توانیدهمچون گذشته برروی چیزهای مختلف تسلط داشته باشید. همزمان باافزایش سن نیز می توانید بر روی زندگی و تضادها و ناسازگاری های آن تسلط داشته باشید.به همین صورت فعالیتهای روزمره ای مانند مطالعه ، موسیقی های خوشایند، آرامش کامل، ورزشهای لذت بخش یا طبیعت همگی می توانندبه زندگی ما معنی ومفهوم داده و باعث هدفمندشدن آن گردند . همچنین می فهمیم که چه کسی هستیم و دنبال چه چیزی می باشیم.

اگربخواهیم هدف مااین باشدکه همیشه فعال باشیم، مستلزم این است که به دیگران کمک کرده و فعالیتهای هدف داری راانجام دهیم که منجر به افزایش خود آگاهی شده و باعث گردند کارهائی که می کنیم لذت بخش شوند واحساس کنید که توانمندیهای شما تمام وکمال بوده و تداوم دارند. این رویه به همان اندازه که برزندگی آتی شما تاثیردارد،برروی سلامت جسمی شماهم موثراست.