آیا آسیب های نخاعی مانع فعالیت های جنسی می شوند؟

اکثر افراد نخاعی که دارای ضایعه در سطوح بالاتر از T10 هستند، قادرند که نعوظ انعکاسی حاصل از تحریک را داشته باشند. بعضی از افراد ممکن است که نعوظ های طولانی مدت داشته باشند که پریاپیسم ( priapism ) نامیده می شود. اکثریت مردان ، حتی می توانند با افزایش تحریک از جمله با استفاده از روشهای تحریک ارتعاشی ، ایجاد انزال کنند .

در بسیاری از افرادنیز ، ممکن است انزال حالت برگشت ( انزال رتروگرید ) پیدا کند. بدین مفهوم که انزال بیشتر از آنکه به بیرون بریزد به داخل مثانه وارد می شود چرا که اسفنکتر خارجی ممکن است باز شود. انزالی که برگشت می کند زیان آور نبوده و باعث عفونتهای ادراری نیز نمی شود.

یکی از عوارض جدی آمیزشهای جنسی که هم در مردان و هم در زنان دیده می شود، وقوع اتونومیک دیس رفلکسی ( AD ) در زمان ارگاسم ( اوج لذت جنسی ) ، بهمراه سر درد و یاسایر علائم AD است. این عوارض می توانند بوسیله داروهای کاهنده فشار خون    ( که در مطالب قبل قید شده ) درمان شوند. بعلاوه، آمیزش جنسی ممکن است افزایش انقباضات عضلانی و اسپاسم ها را به دنبال داشته باشد.

درکسانی که دارای ضایعات پائین تراز T10 هستند، ممکن است آن قسمت از مراکز موجود درنخاع که مربوط به نعوظ و انزال آنان هستند آسیب ببینند . بطورکلی روشهای زیادی جهت ایجاد نعوظ وجود دارد که از جمله می توان به داروهایی نظیر سیلدنافیل ( Viagra ) ، پمپهای وکیوم ، استفاده از حلقه و پروتزهای آلت اشاره نمود. مطالعاتی نیز انجام شده که طی آنهاگزارش شده ،زنانی که دارای آسیب نخاعی کامل هستند ،احتمالا” به واسطه راههای عصبی خارج از نخاع خود می توانند لذت جنسی داشته باشند.

مطلب ارسالی از دوست عزیز آقای مجید توکلی

منبع :   www.easystand.com