۰۲۱ - ۸۸۰۰۱۳۶۱ کمک‌های مردمی

تجربه یکی از کاربران ویلچر : اهمیت حفظ مفاصل

پزشکان ،  فیزیوتراپها و متخصصان کاردرمانی ، به افرادی که ناتوانی مادرزادی دارند ، از همان دوران کودکی  و یا به کسانی مثل افراد دچار ضایعه نخاعی که می خواهند از ویلچر استفاده کنند ، از همان اوائل استفاده از آن  ، هشدارهائی را در مورد مفاصل بدن می دهند . اما باید گفت که  آنها به هیچ وجه شوخی نمی کنند .

بعد از گذشت سالها که مدت زیادی از آن زمان می گذرد ، فرد ناگهان متوجه می شود ، دچار آسیبی شده که قبلا” به او هشدار داده شده بوده و وقتی گذشته را به خاطر می آورد ، متوجه آن شده و آن را به خاطر می آورد . البته آسیب به گونه ای است که حتی بدون فکرکردن هم به یاد می آورد.  حالا که فکرش را که می کند می بیند که ، انجام خیلی از کارها برایش خیلی سخت شده و هیچوقت هم مثل قبل روبراه نخواهدشد .

 بله ! صحبت از آسیب مفاصل است . متاسفانه باید گفت که بعد از رسیدن به این وضعیت ، اوضاع برای فرد سخت تر خواهد شد ، و راهی سخت در پیش روی خواهد داشت.  باید اذعان داشت که بهبودی مفصلی که فرد ویلچری برای حرکت خود در طول زندگی مجبور به استفاده از آن است ، آسان نخواهد بود .  بطور حتم هیچکدام از افراد نخاعی پیشخدمتی ندارند که بتواند هر لحظه وهمیشه در خدمت آنها کند . بنابراین یک فرد ویلچری با آسیب دیدن مفاصل خود واقعا” با مشکلات جدی روبرو می گردد.

تیفینی کارلسون (Tiffiny Carlson)  به عنوان کسی که ۲۰  سال از ویلچری بودنش می گذرد ، در رابطه با ” مراقبت همه جانبه از مفاصل بدنتان ”  چنین می گوید  :

” هنگامی که اولین آسیب دیدگی شدیدم را تجربه کردم ،  روزی بود که  اتوبوس دانشجویان را سوار می شدم ، در آن زمان برای حفظ تعادلم ، ماهیچه های شانه هایم ، تحت فشار زیادی قرار گرفتند . بعد از آن بود که احساس ناراحتی شدیدی کردم و برای درمان شانه هایم به یک کار درمان مراجعه کردم . وقتی او مرا معاینه کرد ، به وخامت وضعیت مفصلم پی برد و خیلی صادقانه به من گفت : ممکن است هرگز بهتر نشوی.  او می گفت : برخی از افراد نخاعی نمی توانند برای انجام مراقبتها و درمان های مورد نیازش ، تمام حرکاتش را متوقف کنند . بنابراین  این یک وضعیت برای تو یک وضعیت دشوار محسوب می شود . بعد از آن بود که فهمیدم حفظ مفصل ، برای یک فرد ویلچری چقدر مهم است.  کسانی که از ویلچر استفاده می کنند ، گاهی اوقات ، بخاطر استفاده مفرط از مفاصل خود ، فشار زیادی راروی آنها وارد می کنند و در واقع ،  بار زیادی به آنها تحمیل می شود ” .

اوبه عنوان یک تجربه چنین می گوید  : ” قانون اول در حفظ مفاصل این است که یاد بگیریم در شرایطی که نیاز به کمک داریم ، اجازه کمک کردن را به دیگران بدهیم . اگر اینکار را نکنیم ،  باید بگویم که به احتمال زیاد در سن ۵۰ سالگی مفاصل مان با شکل مواجه خواهد شد .”

او ادامه می دهد ” من با وجود نخاعی بودن و استفاده از ویلچر ، سال ها بود که احساس قدرت خیلی زیادی می کردم  و، حتی با غرور ومصرانه تلاش می کردم که کارها را بیشتر از انتظار مردم انجام بدهم . متوجه شده بودم که خیلی از تتراپلژی هایی مثل من که خودشان می توانستند جابجا شوند ، لباس بپوشند و ویلچر دستی خودشان را هل بدهند ، هیچکدام عضله سه سر فعالی نداشتند . اما عضلات من خیلی خوب بودند . به راستی که این موضوع در مورد من حماسی بود ”  .

او می گوید : ” یادتان باشد ! این عالیه  که شما بتوانید تمام کارهای خودتان را انجام دهید ، اما باید توجه کنید تا چند سال دیگر قبل از آنکه دستهای شما بگویند بسه دیگه ، می توانید ویلچر خودتان را حرکت دهید ؟ اگر مراقب نباشید ورعایت نکنید ، باید گفت که : این اتفاق بالاخره برای شما هم خواهد افتاد و مهم هم نیست که چقدر گلوکوزامین مصرف کرده  باشید ”  .

پس بخاطر بسپارید که : یادگیری در مورد ” نحوه دریافت کمک ” و ” بهتر بودن استفاده از کمک دیگران ”  دو تا از مهم ترین درسهایی است  که ما باید یاد بگیریم .

بگردید و آنچه که می خواهید انجام دهید ، بررسی کنید و قسمتی از کار را انتخاب کنید که به بدنتان فشار نیاید . اگر نیاز به غذا دارید ، آشپزی بکنید ، اما اجازه دهید ، شخص دیگری تمیزکاری ها را انجام بدهد.  نکته این است که آنچه مهم است انجام شود ، و نه بیش تر از آن.  همیشه نسبت به کاری که در حال انجام آن هستید ، آگاه باشید ، و اگر واقعا” لازم است آن را انجام دهید …   در غیر اینصورت نه.  اگر دلتان می خواهد استقلال خود را تا پایان عمر حفظ کنید ، این چیزی است که همه ما باید آن را انجام دهیم  و در عمل باید مفاصل خود محافظت کنیم .

منبع : سایت  http://www.newmobility.com –  تهیه و تنظیم از : مهندس عباس کاشی ( e mail :  ohealth2007@yahoo.com) – انتشار: انجمن معلولین ضایعات نخاعی استان تهران